Ben je gelukkig daarboven?

geen woorden

7 oktober 1979 - 27 juli 2011

het blijft onbegrijpelijk, wreed, zonde, niet te snappen, iets wat je boos maakt, en iemand die je blijft missen

Lieve Janneke,
Ik weet hoe een hekel je aan foto's hebt, maar het is het enige wat ons nog rest van jou. Deze kwam ik op een dag, nog niet zo lang geleden, tegen op een schijf. Je had ze daar zelf opgezet toen je jouw lappie moest configureren.
En ik moest lachen toen ik deze foto zag... zo typisch jij. Een pil van een boek, een glaasje witte wijn en lekkere flodderkleren op vakantie.

Meisje lief..we blijven altijd van je houden hoor. Dikke kus

mam

Cirkelbewegingen

Deze week nog... Deze week nog.... het lijkt wel een mantra waarmee ik leef. Net of het dan over is... maar dat is niet zo. Na deze week zijn alle eerste keren zonder Janneke wel geweest. Dat wel... maar het verdriet, het gemis blijft. Dat zakt niet weg, integendeel.  Janneke zal altijd een onderdeel van ons leven blijven. Ik voel nog hoe ze geboren werd, en ik voel ook hoe ze stierf na 31 jaar. De vreugdetranen zijn vermengt met verdriet. Als ik toen alles al geweten had.....

Maar verdrietig zijn en haar missen betekent geen depressiviteit. Klopt, ik ben gestruikeld onder alle pakjes, maar ik sta weer rechtop. En ik loop verder. Ik heb weer aandacht voor anderen, en aandacht voor mezelf. Heel belangrijk! En dat resulteert in afvallen. Ik ga de goede kant op... niet te snel, gewoon goed. Ik eet rond de 1500 Kcals per dag en drink minimaal 2 liter water. Zoetigheid kan ik even niet goed verdragen. At ik standaard twee boterhammen met een cupje jam; nu gruw ik ervan. Ik heb pindakaas op brood en gekookt ei. De laatste best veel. Maar dat komt natuurlijk omdat we zelf kippen hebben. De eitjes zijn echt super lekker.

Sinds vorige week hebben we een goede hometrainer. Eentje met magneet aandrijving. Ik had er een van mijn zus gekregen, maar die was met band aandrijving. En dat resulteerde in hortend trappen. Daar werd je niet vrolijk van en je stapte niet snel op. Nu heb ik een Kettler huppeldepup...in ieder geval een goede. Het vliegwiel is 9 kg; dat is goed. Zwaarder was beter geweest, maar je kunt wel dansen al is het niet met de bruid hè... Aan een apparaat met een zwaarder vliegwiel hangt een dito prijskaartje.
Het fijne van deze trainer is dat je zelf een schema kunt uitwerken, maar je kunt ook gebruik maken van voorgeprogrammeerde programma's.  Ik ben nu bezig met de opbouw. Elke dag 10 minuten op de laagste weerstand. En dat gaat prima. Als mijn hartslag nu niet meer zo snel stijgt, ga ik naar de volgende weerstand... en zo verder. Langzaam aan dan breekt mijn lijntje niet.
Ook Tonny fietst nu elke dag; 5 minuten op een zwaardere weerstand. Goed voor hem hoor.  Wellicht gaat hij dat ook na verloop van tijd aanpassen. En zo niet.. ach, dat mag hij zelf weten. Als hij zijn hartslag maar in de gaten blijft houden.

Ik zag dat ik ingeloot ben in de Lays Oven Baked  Buzz campagne. Als het goed is, krijg ik vandaag het pakket binnen. Ik ben benieuwd of ik het lust. Ik ben geen chips fan, helemaal niet. Maar gelukkig kan ik het uitdelen. Als ik maar melding maak van het product op mijn log en op fb bijvoorbeeld. Als ik maar buzzzzzzz.............


Gisteren heb ik de hele tijd lopen vechten met mijn homepage.. en ik niet alleen. Nu werkt hij weer als een zonnetje. Maar ik zal hem moeten gaan aanpassen. Dus eerst een goed proggie voor html. Dreamweaver is wel okee, maar heeft zoveel haken en ogen. En het is niet gratis.
Het zal wel coffeecup worden, want AceHtml freeware van Vision loopt vast. Maar eerst even met tafeltje dekje naar mijn moeder. Ik had gisteren lasagne, en daar is van over.

Fijne dag allemaal

en even een liedje dat in mijn hoofd zit. Let op de beweging in de tekst; de kracht van de woorden doen je meedraaien...

Cirkels 

Rond als de wijnvlek van eergister

Op het vuile tafelblad

Spelen gouden druppels zonlicht

Op het koude tegelpad

En de rimpels in de vijver

En het vangnet van een spin

Zijn allemaal maar cirkels

Zonder einde of begin

En de tijd verslijt de dagen

Met de wijzers van de klok

Die de uren traag vermalen

Heel geruisloos, zonder schok

Er bestaat geen medicijn

Tegen oud of eenzaam zijn

's Avonds als je door je wimpers

Soms de zon ziet ondergaan

In een feest van gele vonken

Die in bloei lijken te staan

En de sterren op je netvlies

Trekken strepen in de lucht

Maar zodra de nacht weer nadert

Slaan je dromen op de vlucht

Door een klok met kromme wijzers

Die de tijd in stukken maalt

Ligt de zomer weer aan flarden

Want de klok heeft niet gefaald

Er bestaat geen medicijn

Tegen oud of eenzaam zijn

Tel de gladde kiezelstenen

Waarmee jij je zakken vult

Maar de mooiste ging verloren

Door je eigen stomme schuld

Toen je met haar langs het strand liep

Was elke schelp een juweel

Maar nu zie je niets dan keien

Groot en grijs en veel te veel

Hoor gefluister in het ruisen

Van de rusteloze zee

Als je haar dan niet kon missen

Waarom ging je dan niet mee

Bij het afscheid van de zomer

Zag je eindelijk gevaar

Toen elk blad een kleur kreeg

Van haar honinggele haar

De rimpels in de vijver

De webben van een spin

Zomaar cirkels in de ruimte

Zonder einde of begin

In een eindeloos refrein

Er bestaat geen medicijn

Tegen oud of eenzaam zijn

--

Roland Siebelink

Heel kort briefje aan mijn dochters

Lieve Janneke en lieve Evelien,


Ja jullie lezen het goed. Dit is een briefje speciaal voor jullie. Om jullie te laten weten dat ik ontzettend van jullie houd. En dat ik op jou, Evelien, keitrots ben. 


Janneke, je wordt gemist meid. Juist in al die kleine dingen, maar ook in de tijden van de dag. 
Weten jullie nog dat we met elkaar op vakantie gingen? Ja, wel een tijd geleden, ik weet het. Hoewel..... ik kwam foto's tegen van Janneke op de motor in Luxemburg. Wij lagen daar op de camping en jij kwam met Timmie later.
En vorig jaar nog waren we met elkaar in Drenthe hè Evelien? Helaas zonder jouw lijfelijke aanwezigheid Janneke. Maar je was er wel degelijk hè meisje?


Het is juli, en bijna een jaar na je overlijden Janneke. Daarna hebben we alle "eerste keren na..." al gehad. Zal het gemakkelijker worden? Ik hoop het maar. Want wij zullen verder moeten....wij willen verder gaan. Gelukkig hebben we elkaar nog en al zie ik in jou Evelien heel veel van Janneke terug, toch ben je een eigen persoonlijkheid.


Ik weet zeker dat het ons zal lukken, zeker met een beetje hulp uit onverwachte hoeken.....




Dikke kus


mam

Ja, nee, ja, nee, ja, nee...

Wat een verschillen in het weer de afgelopen dagen hè.. zo drijf je weg in de schaduw en zo spoel je weg in de nacht.
Maar we overleven dit allemaal wel. Al zou het van mij met iets minder uitersten mogen.

Vorige week is die fiep van het bouwkundig bureau geweest.En raad eens? De hele subsidie gaat volgens hem niet door.  "Het is renovatie van de badkamer en geen aanpassing, en dat wordt niet gesubsidieerd." Dus als Tonny niet zelf de douchebak eruit gesloopt had toen het moest in januari 2011, was er wel sprake geweest van aanpassingen. Maar nu snap ik de gemeente niet! Die als het ware groen licht gaven. Het doet me sterk denken aan spreken met twee tongen. Zeg tegen de klant wat ie horen wil en doe vervolgens het andere.  Maar goed.. laat ik me even nog niet druk maken. Het zal eerst zwart op wit moeten staan.

Verder heb ik vorige week op onze 2 kleinkinderen gepast. En dat mag ik deze week ook weer. Wel leuk maar ozo vermoeiend na de derde dag :)
Dean gaat al los staan ... zo af en toe, heel even. En Jaimey stept de hele weg en terug als we naar het plein lopen.

Ik lees trouwens wat af de laatste week. Ook boeken die ik al een keer gelezen heb denk ik. En dan merk je dat luisteren toch anders is dan fysiek een boek vast houden. Bij dat laatste is het me nog nooit overkomen dat ik niet meer wist of ik het nu gelezen had of niet. Op de een of andere manier merkte ik dat nog voor ik weer begon met lezen. Maar met luisteren heb ik vaak alleen maar achteraf weer het gevoel van "he... dit ken ik" maar weet er verder geen kop of staart aan te binden. Momenteel lees ik het tweede boek in de Studie serie van Maria V. Snyder, Studie van magie. Het was weer even geleden dat ik het eerste deel ( studie van Gif) had gelezen, dus het duurde weer even voor ik in het verhaal zat. Maar daar zit ik nu volop in. Het is leuk, spannend en moeilijk weg te leggen. Alleen een beetje jammer van de pusherige voorleester. Jaja, ik weet het... het zijn vrijwilligers. Maar soms leg je een boek weg juist omdat de voorleesstem je tegen gaat staan. Ik zal eens kijken of  ik een stukje kan laten horen....
Beluister fragment

Ja.. dat  is gelukt.. via de website van Aangepast Lezen, met mijn dank.

Het ziet er niet uit dat we buiten kunnen koffie drinken... jammer... dan maar gewoon binnen.
Allemaal een fijne dag