Cirkelbewegingen

Deze week nog... Deze week nog.... het lijkt wel een mantra waarmee ik leef. Net of het dan over is... maar dat is niet zo. Na deze week zijn alle eerste keren zonder Janneke wel geweest. Dat wel... maar het verdriet, het gemis blijft. Dat zakt niet weg, integendeel.  Janneke zal altijd een onderdeel van ons leven blijven. Ik voel nog hoe ze geboren werd, en ik voel ook hoe ze stierf na 31 jaar. De vreugdetranen zijn vermengt met verdriet. Als ik toen alles al geweten had.....

Maar verdrietig zijn en haar missen betekent geen depressiviteit. Klopt, ik ben gestruikeld onder alle pakjes, maar ik sta weer rechtop. En ik loop verder. Ik heb weer aandacht voor anderen, en aandacht voor mezelf. Heel belangrijk! En dat resulteert in afvallen. Ik ga de goede kant op... niet te snel, gewoon goed. Ik eet rond de 1500 Kcals per dag en drink minimaal 2 liter water. Zoetigheid kan ik even niet goed verdragen. At ik standaard twee boterhammen met een cupje jam; nu gruw ik ervan. Ik heb pindakaas op brood en gekookt ei. De laatste best veel. Maar dat komt natuurlijk omdat we zelf kippen hebben. De eitjes zijn echt super lekker.

Sinds vorige week hebben we een goede hometrainer. Eentje met magneet aandrijving. Ik had er een van mijn zus gekregen, maar die was met band aandrijving. En dat resulteerde in hortend trappen. Daar werd je niet vrolijk van en je stapte niet snel op. Nu heb ik een Kettler huppeldepup...in ieder geval een goede. Het vliegwiel is 9 kg; dat is goed. Zwaarder was beter geweest, maar je kunt wel dansen al is het niet met de bruid hè... Aan een apparaat met een zwaarder vliegwiel hangt een dito prijskaartje.
Het fijne van deze trainer is dat je zelf een schema kunt uitwerken, maar je kunt ook gebruik maken van voorgeprogrammeerde programma's.  Ik ben nu bezig met de opbouw. Elke dag 10 minuten op de laagste weerstand. En dat gaat prima. Als mijn hartslag nu niet meer zo snel stijgt, ga ik naar de volgende weerstand... en zo verder. Langzaam aan dan breekt mijn lijntje niet.
Ook Tonny fietst nu elke dag; 5 minuten op een zwaardere weerstand. Goed voor hem hoor.  Wellicht gaat hij dat ook na verloop van tijd aanpassen. En zo niet.. ach, dat mag hij zelf weten. Als hij zijn hartslag maar in de gaten blijft houden.

Ik zag dat ik ingeloot ben in de Lays Oven Baked  Buzz campagne. Als het goed is, krijg ik vandaag het pakket binnen. Ik ben benieuwd of ik het lust. Ik ben geen chips fan, helemaal niet. Maar gelukkig kan ik het uitdelen. Als ik maar melding maak van het product op mijn log en op fb bijvoorbeeld. Als ik maar buzzzzzzz.............


Gisteren heb ik de hele tijd lopen vechten met mijn homepage.. en ik niet alleen. Nu werkt hij weer als een zonnetje. Maar ik zal hem moeten gaan aanpassen. Dus eerst een goed proggie voor html. Dreamweaver is wel okee, maar heeft zoveel haken en ogen. En het is niet gratis.
Het zal wel coffeecup worden, want AceHtml freeware van Vision loopt vast. Maar eerst even met tafeltje dekje naar mijn moeder. Ik had gisteren lasagne, en daar is van over.

Fijne dag allemaal

en even een liedje dat in mijn hoofd zit. Let op de beweging in de tekst; de kracht van de woorden doen je meedraaien...

Cirkels 

Rond als de wijnvlek van eergister

Op het vuile tafelblad

Spelen gouden druppels zonlicht

Op het koude tegelpad

En de rimpels in de vijver

En het vangnet van een spin

Zijn allemaal maar cirkels

Zonder einde of begin

En de tijd verslijt de dagen

Met de wijzers van de klok

Die de uren traag vermalen

Heel geruisloos, zonder schok

Er bestaat geen medicijn

Tegen oud of eenzaam zijn

's Avonds als je door je wimpers

Soms de zon ziet ondergaan

In een feest van gele vonken

Die in bloei lijken te staan

En de sterren op je netvlies

Trekken strepen in de lucht

Maar zodra de nacht weer nadert

Slaan je dromen op de vlucht

Door een klok met kromme wijzers

Die de tijd in stukken maalt

Ligt de zomer weer aan flarden

Want de klok heeft niet gefaald

Er bestaat geen medicijn

Tegen oud of eenzaam zijn

Tel de gladde kiezelstenen

Waarmee jij je zakken vult

Maar de mooiste ging verloren

Door je eigen stomme schuld

Toen je met haar langs het strand liep

Was elke schelp een juweel

Maar nu zie je niets dan keien

Groot en grijs en veel te veel

Hoor gefluister in het ruisen

Van de rusteloze zee

Als je haar dan niet kon missen

Waarom ging je dan niet mee

Bij het afscheid van de zomer

Zag je eindelijk gevaar

Toen elk blad een kleur kreeg

Van haar honinggele haar

De rimpels in de vijver

De webben van een spin

Zomaar cirkels in de ruimte

Zonder einde of begin

In een eindeloos refrein

Er bestaat geen medicijn

Tegen oud of eenzaam zijn

--

Roland Siebelink