Spanje

Spanje, een ver land, maar toch zo dichtbij. Vorig jaar zijn mijn dochter, haar man en zoon naar Spanje vertrokken. Een droom, een wens, een gedachte achterna. Ze hebben een koffiebar in Benidorm geopend. En dat draait wonderwel. Dag en nacht zijn ze er mee bezig. En met nog heel veel dingen meer. De afgelopen maand zijn Tonny en ik er heen geweest. We hebben huizen gekeken, want, ja, ook wij denken aan richting Spanje. Immers onze schatten zitten daar. Heel veel soorten huizen hebben we gezien. Van huizen op de Campos, tot townhouses. Van huizen met heel veel trappen tot huizen zonder. Omdat Spanje bergachtig is, loop je altijd holletje op en holletje af, trap op en trap af. En dat heeft mijde das omgedaan. Ineens bevond ik me in het ziekenhuis. Lucht tekort, zwaar lucht tekort. Na ampele onderzoeken, waarbij ik me vreselijk slecht voelde, bleek het dat ik een longontsteking had, vocht achter achter de longen en bronchitis. Nu liep ik na de vorige keer uit Spanje te zijn gekomen al hijgend elke trap op. Maar ik dacht 'dat gaat wel over' ..kwestie van heel slechte conditie. Ik had immer met een ischias te maken gehad... alleen het ging alllemaal niet over. Toch in januari maar gevlogen. En de rest is geschiedenis....

In het ziekenhuis werd ik grondig onderzocht...Ik was immers flauw gevallen en had geen beheersing meer over mijn spieren. Nu blijk ik een hartkwaal te hebben. Iets is helemaal verstopt. Voor een dokter, met Spaans al moedertaal, is het vreselijk moeilijk om in begrijpelijk Engels aan mij te vertellen wat er aan de hand is. Dat vraagt om communicatie problemen.  Dus terug in Nederland mag ik van de huisarts een echo laten maken. Dat staat woensdag as op het spel. Evenals de pedicure.
Gisteren hadden we een makelaar op bezoek. We willen immers ons huis te koop aanbieden.  Ik ben benieuwd wat het huis waard is. Als we dat weten, kan er in Spanje gerichter gezocht worden.