In de laatste dagen van een jaar wordt meestal een balans opgemaakt. Een balans van alle gebeurtenissen. En dan wordt er een uitkomst aan verbonden. Ik weet niet of dat voor mij wel mogelijk is.
Heel veel grote gebeurtenissen hebben hun sporen achter gelaten.
Maar minstens zoveel kleine.
Wat denk je van een uitbundig bloeiende amaryllis met Pasen? Maar vlak die van nu ook niet uit: een kroon met 6 bloemen, felrood. Ze staan om aandacht te strijden met de hard roze hyacinten en de rood bloeiende ben de naam van de plant even kwijt....flamingoplant noem ik ze maar even.
De start van mijn boekjes serie over Joep en Beer. Er komt steeds meer vorm in. Ik heb de eerste contacten met een illustrator al gelegd. Alleen.. ik werd ziek voor we verder konden praten. Maar dat komt wel, dat komt wel...
Een kleinzoon die zich prima ontwikkelt en een andere die het goed doet op school.
Samen tosti's bakken, hamburgers, koekjes. Samen eten en drinken. En natuurlijk spelen. We genieten echt van die twee boeven.
Helaas staan tegenover deze kleine leuke dingen enkele heel grote zwarte gebeurtenissen.
De ziekte van onze (schoon)zoon, de emotionele rollercoaster daarvan, de pijn die hij heeft, het instorten van onze dochter. Gelukkig gaat het de goede kant op, maar ze zijn er nog niet... nog lang niet.
Mijn ziek zijn vanaf eind juni wat resulteerde in gehoorbeschadiging en huidbeschadigingen. Met beide ziektebeelden ben ik nog niet klaar. Ik weet niet of ik dat ooit kom. Gelukkig heb ik goede medicatie en een prima huidarts en audicien en audioloog. De KNO arts was niet zo'n prettige man...
Mijn man is 65 geworden dit jaar, ik 60 en ja we zijn al 38 jaar getrouwd. Dankzij alle economische crisissen is het moeilijk rondkomen van de AOW, die hij pas is februari krijgt... hoe we de tussen liggende maanden onze rekeningen moeten betalen, zal de regering een zorg zijn. Daar gaat ons spaargeld. Jammer dat het aan gaten dichten besteed moet worden in plaats van aan iets extra's.
We hebben sinds eind juni zonnepanelen. Ik heb er goede hoop in dat we daarmee onze energiekosten kunnen terugdringen. Nu enkel de lening die we hebben moeten sluiten nog afbetalen. Maar met een beetje geluk, kan dat snel geregeld worden. Trouwens als ons voorschot omlaag gaat......
Hubby knutselt weer wat af in zijn schuur. Veel onnutte dingen, maar ook handige gebruiksvoorwerpen. Ik moet toch eens kijken of we daar een markt voor kunnen vinden. Dat werkt naar twee kanten: er komt wat extra geld binnen en ik raak alle uitgestalde spullen in mij steeds krapper wordende huiskamer kwijt.
De familie bloeit en bloemt. Afstuderen, banen, kinderen, verbouwen en werken. Alles komt samen en we kunnen zeggen dat we het goed doen. Ook onze moeder doet het nog steeds goed. Ze woont zelfstandig en komt overal te voet of met de auto.
Oja, ik was ook nog even bezig als RT-er op de school van mijn zus. Zo leuk om te doen. Helaas heb ik na de vakantie moeten afhaken.... maar wie weet...
De wekelijkse drainageparty's zijn naar twee wekelijks gegaan. En nu heb ik al bijna een half jaar geen drainage door die huiduitslag. Maar het gaat niet slecht met mijn arm en schouder. Helemaal niet.
De knoflookpot staat dus nog steeds op haar nieuwe eigenaar te wachten. Maar dat komt wel goed, dat komt wel goed.
Jannekes sterfdag en geboortedag blijven zeer doen. Maar een kattebelletje van haar vinden op de dag dat je 38 jaar getrouwd ben is zo troostvol. Ze zal altijd bij ons zijn. En de witte roos blijft bloeien.
Natuurlijk zijn er veel meer dingen gebeurd. Dingen die ik nu vergeet, gewoon omdat ze hun doel hebben gediend. Ze hebben samen met al het anderen het jaar 2014 gemaakt. Een jaar met ups and downs. Maar bovenal een jaar wat we SAMEN hebben gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten