Over Secret Santa, kiespijn en een verdwenen menora.....

Ik heb er heel lang naar uitgekeken: wie wordt mijn "slachtoffer" van de Secret Santa? En vandaag was het toch zover. Ik heb een hele drukke blogster getrokken. Dat is alles wat ik erover kan zeggen, nu tenminste. Mijn hersens draaien op volle toeren om iets leuks te verzinnen wat bij haar past. En dat valt, net als andere jaren, reuze tegen. Ik ben nu eenmaal niet zo "handig" als ik geweest ben. Haken, breien, punniken, en ander knutselen is niet aan mij besteed wanneer mijn handen het laten afweten. Helaas is dat het geval. En nadenken over vroeger, hoe het was, wat ik allemaal deed en kon, dat is een afgesloten boek. Maar wees maar niet bang, ik heb nog even tijd om mensen voor mij te mobiliseren. Hahahahahaha....

Gisteren ben ik echt geschrokken. Ik heb keurig netjes al mijn administratie en dingen die ik wil bewaren op een externe harde schijf staan. En deze deed het ineens niet meer…! De hele dag ben ik bezig geweest om te kijken of ik hem alsnog aan de praat kon krijgen. Noppes nada! Uiteindelijk heb ik de behuizing van de schijf door mijn man er af laten halen. En wie schetst mijn verbazing: met een zacht gespin begon hij te draaien. Onder vele schietgebedje heb ik alle data overgezet naar een andere externe harde schijf. Daar heb ik er immers genoeg van. "Je hebt een flatgebouw aan externe harde schijven" wordt hier gekscherend gezegd, en dat klopt ook wel een beetje. Maar ik wil graag orde in mijn zaken en op mijn schijven. En dat krijg je niet door alles op een extern schijfje te proppen.

Toen ik mijn Lappie vanochtend aanzette, sponnen al mijn harde schijven. Ook die ik gisteravond weer in elkaar heb gezet.

Twee weken geleden werd ik zaterdagavond in eens gekweld door een behoorlijke kiespijn. Maandagochtend ben ik meteen naar de tandarts gegaan. Helaas was de ontsteking, die onder de kies zat, niet te verdoven.Met een recept voor antibiotica ben ik naar huis gezwalkt. Gezwalkt ja, want tot twee keer toe ging ik bij het toedienen van de verdoving injectie onderuit. Ik was vergeten dat ik deze reactie krijg,

zodra er in mij geprikt wordt. Het heeft een naam:  Vasovagale syncope . Dit heb ik opgezocht, want ik kan het namelijk niet onthouden. Ik vertaal het als een "vecht of vlucht" reactie van het lichaam. Erg lastig, dat kan ik je wel vertellen.

Morgen mag ik dus naar de tandarts om de kies te laten trekken. Hij moet er echt uit: gescheurd en gebroken, een bron van bacteriën ondanks mijn gepoets. Gelukkig ga ik niet alleen maar wil mijn man wel mee......

Hoewel Sinterklaas alweer in het land is, hebben wij hier geen last van 5 december stress. Dat krijg je vanzelf als je geen kinderen meer thuis hebt wonen. En als je niks meer bij onderwijs van doen hebt. Natuurlijk hebben wij wel kleinkinderen. Maar die van zeven zit op het randje van niet meer geloven, en die van twee heeft nergens weet van. Al blijft schoen uithalen toch een leuk ding. Of je nu gelooft of niet!

Ondertussen zijn we aan het kijken of er een vakantie in zit rond de kerst. Maar ik ben bang dat we al te laat om te boeken. Ach, dan hoeven we ons ook niet druk te maken om de kippen en de kat. Hoewel, druk maken? Er is altijd wel iemand die voor onze huisdieren wil zorgen…

Afgelopen week heb ik naar de serie Reders en Reders van Jan en Sanne Terlouw geluisterd. Ik vond geen onverdeeld succes, maar toch wel zo dat ik ze alle zes heb uitgeluisterd. Ook het boek "De verdwenen menora" heb ik op mijn mp3-speler gehad. Helaas ben ik hiervan ook niet echt onder de indruk. Het lijkt mij een boek dat je beter in een papieren versie of als e-book kunt lezen. Momenteel luister ik naar de jeugdboeken van Peter Schaap. Dat zijn aanraders. En ook goed te beluisteren. Titels? Arkan van het hunebed, Beeldhouwer voor de farao, de bende van Michalis en Heksen in Halmseput. Deze boeken zijn een combinatie van geschiedenis en verhaal. En op een goede manier gedoseerd en beschreven.