.

.

vrijdag 9 maart 2012

Sing your song

Het lijkt wel of steeds meer mensen die ik ken door de sluipmoordenaar kanker worden bezocht. Het maakt me triest, het maakt me boos, het maakt me machteloos.

Zelf de gevolgen van kanker op meerdere manieren hebben ervaren, houd ik nu mijn hart vast bij de anderen. Het doet zo zeer. Moed en vertrouwen wens ik jullie toe. Het lost helaas de kanker niet op, maar geeft wel jezelf een rustig gevoel en een idee dat je niet iemand ben met kanker, maar gewoon jezelf.



Gelukkig gebeuren er ook andere dingen. Mijn overbuurvrouw is eindelijk bevallen van haar 2de zoon. Ze was 10 dagen over tijd. Maar alles is goed. Ik ga er volgende week even heen.

Deze week had ik 2 controle afspraken. Gisteren bij de neuroloog en vandaag bij de revalidatie arts. Ik hoef bij beiden niet meer terug te komen. Ik kan het zelf!!

Mijn haak project loopt


voor deze had ik eerst een eenvoudige haaknaalden rol gemaakt...

Zo zien jullie: waar ik wil, loopt de weg. Wel niet snel, maar toch. ....Als mijn project klaar is laat ik wel weer een foto zien.. Maar houd je adem maar niet in hoor.


Dit is een heel goede raad. Ik kwam dit plaatje tegen op internet bij haar. Precies op het goede moment. Ze heeft trouwens veel meer leuke gezellige dingen. Ga er maar eens rondneuzen.

En hier heb ik nog een foto van onze "reus". Hij is nu 6 maanden. En sterk!!
Het is een lieve jongen. En ik mag vanaf volgende week 2 dagen per week op hem passen:)

Allemaal een fijn weekend
en  mijn klaartje: elk jaar komen ze terug, tegen de verdrukking van de schutting in, op arme grond. Maar zodra ik hun kopjes zie, weet ik: het wordt weer lente. En dat maakt me glimlachen.





9 opmerkingen:

  1. in mijn tuin niet,
    maar elders heb ik ze ook gezien
    zo mooi dat eenvoudige wit

    leuk dat je twee dagen mag oppassen,
    maar is dat niet erg zwaar?
    of is het een rustig dreumesje?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is afwisselend. Hij is nu met zijn tanden bezig en dat maakt hem onrustig. Hij geniet van gezelligheid en aandacht. En hoe het uitpakt? Het is maar voor een half jaar...

      Verwijderen
  2. Het is een tijd geleden dat ik door de regels heen, je iets vrolijker klonk en dat doet me goed. Jullie hebben het ook allemaal tegelijk op jullie bordje gekregen en nu hopen dat het langzaam de juiste richting weer op gaat.

    Dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik begrijp je gevoel over kanker, het blijft om ons heen dreigen.Maar het is fijn te horen dat je in elk geval van 2 artsen af bent oneerbiedig gezegd! Ga je echt 2 dagen oppassen? Het is zo leuk maar best zwaar, ik voel tenminste wel dat ik geen jonge blom meer ben.
    die sneeuwklokjes zijn de bloemetjes van de hoop vind ik altijd:
    Ik geloof dat er nieuw
    leven is,zoals uit de schijndood van de winter de lente geboren wordt.
    altijd weer opnieuw.
    Ik hoop , een hoop die gedragen wordt door de graankorrel, die sterft om tot nieuw leven te komen.
    Ter herinnering aan diegenen die helaas er niet meer zijn.
    XXX

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik weet het Trudie. Ik heb dat laatst ook tegen Evelien gezegd over die jonge blom....Maar ik kan haar er mee helpen. Dus....

      en ja... een mooie herinnering

      Verwijderen
  4. Soms lijkt kanker inderdaad wel overal te zijn. In blogland, bij familie en vrienden...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Weet niet veel meer te zeggen dan dat ik je gevoelens deel.
    Wat leuk trouwens dat je op de "reus" gaat passen. Veel plezier daarmee!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jeetje, wat hartverwarmend om te weten dat je zoveel steun hebt aan mijn illustratie... Ik wens je heel veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Je kleinzoon is een kanjer! Net als je haakwerk en de witte klokjes op de foto. De sluipmoordenaar wil ik eigenhandig de nek omdraaien, maar ja... ik voel me soms best onmachtig, weet je dat? Gelukkig zijn vrouwen een sterk volk en staan we altijd klaar voor elkaar! Dat stemt hoopvol... Xxx

    BeantwoordenVerwijderen