.

.

maandag 1 maart 2010

Ik heb mijn verstand verkeken.....het was een korte kijk!






Zodra ik ook maar iets moet doen waar ik bij moet nadenken, komt mijn hoofdpijn opzetten. Dat is toch niet normaal ... nu ook weer: ik werd gebeld door Annelies vanwege mijn ontslagbrief en de toestanden daaromheen en vanwege het etentje met het team. Het afscheidsetentje ... als alles goed is, wordt het 1 april en de locatie: ' De Dungense Brug". Annelies wil Mieke ook uitnodigen. Ik zou het erg leuk vinden als zij kan. Ook Tonny mocht mee, maar dat heb ik voorlopig afgeslagen omdat ik denk dat hij daar niet veel aan heeft. Maar ik zal het hem alsnog vragen ...

Het is wel even wennen, maar het nieuwe topmatras slaapt prima. Het biedt heel veel steun en dat heb ik wel nodig. Ik blijf alleen zo ontzettend moe. Ik ga moe naar bed, en ik sta niet echt uitgerust op . Gaf ik eerder de schuld aan het oude topmatras, dat kan ik nu niet maken. Niet dat een nieuw matras niet nodig was maar het is duidelijk de oplossing niet. Daarom heb ik een afspraak met de huisarts gemaakt. Hij is deze week wel met vakantie, maar volgende week kan ik terecht.

Het is niet dat ik niets kan, maar ik ontplooi geen enkel initiatief. Ik verzin dingen zoals boodschappen doen, de was opvouwen, de stoep vegen, planten water geven en meer van dat soort dingen, maar ik breng niks tot een eind. Bij al deze voorgenoemde dingen moet je je handen gebruiken. Je moet buigen en strekken, draaien en weer terug. Alle vingers doen mee, net zoals je polsen. Bij mij doet dat gewoon zeer. Niet een klein beetje, maar echte felle pijnscheuten. Mijn tabletten tegen zenuwpijn helpen zolang ik mijn handen en voeten stilhoud. Gelukkig wel. Dat was de bedoeling van die tabletten ook, en van de verhoging van de dosis. Kunnen jullie voorstellen dat als je weet dat alles pijn doet, dat de stap om dingen te gaan doen veel groter is dan normaal. Het is steeds weer een dubbele overwinning. En het kost me gruwelijk veel energie.

Gisteren waren we met zijn allen naar Utrecht gegaan. We vierden de verjaardag van Gijs. Gijs woont in de binnenstad van Utrecht. Samen met Maaike. Hij had het prima voor elkaar. Hij had voor voldoende stoelen gezorgd. Ja, we komen dan ook altijd met een man of 17. Maaike en Gijs wonen in een klein appartementje. Groot genoeg voor hun tweeën. Door onze invasie zat het hele huis vol. Dat was erg gezellig. Na een uurtje of drie zijn we weer richting zuiden getrokken.
Ik heb anders wel mijn verstand zitten verkijken. Maaike, de gastvrouw, zat op de bank en heeft de hele tijd niets gedaan. Ze is niet opgestaan, ze heeft nauwelijks een woord gezegd, ze gaf enkel antwoord op vragen, en ze nam geen deel aan de gesprekken. Het waren Marjolein en Evelien die Gijs hielpen de "gasten te bedienen", de vaat te wassen en op te ruimen. Ik snap dat niet: hoe kan een meisje van 18 jaar gewoon blijven zitten tijdens een koffie verjaardag in haar huis.
Oh ja, als jullie de draad van alle namen kwijt zijn, dan kan je even op mijn andere Weblog kijken: daar staat ergens een stamboom.

Wat doe ik dan zo'n hele dag: ik lees! Nou ja, luisterlees. En ik slaap altijd een paar uur. Ik zal het nodig hebben want 's nachts slaap ik ook. De televisie kan me niet boeien, het kost me ook te veel energie om te volgen.

Het is vandaag Nationale complimenten dag. Complimenten geven en complimenten ontvangen: de maatschappij schijnt het weer te moeten leren. Dus er wordt een speciale dag voor in het leven geroepen. Net zo goed als Nationale ziekendag, Nationale boerderijendag, Nationale weet ik veel wat dag… Maar goed, we zitten ermee. Blijft de vraag of ik daar aan mee wil doen. Na, vooruit dan maar:


Ik vind dat jullie mijn lezers en volgers een groot compliment verdienen. Elke keer weer krijg ik ondersteunende, lieve, waardevolle reacties van jullie. Maar ze zijn boven alles respectvol! En daar wil ik jullie echt mee complimenteren.


Zo, en nu ga ik een uurtje plat op de bank. Allemaal fijne middag en natuurlijk heb ik een klaartje: hebben jullie die zon gezien in die mooie strakke hemel. Daar word je toch blij van! Net zo als van het getwiet-twiet-twiet-twiet van allerlei vogels...

11 opmerkingen:

  1. Nou je zegt dan wel dat je niet veel doet of tot een goed einde maakt: dit doe je toch maar mooi wel!
    Een compliment daarvoor, echt waar!

    Zo, dat mag ook wel eens gezegd worden en nu is het ook nog eens nationale complimentendag...nooit van gehoord, moet ik eerlijk zeggen.

    Groet Roelien

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank u wel voor hzet compliment ! Bij ons doen we een knuffeldag ! Ook Leuk ! Hé Ollie begint Noorderbuurs te schrijven!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Maak je maar niet te erg zorgen, ik ben ook niet vooruit te branden op het moment. Maar het is ook het eind van de winter, al maanden zonder warmte en lekker licht dus ik denk (en hoop) echt dat we allemaal weer massaal opknappen als de lente een beetje doorbreekt! Het duurt gewoon erg lang deze winter.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Bij mij is het geven van complimenten een speerpunt. Ik probeer iedere dag een compliment aan iemand te geven. Als je dat probeeert, let je vanzelf op de leuke dingen van iemand en zie je de vervelende niet meer.
    Ik vind het echt naar voor je dat je iedere keer zo'n pijn hebt! Natuurlijk heb je dan geen zin mee om iets te doen! Een verre hug!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. 'Mijn verstand verkeken', wat een leuke uitdrukking! Zeker Brabants, ik had er nog nooit van gehoord. Tja, meisjes van 18 hè, soms zien ze de dingen die gedaan moeten worden en soms niet (misschien was ze zenuwachtig?)

    Het lijkt me een gezellige plek,'De Dungense Brug'.Ik hoop dat het een waardig afscheid wordt. Ik kan me ook voorstellen dat je er een beetje tegenaan hikt. Ook een gedenkwaardige datum: 1 april, ik heb ooit eens een afscheidsborrel gehad op 1 april. Tegen die tijd schijnt de zon vast volop. En ik hoop voor je dat je energie dan een beetje terugkomt.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi meidje

    Allereerst voor jou een groot compliment om ondanks alles je ons op de hoogte hou van je wel en wee maar ook een kijkje mogen nemen in je gezinsleven, pijn tja ze zeggen weleens je moet ermee leren leven maar dat is zo makkelijk nog niet hé....ik heb het ook iedere dag weer spierreuma oftewel fybromialgie, moet je ook mee leren leven en na een jaar heb ik geaccepteerd dat je niet meer kan wat je wel wil
    ik hoop dat er toch eens voor jou een einde komt aan die erge pijn aan je handen en inderdaad de zon scheen vandaag eens heerlijk en die schijnt voor iedereen gelukkig


    Knuf, Annie

    BeantwoordenVerwijderen
  7. astridvanbeers2 maart 2010 om 00:35

    Het zonnetje scheen vandaag voor jou, Omdat je zo dapper bent. Doe het rustig aan .... en geniet van je roest. Hopelijk kan je volop genieten van je afscheid.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Lieverd wat is het toch vervelend die handen die zo zeer doen.... ik hoop voor je dat de HA iets voor je kan doen kwa moeheid, ik weet niet hoe lang je het matras al heb, maar meestal duurt het wel weer een aantal weken eer je er aan gewend bent. Wij hebben een traagschuimmatras speciaal voor de fibro gehaald en de eerste weken waren een regelrechte ramp maar daarna begon het gelukkig beter te gaan.

    Tja meiden van 18 wat moet je daar van denken he :) zullen ze het niet meenemen van huis uit ik weet het niet.

    FIjne dag vandaag geniet van de zon die er weer lekker door komt

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Allereerst complimenten voor de dingen die je wel kan en doet. Ik kan het me voorstellen dat de stap om dingen te doen als je pijn hebt groot is. Ik weet ook dat het gevoel van voldoening, als je maar een ietsiepietsie gedaan hebt wat je wil doen zo groot is, dat je er blij van wordt.
    Sja ik ken het helaas wel, zo,n meisje van 18 die niet deelneemt aan het gesprek, blijft zitten waar ze zit en verroert zich niet. Gelukkig komen die meisjes ook vaak goed terecht en leren ze hun onzekerheid te overwinnen. Deze opmerkingen heb ik zo vaak aan moeten horen t.a.v. Deb. Op het laatst weet je niet meer wat te zeggen. Ik hoop dat de huisarts iets kan doen voor je, zodat je tenminste de eenvoudigste dingetjes zonder pijn doen kan. Verder zijn we allemaal denk ik een beetje wintermoe, tijd voor 15 graden en kro....kusjes!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik las het al bij Fenny, en ik heb complimentendag gemist helaas. Weet je: jij verdinet een compliment. Je bent sterk en dapper, dat vind ik. En dat compliment krijg je gewoon lekker op 2 maart.

    zij Gijs niks van het feit dat zij niks deed trouwens? Dat is ook een beetje gek...

    Fijne dag vandaag,
    Repel

    BeantwoordenVerwijderen
  11. vervelend hé, die vermoeidheid die maar blijft aanslepen, en zeker samen met die pjin, niet echt leuk om in actie te schieten...

    ik zag het op mijn (nederlandse) kalender dat het gisteren complimentendag was... vind ik zelf wel heel belangrijk, met z'n allen meer complimenten geven aan elkaar, en ze respectvol en dankbaar weten te ontvangen, niet zo simpel voor de meesten hé!

    dus bij deze, een mega-compliment voor jou, omdat je ondanks alles, toch elke dag je klaartje vindt en omdat je ons hier steeds laat meelezen in je leven... we komen er wel!

    BeantwoordenVerwijderen