.

.

woensdag 10 februari 2010

Een twee dagen logje

Dinsdag 9-2: Vandaag een avond logje. Ik heb het vreselijk druk gehad. Tenminste in mijn hoofd dan. Vanochtend was ik al vroeg uit, want ik had een dokters afspraak. Maar voor ik weg kon gaan, ging achterdeur open en stond mijn hulp op de deurmat. "Ik ben maar gewoon gekomen, want jij stond op mijn rooster", zei ze. "En zolang ik niets anders hoor, kom ik gewoon. Dan moeten ze mij maar bellen als zij de beschikking nog niet hebben." Dus Monique begon met schoonmaken, en ik ging naar de dokter.


Vandaag:
Gisteren was mijn microfoon ineens leeg. De batterij van mijn microfoon dan. Als ik de batterij voordat je leven iets aan de computer koppel om hem op te laden kan ik gewoon doorwerken. Maar dat was gisteravond niet het geval: ik was te laat. En dan kun je niets anders doen dan wachten tot de batterij redelijk gevuld is. Ondertussen spoedde de avond zich voort en had ik geen zin meer in het voltooien van dit logje. Daarom vandaag de rest.

Bij de dokter gekomen, duurde het niet lang voordat ik aan de beurt was. Gelukkig maar, want Monique was alleen thuis. Na eventjes zoeken in zijn bijbel, stelde hij voor om de dosis van gabapentine te verhogen van 2 x 300 mg naar 2 x 600 mg. Dit moest ik dan twee weken proberen, vanwege de effecten tijd, en daarna even terugkomen. Hij kon de dosis tot zes keer verhogen. Hier ben ik helemaal niet zo gelukkig mee. Dus we hebben afgesproken dat als het niet helpt, hij over twee weken contact opneemt met de neuroloog. Ik ben gisteren gelijk met de verhoogde dosis begonnen. En dat heb ik geweten. Vandaar geen verdere log.

Ik was koud thuis doen bij Monique de telefoon ging. Het was de planning van haar werk die haar vertelde dat ze de boel in de steek moest laten en moest weggaan. Er was geen toestemming van de gemeente binnen. Monique heeft net zo lang gepraat tot dat ze toch gewoon mocht blijven omdat dit een fout van de gemeente is. Maar ze heeft meteen te horen gekregen, dat als de toestemming niet aanwezig is, ze de volgende week niet mag komen. Maar dan belt ze mij maandagavond nog even op.
Toen kwam Tonny thuis want hij zou mij naar het ziekenhuis rijden. Mijn PAK moest immers geflusht worden. Dat was gelukkig zo gebeurd. Maar je bent alles bij mekaar toch bijna een uur onderweg. Ik heb gevraagd of iemand hier in Berlicum dat zou mogen leren, en het antwoord was ja als het maar wel een gespecialiseerd iemand is. Logisch, want er moet super steriel gewerkt worden. Ik zou het aan de huisarts kunnen vragen. Dus dat ga ik maar doen als ik toch over twee weken terug moet komen.

Ondertussen was het bericht gekomen dat Tonny's auto klaar was. Het gevolg was dat Evelien werd gehaald om hem naar de garage te brengen en mijn autootje weer mee te nemen. Aan de ene kant vind ik het heel erg, maar aan de andere kant weet ik dat ik, zeker met deze verhoging van medicijnen, toch niet veilig auto kan rijden. De verleiding moet er ook maar niet zijn. Volgens Evelien is het Yarisje dolblij dat zij terug staat op haar plekje, ze staat te springen van blijdschap.

Over een halfuur komt mijn moeder op de koffie. Ze moest immers naar de tandarts, en die zit op de hoek van mijn straat, zo ongeveer dan toch. ... vandaar dat ik vanochtend al heel vroeg op de markt was om brood te halen. En even langs de apotheek voor de medicijnen natuurlijk. Ik heb met een aantal mensen gesproken en het was heel erg gezellig. Iedereen is blij voor mij, en ik natuurlijk ook. Maar het was wel koud. Ondertussen viel er ook nog sneeuw uit de lucht, zodat we nu een witachtige gloed hebben op de daken en op de straten. Er valt nog steeds iets. Ik ben benieuwd of het doorzet. Het is gelukkig niet glad, of ik heb het in ieder geval niet gemerkt.

Ik ga hier een heel klein beetje opruimen: ontbijtspullen weg en zo. Dat is meteen gebeurd. Iedereen bedankt voor de aanvullingen op mijn ik kan het lijstje, ze maken mij verlegen. Repel, bedankt voor je award. Ik ben er blij mee ... maar daar moet ik even voor zitten. Er zijn niet zoveel dingen mee die jullie niet van mij weten. Ja, natuurlijk nog wel een stel maar die krijgen jullie ook niet te weten: dat blijft privé.

Allemaal een hele fijne dag, maak er wat van! En mijn klaartje: de gesprekken die ik had op de markt zijn zo hartverwarmend, zo lief, zo begaan en soms zo onverwacht ...

9 opmerkingen:

  1. Ja het is bitter koud , ook hier ! Fijn dat u geamuseerd heeft tijdens het markten ! Fijne mensen brengen warmte over in deze koude dagen!
    Ook leuk dat je moeder nog kan komen koffie drinken ! Ollies is al zolang weg !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. het is toch wat dat de hulp eigenlijk per direct weg moest,gelukkig mocht ze toch even blijven en hopelijk is volgende week de toestemming er meis. want dit is toch van de sotte

    Fijn he je moeder even op de koffie,dat kan dan mooi als ze dicht in de buurt is.

    Hier sneeuwt het ook heel fijn, en het is hier wel glad, kwam ik achter toen ik net reed, moest remmen voor me eigen mannetje hihi en toen merkte ik dat de asb

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Das een heel verhaal. Dat stukje over Monique begrijp ik niet goed. Maar daar moet je denk ik wat langer voor op deze weblog rondlopen. Gelukkig dat je veel hulp hebt. Je straalt dan ook veel warmte uit en dat trekt positiviteit aan.

    OT. het verhaal gaat over een oude vrouw die computerles krijgt en dat leert via een spelletje dammen. Dat gaat via de pc tegen een virtuele tegenstander. Je weet dus niet wie dat is.

    En laat Plato nou toevallig aan het dammen zijn toen dat oude vrouwtje ook bezig was. En laat ie het nou niet van haar kunnen winnen.

    Tja, dat kan in fictie, Frieke. De schrijver kan in alle hoekjes kijken en daar over schrijven.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik hoop maar dat je niet te veel last hebt van de verhoging van je medicatie! En super van Monique dat ze zich niet zomaar liet wegsturen maar het af heeft gemaakt bij je. Maar ohohoh wat is het soms lastig om hulp geregeld te krijgen!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Geluk zit in kleine onverwachte dingen, zolas Monique die bij jou bleef en zoals de gesprekjes op de markt.
    Hopelijk heb je niet al teveel last van de verhoogde medicatie..
    Liefs Roelien

    BeantwoordenVerwijderen
  6. wat een leuke kleine dingen maak je mee... moet goed doen in deze koude barre wintertijden (maar weer!)
    hopelijk komt de goedkeuring toch nog, en kan je je hulp houden, en wen je snel aan de verhoogde dosis van de medicijnen; heb ook een tijdje gabapentine genomen, en werd er heeeeeel suf van, niet zo leuk dus!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Fijn dat je huis toch weer is schoongemaakt, hopelijk mag je hulp volgende week ook weer komen. Het is vervelend dat je dat nu weer opnieuw allemaal moet regelen.
    Gezellig die markt bij jullie en zeker als je daar allemaal lieve mensen ontmoet. Dat doet je goed!
    Hoop voor je dat je toch baat krijgt bij de verhoogde medicatie gabapentine.

    groetjes,
    Coralie

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Vrouwe Clair,
    Ik kom hier terecht in een vreemde wereld. Ik herinner mij zeer wel dat ik hier vroeger nog heb gereageerd, maar ik ben om wat voor reden dan ook weggebleven en nou kan ik helemaal niet meer volgen. U hebt het blijkbaar niet gemakkelijk in het leven: hoofdpijn en andere sores. En toch altijd er weer tegenaan gaan.
    U bent blijkbaar ook vreselijk slim op het gebied van computers, dat las ik hier ook ergens. Er zit maar één ding op: ik moet hier elke dag op bezoek komen. Gaandeweg zal ik u dan leren kennen.
    Met vriendelijke groeten,
    De Drs.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Tof van Monique dat ze toch bleef! Suf van die pillen zeker? Ja je hebt niet lang kunnen genieten van je wagentje, maar als er één is die hem verdient is het Evelien toch? Ik heb iets raars, je hebt je tweets afgeschermd, nu krijg ik telkens een schermpje als ik op dit blog kom. Het is van Twitter en ik moet mijn ww invullen, dat doe ik dan en vervolgens pakt hij hem niet. Dan krijg ik dat scherm opnieuw, elke keer 3 maal.Ik kan ook op jouw kopje thee de edit s niet lezen, zie ze maar voor de helft.Je hoeft er voor mij je hoofd nu niet over te breken hoor, ik dacht enkel ik zeg het maar even.Het is hier weer wit maar de zon schijnt en ja hoor, er zijn best ook aardige lieve en hartelijke mensen om ons heen.Gelukkig wel! Trouwens gefeliciteerd met onze derde musketierette!

    BeantwoordenVerwijderen