.

.

woensdag 27 januari 2010

Tulpen

Vannacht heb ik de hele nacht liggen woelen. Mijn gedachten schoten van links naar rechts, van boven naar onder, her en der. Één gedachte bleef maar terugkomen: ik moet voor Tonny een handleiding opstellen. Hij heeft absoluut geen idee hoe hij de financiën aan moet pakken. En er zijn meer dingen waar hij geen weet van heeft. Nou ja geen weet van ... ik ben degene die dat allemaal doet. Dat is niet erg, hij doet andere dingen. Maar nu denk ik toch dat het slim is om voor hem iets op te schrijven. Niet dat hij nu al moet hebben, maar het kan maar gedaan zijn.

Ik heb het hier net met Evelien over gehad. Zij was het ermee eens. Ook niet om meteen het ergste denken, maar gewoon voor de zekerheid. Ik ben van plan om ook Evelien en Janneke deelgenoot te maken van wachtwoorden en dergelijke. Of in ieder geval aan te geven waar ze dat kunnen vinden.

Vanochtend op de markt vroeg een medewerkster van de viskraam hoe het met mij ging. Zij heeft zelf een man met kanker in hersenen en hartstreek. Ik vertelde haar wat er gebeurd was en we hebben bijna samen staan huilen. Zij is zeer gelovig, en zij wil mij in haar gebeden meenemen. Ik heb dat aangenomen, ik heb haar bedankt, en gezegd dat ik haar en haar man ook meeneem in mijn gebeden. En de kaarsjes branden.

Gisteren stond ineens Coralie voor mijn deur met een grote bos bloemen. Coralie is een lotje en snapt precies wat ik doormaak. Wij hebben even een halfuurtje zitten praten. Dat was gewoon fijn!



Toen straks belde de arbeidsdeskundige op van het UWV. Zij had het rapport van mevrouw Kortenaar ontvangen. Naar aanleiding van dit rapport zag zij geen noodzaak om mij op te roepen. Ik krijg een uitkering omdat ik afgekeurd ben op de gevolgen van het auto ongeluk. Zoiets schijnt ook in het rapport te staan. Dat wordt mij toegezonden. Mocht mijn rechtsbijstandsverzekering een duidelijke uitspraak willen dan kunnen wij contact met het UWV opnemen.

Het is bijna onnodig te zeggen dat ik naar aanleiding van dit gesprek weer helemaal verkrampt raakte. Mijn nek stond strak, mijn schouders, mijn armen, en ik hakkelde. Natuurlijk een knallende koppijn met problemen met zien. Dat laatste is hersteld, de hoofdpijn niet. Daar ga ik maar een pijnstiller tegen nemen. En als dat helemaal niet meer helpt, als die hoofdpijn steeds blijft terugkomen, ga ik toch maar weer terug naar de neuroloog. Dan krijgt hij toch gelijk. Maar zover is het nog niet.

Ik denk dat ik toch straks nog even op de bank ga liggen. Ik heb een nieuw luisterboek, al weet ik nu even niet meer waar het over gaat. Volgens mij is het van Joost Zwagerman en heet het Zes Sterren. Maar het kan net zo goed van iemand anders zijn en anders heten. Dat merk ik dan wel.

Mag ik jullie allemaal een rustige dag toewensen, met weinig zorgen. En mijn klaartje: de mooie bos tulpen van Coralie staan te pronken op mijn tafel. Elke keer als ik ze zie, komt er een glimlach om mijn lippen.

7 opmerkingen:

  1. Dag Frieke,

    nog een klaartje van mij, voor jou. Elke dag weer schrijf je een stukje.

    groet Wiek

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is zo intens allemaal. Dat je gedachten van hier naar daar schieten, kan ik me voorstellen. Het is me ook bekend, nog steeds minstens elk half jaar bij de grote onderzoeken. Al dat afwachten, niet weten, hopen en nu en dan wanhopen, enzovoorts...
    Het zou raar zijn, mocht het je niks doen, toch?
    Maar het is natuurlijk wel heel erg voor je dat je hier alweer door moet. Hopelijk kan de scan al snel gemaakt worden en kan men je rap geruststellen! In tussentijd wens ik je veel klaartjes zodat je je gedragen mag weten.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel verstandig om die dingetjes allemaal uit te leggen aan Ton en de meiden erbij, maar aan de andere kant zo ongelooflijk klote om te doen! Sterkte meidje, hoop dat je koppijn wat afneemt!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nou, het zit allemaal niet mee. Ik vind je erg dapper dat je iedere dag iets vindt waar je blij van wordt, erg dapper. Je kan dat makkelijk zeggen als je je goed voelt, maar het is de kunst om het te blijven zeggen als alles niet op rolletjes gaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat schiet er dan allemaal veel door je hoofd.
    Ik denk wel dat het rust geeft als je al wat dingen uitlegt en/of vastlegt.
    Maar eerst hoop ik dat je zelf uit kunt rusten en dat die hoofdpijn overgaat.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een onzekerheid he meis, ik vind het knap dat je nog kan denken aan deze dingen, maar wel goed dat je het regelt zodat je daar de rust in kan vinden.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Frieke, wat ben jij sterk. En wat heb ik een bewondering voor de manier waarop jij hiermee omgaat. Het viel mij bij het lezen in hoe de meeste van ons hun kleine probleempjes uitvergroten. En dat we dat beter maar niet kunnen doen omdat het nergens op slaat. Terecht krijg je hier tulpen. En van mij krijg je er een grote bos (helaas alleen maar) virtuele rozen bij. Gewoon omdat je het verdient.

    Jij met je Klaartjes. Je zorgt voor lichtpuntjes. Hopelijk gaat je hoofdpijn nu eens snel over. Ik duim.

    BeantwoordenVerwijderen