.

.

dinsdag 2 juni 2009

van mijn voetstuk

Ik heb ze de hele dag gedragen, die schoenen dan, en het viel reuze mee.. pas om half 6 heb ik andere schoenen aangetrokken..weet je.. dat dacht ik ook.. dat kan ik niet... maar ik doe het nu gewoon.. en wat ...het lukt.. ja het staat meteen feestelijk en charmant en nog meer.. toch zijn dit niet de schoenen die ik op Janneke's bruiloft aan heb, de kleur is fout...ik weet nog niet welke.. ik denk mijn paarse, maar dan moet de kleur paars wel kloppen.. ach we zien wel.. anders zoek ik toch gewoon een paar dat wel past... vandaag heb ik gewone lage bruine sandalen aan.. ik ben meteen een stuk kleiner:)

Ik was er weer om half 9 uit...maar goed ook want om half 10 ging de telefoon...zo'n verkooppraatje... dan vraag ik me toch af wat de filter op infofilter.nl toch doet.. ik sta daar afgemeld voor alles vast en mobiel..

Eigenlijk moet ik wat eten.. ik heb net mijn eerste handje vol pillen naar binnen geslokt...over een half uur heb ik met mijn moeder afgesproken om voor haar een bloesje te gaan shoppen.. ik heb gezegd dat ik het onzin vind dat ze binnen een half jaar 3 feestkleding, lees pakjes met blouses, koopt.. dus nu gaan we voor een andere blouse op haar laatste pakje dat ze bij Gerdiens bruiloft aan had..

Zo dat is gebeurd... gewoon een boterhammetje.. niets bijzonders.. dat gaat toch niet: ik heb niets bijzonders in huis..hahaha
Vanavond eet ik asperges...moet alleen aan Tonny duidelijk maken hoe hij ze moet schillen...ik moet ook een sausje halen en wat ham.. ja ik ga voor traditioneel.. dat is lekker en niet moeilijk klaar te maken..

En de rest van mijn dag.. lekker lezen/luisteren... gisteren heb ik ook "Omringd door Zee" van Jan Wolkers uitgelezen. Het zijn 5 essays voorgelezen door Jan Wolkers zelf afgewisseld met muziek. Intrigerend...

Recensie(s)

NBD|Biblion recensie:

Texel is belangrijk (geweest) voor het oeuvre van Jan Wolkers. Niet alleen omdat er in de eerste zes jaar nadat hij zich (eind 1980) op het eiland gevestigd had maar liefst zes overwegend daar geschreven prozawerken het licht zagen, maar ook omdat hij voordien op het eiland de laatste versie van zijn romans met tien vingers placht te typen. Sedert de proza-eruptie aan het begin van de jaren tachtig, is Wolkers zich gaan toeleggen op het genre enthousiasmerend essay, waarmee hij in feite werkt aan een autobiografie in feuilletonvorm. Daarbij past ook de onderhavige uitgave met herinneringen aan een verblijf op Texel in 1970, in een vakantiehuisje. In mei 1998 las hij ze voor de VPRO-radio voor, waarna een cd-editie (met ook muziek van het Willem Breuker Kollektief) volgde. Het cd-boekje bevatte de teksten van de vijf radiocolumns. Vier ervan zijn nu typografisch fraaier en voorzien van foto's afzonderlijk uitgegeven door een Texelse boekhandel.
(Biblion recensie, Martin de Jong)


In mijn jeugd was ik een fan van Jan Wolkers.. ik las alles wat hij schreef...nu heb ik geloof ik mijn smaak anders afgesteld.. Hoewel je blijft luisteren, is de tekst, subliem van woordkeus want dat kan hij wel, net iets over the hill voor mij..te veel van het goede....

Dus ik heb een goeie oude Agatha Christie aangezet: 10 kleine negertjes.. heel vroeger heb ik het boek eens gelezen... maar het zegt me nog niets, geen feest van herkenning, geen spannend want direct gebeurt er.... het zal wel geen indruk gemaakt hebben..

Ollie heeft op zijn blunderboek een YouTube van de jonge Stones staan...Jumping Jack Flesh... nu weet ik weer wel nummer ik wel digg van ze... Angie..

Het is bijna half 11.. ik moet opschieten...dinsdag... gewoon maar 1 leerling vanavond...het huishouden lukt me niet.. ik heb net ook boven proberen te stoffen.. dat kost me echt veel energie...
en het geschitter van de stralende dag is geen fijn iets voor mijn ogen...dus ik zet een zonnebril over mijn bril.. geen gezicht maar wat boeit me dat nu.. als het helpt...

Mijn klaartje voor vandaag...in mijn stukje voortuin waar nu wildgroei overheest zag ik ineens een kluitje paarse Eendagsbloemen op een plaats waar ik ze niet had neergezet...volop in bloei.... ik ben best gelukkig met mijn wilde stukje nu...

grts

2 opmerkingen:

  1. hoge hakken die je kan dragen, luisterboeken, een wild tuintje... het klinkt als genieten, ware het niet dat die vervelende hoofdpijn en andere pijnen en pijntjes om dehoek loeren hé!
    geniet toch maar van die kleine dingen hé!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sja dat wilde ik ook net schrijven, het is je allemaal van harte gegund hoor.Alles wat je leven leefbaar maakt. Ik kom net bij mijn jongste tante weg, van mijn leeftijd en net geopereerd, die moet alles nog.Lezen is persoonlijk vind ik, ik ben niet iemand van ooo das in de mode dat moet je lezen. Zo heb ik nog niet eens de Da vinci code gelezen, ook Harry Potter niet. Een boek moet mij meteen boeien en het mag ook een doodgewoon verhaal over een doodgewone vrouw zijn.Lekker ...asperges!!!!!!
    Meidje geniet er van! Knuf: Trudie

    BeantwoordenVerwijderen