.

.

donderdag 12 februari 2009

ik heb...

gewoon uit wanhoop maar een flink glas port genomen gisteravond.. ik vond het sterk en eigenlijk niet echt lekker, terwijl ik normaal port best wel lekker vind.. maarja...het ging er bij mij om dat ik kon slapen... laat ik je maar gelijk uit de droom helpen: geen resultaat.. ik heb een nacht liggen doezelen en draaien maar echt slapen.. nee.. en waarom??? als je het weet mag je me het vertellen..ja die pijn, het niet weten hoe de arm te leggen, de volle schouder, de dikke handen en voeten en de misselijkheid en jeuk....dus verschillende keren er snel uit....

Maar het is weer ochtend, een nieuwe dag... zo te zien is het koud.. de wereld ziet er bevroren uit, de zon doet zijn best.. ik zie het keukenraam weerspiegeld op de muur..ik moet eigenlijk de oven nog schoonmaken... het is kip geworden gisteren... de oven was gisteren te heet om schoon te maken en nu... ach.. ik kijk erna..en denk... ik moet dat doen net zo goed al ik een boterham moet pakken en dat ga ik dan toch maar doen.. die boterham dan.. en een kopje thee... ik voel me echt moedeloos...onbegrijpelijke moeheid van binnenuit....

Straks belt de arbo arts als het goed is..de sportschool staat op het programma, en die slow cooking beef...

Fijne dag allen

2 opmerkingen:

  1. Ach lieffie toch, ik kan het me zo goed voorstellen. Als niets lijkt te helpen en je al maanden voortsukkelt zonder echte verbetering. Het is alsof net telkens een deur voor je neus wordt dicht geslagen zodra je een beetje frisse lucht krijgt. Ik begrijp dat je er ontzettend moedeloos van wordt en ik kan ook niks zinnigs bedenken om je te helpen. Het enige wat ik je wil zeggen is... de zon gaat jou nooit voorbij, tenzij je zelf in de schaduw kruipt.Blijf geloven al is het moeilijk, knuf: Trudie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. goh, je ziet echt wel af hé! en dat terwijl je toch zo ongelooflijk optimistisch tracht te blijven... maar je zou voor minder wel eens 'sikkeneurig' en 'moedeloos' worden, toch?! Je gedichtje op mijn blogje over de 'zon langs de weg, wiebelend op een stokje', vond ik echt super, merci hoor! ik zend je nu ook een stukje zon, op een stokje of in de lucht, maakt niet uit, maar lekker warm en vrolijk om je wat op te beuren...

    BeantwoordenVerwijderen