nieuwjaarsdag 2009

zo de eerste uren van de nieuwjaarsochtend zijn alweer geschiedenis... gisternacht gewoon toch maar morfine genomen.. en jawel.. ik heb geslapen.. en dat voelt nu zo lekker dat ik bergen kan verzetten... mijn morfine verhaal lijkt op het pijnverhaal van iemand anders.. je kiest als het ware tussen twee kwaden.. en datgene wat preveleert, wint op een moment.. je wordt gek van pijn (en van jeuk maar dat heb ik nu niet meer gelukkig).. dat weet ik wel..

gisternacht toen we thuis kwamen, hebben Tonny en ik samen in een verlaten straat de Thaise geluksballon op gelaten. Het was windstil en hij steeg en steeg en steeg.. het hield niet op.. zo hoog... een beetje afdrijvend richting plein .. maar dat gaf niets... tot het einde toe was hij goed te zien in een heldere hemel..zou dit een goed voorteken zijn? Mieke T. dankjewel voor dit cadeau....
jammer dat ik geen foto's heb gemaakt maar de waarheid is, dat ik eigenlijk als de dood ben voor vrij vuur.. dat heb ik al als de vonken uit de buitenkachel vliegen.. pas toen de ballon ver ver boven de huizen en boomtoppen zweefde, de stilte in, vergat ik mijn angst en kon alleen maar kijken... vandaar geen foto's..