.

.

maandag 22 september 2008

ruzie

Eigenlijk wil ik een kopje thee... maar ik ben door mijn kantoor gelopen, de pc aangezet en er achter beland... het water is echter al warm... nou ja eerst dit bericht maar... de thee loopt ook niet weg..

gisteren toch weer een fikse ruzie met Tonny.. en waarom.. ik weet het soms niet.. altijd als mijn broer Dick heeft gebeld is hij boos... tenminste dat lijkt dan zo. Hij snapt niet dat ik het fijn vind dat Dick belt en dat ik dan gewoon even tegen hem aan kan zeuren. Die ruimte geeft Tonny me steeds minder lijkt wel. Hij heeft er genoeg van... tja ik ook, maar ik zit er maar mee.. hij niet... ik merk dat ik nog boos ben op hem.. hij heeft me echt in de steek gelaten.. tenminste zo voelt het... het komt wel goed, maar dit er ook weer bij.. ach hij is soms net een kleine jongen op zoek naar antwoorden die er niet zijn en dan doet hij gewoon of het er niet is...en dat moet ik dan ook maar doen..
ondanks alles: ik houd toch van die jongen....


genoeg hierover.. het eten was lekker gisteren.. alleen jammer dat Tonny niet eens wil proeven.. hij heeft besloten dat hij geen courtgettesoep en of mosselen lus, dus eet hij het niet.. hij probeert het niet eens... ach....dan maar gescheiden pot koken, al is dat niet zo leuk.

De mutsja die ik nu op heb, is te strak.. net te strak.. mijn oren knellen af... ik zal Evelien vragen een ander elastiek erin te zetten..of misschien doe ik het wel zelf...

Foto's komen hoor.. wees maar niet bang... als Evelien hier is zal ik het aan haar vragen. Met de camera maak ik tock een mooier plaatje dan met de telefoon:)

3 opmerkingen:

  1. Dat is verdrdietig meiske, misschien voelt Tonny dat hij jou niet geven kan wat je broer je wel kan geven en trekt zich terug dan. Bovendien is hij geen Frieke gewend die zeurt en zich afhankelijk opstelt, hij heeft een andere vrouw getrouwd die hij even kwijt is. Ik snap best dat het rot voelt, je wilt toch dat je man als nummer 1 naast je staat. Enkel zijn mannen ook maar mensen hé. Weet je ik merk het ook bij Hans, nu we zo op elkaars lip zitten. Je hebt gewoon sneller woorden helaas. Het lijkt soms hoe meer we elkaar zien en bij elkaar zitten hoe verder je soms van elkaar af bent, toen we elkaar weinig zagen leek het closer, ik weet niet, klinkt raar als ik het zo schrijf.Mannen komen echt van Mars. Wij vrouwen kunnen een probleem vastpakken, om en om draaien, zal ik zus of zo , vervolgens even niets doen en mannen willen recht erop af en meteen de bijl erin. Als wij dat dan niet doen vinden ze ons zeuren. Het zijn moeilijke dingen, ik noem een voorbeeld, ik leg een stapel hangertjes die ik net heb gekocht op een stoel. Hans gooit ze eraf, dat klettert nogal, lol! Dan zegt hij....ja als je ze meteen in de kast had gehangen.....begrijp je? Dat doet hij met alles. Maar ja, we willen ze toch niet ruilen hé, voor geen goud! Meiske probeer er een beetje fijne dag van te maken, het wordt zo mooi buiten nu met die kleuren.
    Dikke knuf:Trudie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. He meis,dat is natuurlijk niet de bedoeling ruzie maken,maar ook nu is het wel eens goed om ruzie te hebben,mannen die uiten zich anders jammergenoeg,en gelukkig kan je je dan even goed uiten tegen je broer,misschien wil hij dat ook wel...
    Je weet het gewoon niet.
    Maar zit het in het weer? hier was het gisteren even twee heethoofden bijelkaar,Bart denkt dat alles weer normaal is en dat ik alles kan met een hand nou nee en dan ook nog zeuren over de was die hij moet opvouwen want ik heb er nog niks op gevonden,ach het is ook alweer goed,maar voel me dan zo....

    Ik geef Ton wel gelijk met de mosselen hihi ook ik proef die echt niet brrrr,maar jij heb heerlijk gegeten en daar gaat het om.
    Wat eet je vandaag? Wij hebben kliekjesdag lekker makelijk en nu ben ik aan het proberen om met een hand een cake te bakken:) wel in de broodmachine hihihi.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja meis, mannen reageren nu eenmaal anders als wij he. Die boosheid lijkt mij 'n groot stuk onzekerheid. Tonny wil je helpen maar hij voelt zich machteloos. Tenminste zo zie ik het. Mijn Hans reageert ook zo op spanningen hoor. Soms is hij er door dik en dun, dan weer inene raar, kwaad, niet willen praten.
    Soms zou ik ook wel willen dat ik dingen kon negeren, maar helaas dat werkt niet he.
    Inderdaad, het zijn en blijven onze mannetjes en ik wil de mijne toch voor geen goud missen.
    Volgende keer dat je mosselen eet, mag je mij roepen hoor, vind die echt heerlijk!
    Zo, eindelijk ook weer eens geschreven hier, vind het altijd best moeilijk, begin steeds met reageren en klik dan weer weg.
    Nu weet je dat ik soms ook zonder tanden sta he Ik kijk uit naar je foto's hoor.
    Ben het met Trudie eens hoor, Hans en ik hebben ruim 15 jaar op elkaars lippen gezeten en vaak veel woorden. Nu ik gelukkig wel weer vaker van huis ben gaat het veel beter.
    Nou meis, dikke knuf vanuit doetinchem XXXX

    BeantwoordenVerwijderen