De hele vorige week heb ik bij de dag geleefd. We hebben een ontzettend leuke teamavond gehad in Breda met de dinershow Lucky Lips. Het was zo gezellig. Ton en ik zijn nog even wat spullen bij Ikea gaan halen, mijn vaatwasser is gekomen, nagebeld over de bank die niet was geleverd en meer van dat gedoe wat een huishouden doet draaien.
Ik schrik, maar meer nog van Tonny. Eigenlijk had ik al zoiets verwacht. Tonny is van de kaart. Ondertussen praat dokter van Bebber door over dat hij het anders nooit zo vertelt, meestal kent hij de mensen wel, weet hij hoe dit slechte nieuws te brengen, wij komen via de huisarts en hij heeft ons nog nooit gezien.. Toch wordt hij degene die mij straks opereert. Maar voor we zover zijn moeten er nog wat onderzoeken gedaan worden. Om enkele andere dingen vast te stellen.
Een beetje stil gaan Ton en ik weer in de wachtkamer zitten, maar eigenlijk meteen al worden we opgehaald door een aardige kordate vrouw. We gaan naar een wat prettiger kamer om samen te praten. Alleen gaat echt alles langs me heen . Ria merkt dat en we maken een afspraak voor de volgende dag. Dan weet zij ook meer over data van vervolgonderzoeken en de operatie. Want dat die er zo snel mogelijk gaat komen, dat is een feit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten