Freewriting

Een paar weken geleden, 4 bijna om precies te zijn, ben ik gestart met een verhaal in delen. Elke dag een stukje dat min of meer volgens een opdracht freewriten gaat. Kon ik me daar eerst wel goed aan houden; het gaat nu steeds minder volgens die regels. Niet omdat het niet leuk is om te doen, nee, niets is minder waar. Maar ik krijg het niet al freewritend ingepast. Ik merk dat ik toch op zoek ga na de juiste woorden, zinsbouwen, uitkomsten. Zelfs naar de juiste leestekens. En dat is niet helemaal de bedoeling van freewriten. Daarbij word je geacht je pen te laten dansen zonder enkel voorbehoudt. Wel met inachtneming van de spelling natuurlijk.

Niets is zo frustrerend als een stukje vol spelfouten aangegeven door een heleboel rode kringellijntjes. De meeste spelfouten zijn bij mij letter omdraaiingen of weglatingen. Ik werk namelijk al freewritend op mijn laptop. Ik heb het geprobeerd met mijn spraakprogramma, maar dat liep niet helemaal zoals verwacht. Zodra ik de woorden uit moest spreken, merkte ik dat ik teveel ging nadenken. Ik ben wel van plan om dat programma te gebruiken als ik echt start ooit. Want dat ga ik doen hoor. Ik heb nu al zoveel oefening gehad, dat het een kleine stap is geworden naar de volgende fase.

Waarom ik dit verhaal nu op mijn Whispers zet? Ach, ik weet het niet. Of wel eigenlijk, Om toch te voldoen aan de opdracht van gisteren eigenlijk. Toen moest het over schrijven gaan, en dat heb ik behoorlijk laten liggen.

Ook de opdracht van vandaag: het woord tijd, is niet helemaal zo uit de verf gekomen als had gemoeten. Maar aan de andere kant.. er bestaan geen regels bij freewriting. Het blijft geratel op de computer of je pen laten dansen op papier. Je kunt niets fout doen. Alles is goed. En is dat geen fijne gedacht in deze tijd van technische perfectie?


Inzichtskaart 29-5-2015

Liefde 

is mijn sleutel

tot alles.