.

.

zondag 2 februari 2014

Wandelingen gemijmer

Weggedoken in mijn jas, sjaal, handschoenen en mutsje ploeterde ik gisteren door de miezerregen en de kou veilig naar mijn moeder. Veilig ja want sinds kort hebben we een heus tweede zebrapad in ons dorp. Ligt het eerste al jaar en dag vlak bij de scholen over een drukke weg als de scholen uitgaan,  het nieuwe zebrapad ligt bij het plein op de plaatst van de oversteek naar de bank. Precies in een bocht.

De oversteek was eerst wel aangegeven door twee lijntjes waar je tussen liep. Maar met twee wandelwagens of iets van die soort kon je elkaar niet passeren. Lastig als ieder zijn eigen weg wil gaan. Eind vorig jaar zijn ze er voor de zoveelste keer weer aan gaan knutselen. Het pad kwam iets hoger te liggen, als op een drempel. Wie schets onze verbazing dat ineens, een week of twee later, de boel werd opgebroken en er een heus zebrapad verscheen.

De voetgangers hoor je niet klagen. Het is breed, duidelijk en veilig. En de auto's en fietsers moeten immers stoppen volgens de regels van het verkeer. Jammer genoeg laat dat af en toe nog te wensen over. Af en toe, want over het algemeen gaat het prima.

Ik loop daar dus weggedoken en met een boekje op mijn oren. Je moet wat doen als je een eind loopt. Ik sta op het punt over te steken als ineens iemand gekleed in een rode outfit op mij aflkomt met een roos. "Zo kunt U veilig en met plezier oversteken". Ik kijk hem niet begrijpend aan tot ik de letters zie waarmee zijn jas is getooid: PvdA. Een verkiezingsstuntje. Ik bedank de man netjes, lach tegen hem en steek over. Daar wordt ik opgevangen door een andere in rood gestoken man.  Van hem krijg ik drie rolletjes pepermunt. "Lekker voor onderweg", is zijn suggestie. O lekker, is mijn reactie en ik wens hem een fijne droge ochtend.
"Dat geeft niets zegt hij" ongetwijfeld doelend op de regen, "Als U maar gaat stemmen. Het geeft niet op wie. U gaat toch wel stemmen? "

Ik knik bevestigend en roep "Natuurlijk!" over mijn schouder terwijl ik mijn weg vervolg.  Het geeft niet op wie? Waarom staat de de PvdA op een vroege druilige ochtend als enige partij op het plein om zieltjes te winnen voor de komende gemeenteraadsverkiezingen? Maar ik heb geen zin om daarover te denken. Aan het eind van mijn wandeling wacht een lekkere bak koffie.



3 opmerkingen:

  1. Nou ja een roos is nooit weg toch? Pepermuntje ook niet....lol. En een lekker bakkie ook niet. xxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou de roos is weg ( aan mijn moeder gegeven), de pepermuntjes zijn bijna op (van die hele kleintjes die ahw in je hollie kies passen) en de koffie was gewoon lekker.. de klets ook en met mijn moeder gaat het goed.

      Verwijderen
  2. Denk niet dat roosjes en vriendelijkheid veel gaat helpen , dit keer !

    BeantwoordenVerwijderen