.

.

zondag 24 juni 2012

Zondagse kleren

Lekker in een jogging broek en zo weinig mogelijke knellende kledingstukken; geen sokken, bustehouder of strak truitje. Nee, losheid en gemak is wat de klok slaat hier. En niet alleen hier. Want ik hoorde van mijn dochter dat zij thuis op zondag ook zo "onbedwongen" door het leven gaan. Ja ik zeg het goed: onbedwongen. Want zeg nu zelf: al die voornoemde kledingstukken bedwingen je toch, dwingen je in een gareel, dwingen je conform de heersende maatschappelijke opinie.

De deur opendoen voor de "pakjesboot" (pakketdienst) is not done in een afgedragen joggingbroek, de tuin schoonmaken evenmin. Zelfs de zondagskrant haal ik snel en zonder op te kijken uit de brievenbus. Er mocht eens een buur staan kijken....of gewoon iemand langs rijden.....

Hoe anders was dat vroeger. Je zondagse kleren aan, je zondagse goed. Keurig netjes met nylons en rokken, witte blouses en lakschoenen. Jurkjes met kanten kraagjes en manchetten. En zelfs een zondagse jas! Opzitten en pootjes geven. Op bezoek bij opa en oma, maar niet in speelkleren. Dus je kon daar niets uit angst om je kleren te besmeuren. Kennen jullie dat gevoel? 


Wat kan in een korte tijd toch iemands referentiekader veranderen. Maar ik ben blij met de verandering. De zondag is voor mij. Het is mijn vakantiedag in de week. Alle andere dagen ben ik er gewoon, maak ik een praatje met iedereen, ben ik zichtbaar. Maar niet op zondag. Geen haar op mijn hoofd die daar dan naar verlangt. Ik slaap uit tot wel half 10. Ik brunch met zomaar wat uit de kast. En ik was en droog. Daar kom zelfs ik niet onderuit:) en drink mijn cappuccino, slechts 1 kopje, gewoon in mijn zondagse outfit van nu.





6 opmerkingen:

  1. Exact, ondanks mijn ver opgeschoven maat, zonder bh, in een topje en losse broek. Toch vond ik het vroeger wel erg leuk, een zondagse jurk, ijdeltuitje dat ik was. Moet me wel helaas even aankleden,zo'n raar gezicht voor schoonzoon als die straks komt. Knellende monsters, here I come! xxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. hahaha ik zie het voor me... dat is trouwens ook mijn dilemma als er iemand langs komt op zondag... gooi ik me in het "gareel" of houd ik het bij mijn eigen losse outfit....

      Verwijderen
  2. Oeps ja die zondagse kleding van vroeger. . . Wij kregen twee keer per jaar een echt nieuw jurkje, met pasen een zomerjurk (al vroor het desnoods nog) en met de kerst een winterjurk. Dan werd de vorige 'zondagse jurk' een daagse, waarmee je naar school mocht gaan. Meestal was je dan gegroeid in dat jaar en werd de zoom uitgelegd, mijn moeder was tamelijk creatief op het naaimachien en stikte dan een bijkleurend bandje op de vouw die door het uitleggen te zien was.
    Je kreeg wel jurkjes waar je zud uitgegroeid was of mijn moeder kocht een goedkoop lapje op de markt en maakte daar kleding van.

    Maar op zondag uitslapen nu, ik zou het graag willen, maar het lukt me niet meer (zou dat de oude dag aankondigen? ) Wel trek ik gewoon mijn kleren aan ook een bh. Wel heb ik af en toe geen zin en dan houd ik een lummeldagje, ik trek dan een huispak aan een lekker los geval maar net genoeg om de deur open te doen als er iemand iets komt afgeven of zo, maar dan ook geen knellende zaken. Zo'n lummeldag kan een zondag zijn , maar net zo goed een andere weekdag (tenminste niet als ik moet werken natuurlijk)
    Visite ( aangekondigd tenminste) ontvang ik altijd gewoon netjes gekleed, als iemand onverwacht aan komt moet hij of zij me maar nemen zoals ik op dat moment ben.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. zud moet natuurlijk zus zijn

      Verwijderen
    2. Ach, uitslapen is een groot woord... lekker liggen soezelen is beter. Ik snapte wel dat je zus bedoelde hoor.. Ik kreeg kleding altijd door van een buurtmeisje. En mijn zussen van mij. Mijn oma was de naai fanaat. Maar echt creatief was ze niet. Dat heb ik wel ingehaald toen onze dochters jong waren. En ja, wij naaiden ooit allemaal eigen kleding.

      Verwijderen
  3. Over examens gesproken, ik zou nu denkelijk zakken voor scheikunde. En de formules van analytische en natuurkunde ken ik ook niet meer vrees ik. Toen we de flat van mijn ouders na hun overlijden moesten opruimen, kwam ik nog een doos tegen met schooldingen van mij. Daar was oa een heel stuk koolstofchemie bij , nu kende ik die structuren nog als combinaties van elementen, maar ik zou er echt niets meer van bakken vrees ik.

    BeantwoordenVerwijderen