.

.

maandag 1 november 2010

misschien is het het morgen beter....

Het is weer zo ver... zo'n dag waarop ik overal over kan huilen. Ik weet het wel.. de morfine en de morfine en de protaxine... voor veel mensen een gelukkig, en gelukkig maar,  middel om snel weer rechtuit van het leven kan genieten.. Maar niet voor mij...
Ach zo'n dag gaat ook wel weer over....denk ik dan maar, Ik heb zelfs nuttige dingen gedaan: gewassen, gedroogd.. strijken doet mijn hulp morgen..

Zitten blijf een drama, lopen ook.Vanavond wel naar de fysio en dan niet op de fiets maar lopend. En voor de griepprik komen ze thuis....luxe hè.. nou geloof ik: ik wil al die luxe echt niet.Niet met de onderliggende gedachte. Anders natuurlijk: graag!!!

Zo en nu ga ik weer ff liggen..misschien is het morgen beter

grts
frieke

7 opmerkingen:

  1. Hè wat een heftige berichten! Ik weet niet goed wat ik je moet zeggen en ik zou zo graag iets zinnigs willen zeggen. Ik was zo blij dat het beter met je ging maar met die kl* kanker weet je het maar nooit, dat blijkt helaas maar weer.

    Wens je wel heel veel sterkte en liefde. Ik denk aan je en steek een kaarsje voor je aan.
    liefs!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Huil maar hoor,soms kun je toch ff niks anders? Accepteren dat het beeld dat je van jezelf hebt, wat we allemaal van onszelf hebben, totaal niet meer klopt met de werkelijkheid, meer op je oma of zo lijkt, of met iemand in een verpleeghuis, ik noem maar wat. Dat is het moeilijkst wat er is. Omdat we in onszelf nooit veranderen en dan valt dat lijf dat niet wil zo tegen hé?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hé lieverd, mag ik even met je mee huilen? Ik zou niet weten wat ik anders kan doen......

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hey Frieke wat erg om dit te lezen. Ik wens je heel veel sterkte en Kracht!

    Geniet zelf van je luisterboeken en pak je rust die je nodig hebt. Ik wens je 5 november veel sterkte en ik duim voor een goede uitkomst.

    Groetjes Karin (paddy)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Frieke,

    Woorden zijn zo nietszeggend.
    Ik heb diep respect hoe je je staande probeert te houden in deze mallemolen.
    Heel veel sterkte!

    Guardiana

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik zou zo graag min armen o je heen willen slaan zodat je even lekker kon grienen! Maar ik ken je alleen maar virtueel...je zult het moeten doen met een virtuele knuffel en de wetenschap dat ik het echt, echt meen!

    BeantwoordenVerwijderen