Ik en mezelf: mijn huisje met mijn kruisje

Het zal zo moet zijn... ik heb een volle mok koffie over mijn computer tafel en computer laten vallen. Koffie met melk. Dat is een lekkere kleef zooi. Maar goed, ik denk dat ik nu alles een beetje schoongemaakt heb. De rest is morgen voor mijn hulp. Ik  ga het gewoon opnieuw proberen: een kopje koffie!

Ik had vanochtend ook al boterhammen ijsjes met chocola hagel. Ik was vergeten mijn brood uit de vrieskist te halen. Maar ik heb wel de wasmachine aangezet, de droger leeggehaald, kleren opgevouwen, alles in de vaatwasmachine gezet, en de tandarts gebeld voor een controle afspraak. Hier mag ik woensdag om half 10 al heen. Gezellig!

Ondertussen heb ik weer wat neergezet op borstkanker forum en op 


en natuurlijk heb ik mijn spelling test van de dag gedaan. Dat laatste gaat nog steeds niet met mijn draakje

, maar op een forum gaat het steeds beter. De enige grote problemen die mijn draakje heeft, is met namen. Die gaan niet op Internet. Want hij zoekt dan de naam op de bladzijde waar ik bezig ben. Ach, als dat alles is.

Verder heb ik ook een heel telefoongesprek met mijn vriendin gehad. Ze loopt met haar arm in het gips. Maar gelukkig mag dat woensdag er af. Beterschap meid! En ik hoop echt dat het na woensdag klaar is! Daar gaan we voor.

Het plan is om vandaag ook lijstjes te maken voor de vakantie. Aangezien ik heel veel vergeet, is dat waarschijnlijk wel handig. Het is een fluitje van een cent om zo'n lijstje samen te stellen. En dan is het een kwestie van af vinken.

Zoals jullie wel zien, heb ik de kop van mijn Weblog veranderd. Het plaatje althans. Be Yourself staat er wat zoveel betekent als doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Doe je niet anders voor dan je bent. Ik weet het in blog land is dat best moeilijk. Je bent immers anoniem en je kunt alles neerzetten wat je wilt. Je kunt jezelf eigenschappen toedichten of delen van jezelf weglaten. Er is niemand die jou het tegendeel aan kan wijzen. Tenzij mensen op jouw Weblog komen die jou werkelijk kennen.

Jezelf zijn, heeft ook te maken met een stukje eigen beleving, weten hoe je jezelf ziet, weten hoe je bent. Ik weet wel dat ik de neiging heb om af en toe te overdrijven. Of in mee te gaan in het ach en wee geklaag van mensen als ik vertel dat ik een  operatie krijg. Gelukkig is dit laatste steeds minder het geval. Ik ben niet zielig, ik ben geen kermisattractie, ik ben niet ziek! Er zijn alleen een aantal dingen die ik niet makkelijk kan, maar daar zijn oplossingen voor gevonden. En ik ben aan het accepteren dat ik op dit moment afhankelijker ben dan ik ooit was. Ik hoef jullie niet te vertellen hoe moeilijk dit soms allemaal is.Maar zo heeft ieder huisje zijn kruisje , hè...

Straks ga ik een uurtje wandelen met mijn zus. Het is de bedoeling dat we dat elke maandagmiddag doen, maar zo het er nu uitziet, is het steeds om de maandag. Ach, de intentie is er. Dat is het belangrijkste. Ik wil eigenlijk ook nog even langs het postkantoor om mijn digitaal gesproken boeken in de brievenbus te stoppen. Ik heb deze week twee cd's gekregen van boeken die ik al gelezen had. Dat is een beetje jammer. Maar goed ik heb nog genoeg boeken op mijn harde schijf staan om tot Sint juttemis door te lezen. En ja ik weet zeker dat deze boeken allemaal meegaan naar het ziekenhuis. Nou ja, niet allemaal ... gewoon mijn zennetje. Momenteel lees ik weer een boek van Karin Slaughter: versplinterd!

Vandaag is Maxima jarig. De vlag hangt hier uit. En in deze straat ben ik op dit moment de enige. Ach, ik vind het wel leuk staan zo'n wapperende vlag! Wisten jullie dat er een heel vlaggen protocol bestaat. Waarin precies staat wanneer je mag vlaggen.. en of er een wimpel bij mag of niet...... klik-klik-klik


Door de grote hoeveelheid regen is het groen uit de bomen gespat. Als ik door mijn keukenraam naar achteren kijk, heb ik een groen uitzicht. Alles wat we gezet hebben is aangeslagen: de druiven, de bessen, de uien en de paprika's. Toen ik gisteren achter in de tuin stond, hoorde ik ergens een hoog gepiep. Ik ging op zoek waar dat vandaan kwam. En al gauw kwam er achter dat het uit het nestkastje kwam dat wij hadden opgehangen tegen de schuur aan. Tonny heeft even gekeken en er zitten wel een stuk of acht kleine vogeltjes in. Het zijn meesjes, koolmeesjes. De ouders vliegen af en aan al die jongen te voeden. Hier kan ik uren naar kijken.

De weersvoorspelling is prima voor komende week. Gelukkig wel! Laten we ervan genieten ... allemaal een hele fijne dag, en mijn klaartje, ja dat kan niet anders: de jonge vogeltjes!