weer wit

Het sneeuwt weer, de hele wereld ziet wit. En het blijft maar vallen! Ik hoef er vandaag niet uit. Ja, ik kan nog even naar het plein gaan, maar het is niet per se noodzakelijk. Dus ik kan van deze witte pracht weer lekker genieten. Raar is dat, bij de vorige sneeuw periode had ik er echt genoeg van. Maar na een paar dagen regen, zon, en koude wind, vind ik toch wel weer mooi. Ik kan het niet helpen ...



Vannacht had ik een heleboel te vertellen dacht ik, maar het zal wel een droom zijn geweest. Gisteren heb ik Mardien en Ad ook uitgenodigd voor een etentje. Zij komen de 27e, de dag daarop komen Magda en Berry. Ik weet ongeveer wat ik wil gaan eten. Voor Mardien en Ad worden het biefstukken van de grill met een groene salade en krieltjes uit de Actifry. Ik denk aan een lichte bouillonsoep vooraf, een nagerecht weet ik nog niet. Voor Magda en Berry heb ik mijn macaroni schotel in petto. Vooraf denk ik ook een lichte bouillonsoep, misschien met iets vis erin ... daar moet ik nog over nadenken. Suggesties zijn welkom!

Het sneeuwen is opgehouden. O nee, dat leek maar. Ik hoorde namelijk de gemeentewerkers weer. En je denkt toch niet dat die in de sneeuw werken. Dat doet me denken, ik heb nog wat te vertellen.

Zaterdag waren bij mijn buren stratenmakers bezig. Dat hebben jullie gelezen. Op een gegeven moment gaat een weg, en de andere werk door. Niet lang daarna staat er ineens een ambulance. Nu is dat niet zo vreemd gezicht hier in de straat, mijn schuine overbuurman is een hartpatiënt en wordt regelmatig per ambulance opgehaald, of thuisgebracht. En ik ben ook niet zo dat ik dan meteen ga staan kijken. Niet omdat ik niet nieuwsgierig ben, maar uit respect. In ieder geval op een gegeven moment is de ambulance weer weg. En er komen gemeente werkers om ook te straten. Ik loop naar buiten om met hen te bespreken dat ik er geen stoep voor mijn huis wil. En dat dat mij beloofd is. Dan hoor ik waarvoor de ambulance aanwezig was. De stratenmaker die nog aanwezig was, lag voorover plat op de grond. De postbode heeft hem gevonden. Binnen een minuut was er iemand die kon reanimeren aanwezig, en binnen 5 min de hart ambulance. Die staat bij de brandweerkazerne geparkeerd. Maar het mocht allemaal niet baten. De man was helaas overleden. Die gaat dus ook 's ochtends weg met "tot vanavond" ... ... mijn gedachten gaan uit naar zijn vrouw, kinderen en andere familieleden. Ik heb hem niet gekend, maar het is wel dichtbij.

Dood
zomaar ineens
het leven afgebroken
waarom juist deze man
hij was in zijn levensbloei
zijn vrouw en kinderen blijven achter
een leegte die ze niet kunnen overzien
ze hebben verdriet om hun man en vader
ze hebben immens verdriet om hun man en vader
en wij, wij kunnen de "waarom hij" vragen niet beantwoorden

Allemaal een hele fijne dag. Kijk uit als je naar buiten gaat, het kan glad zijn ... en mijn klaartje: ik heb een witte wereld en ik geniet!