.

.

dinsdag 23 maart 2010

Beren en Tilburg

Zo, ik ben weer boven water. Zondag de verjaardag van mijn moeder en gisteren mijn reisje naar Tilburg.

De verjaardag was zoals altijd erg gezellig. De gezelligheid zit niet in wat we eten of drinken, maar in de mensen die er zijn. We kunnen allemaal goed met elkaar opschieten, en het gaat bij elke keer natuurlijk ook steeds beter. Ik had ook voor Kees en Marjanne een KIKA beer meegenomen. Floor, hun dochtertje van bijna acht maanden, vond het een geweldig ding. En ik moet zeggen, het was de eerste keer dat ik ze ook zag, ze zijn echt mooi, vriendelijk en heel erg zacht.



Gisteren was ik naar Anneke. Ik had een heel reisschema uitgeprint dus ik wist precies hoe laat de bus en trein ging en van welk station of spoor ze vertrokken. Ik had de bus van 10 over half 10 en was om vijf over half 11 in Tilburg. Het is eigenlijk een ritje van niks. De trein doet er net iets meer als een kwartier over. De bus ook zo ongeveer, en de rest ben je kwijt met lopen en wachten. Toch mocht ik niet klagen over de aansluitingen. Het langste heb ik gewacht op de bus weer naar huis bijna een half uur. Maar het was mooi weer en ik had een luisterboek.
Bij Anneke was het reuzengezellig. We hebben ontzettend gelachen en we waren gewoon gezellig onder elkaar. Dit gaan we gauw weer een keer doen. Toen ik thuis kwam was ik wel heel erg moe. Ik ben op de bank in slaap gevallen en werd pas om zeven uur weer wakker. Ook vannacht heb ik als een blok geslapen. En ik voel me nog heel moe van gisteren. Maar ik moet straks naar het ziekenhuis om te spoelen. Ik hoop dat dit de laatste keer is. Dat ik de volgende keer gewoon hier in de huisartsenpraktijk terecht kan.

Nee, ik heb geen jas. En ook geen schoenen. Dat doen we wel een andere keer. Dan moet ik ook andere kousjes hebben. Misschien morgen eens kijken op de markt. Morgen moet ik ook voor de uitslag naar van Bebber. Ik zal zo meteen Evelien eens bellen, of ze het allemaal nog weet. Wat? Dat ze mijn chauffeur zou zijn vandaag en morgen.

De verjaardag en het uitstapje naar Tilburg hebben mijn gewicht geen goed gedaan. Gelukkig weet ik dat ik er dan ook geheel snel weer af is. Maar ik heb wel een heel opgeblazen buik. Tenminste, zo voelt het!

Ondertussen heb ik bij Tuttemerull weer beren en sleutelhangers besteld. Deze ga ik weggegeven op 1 april tijdens het afscheidsetentje van mij aan mijn dan ex collega's. Ik vond dit een passend cadeau: KIKA beren. Kinderen kanker vrij! Nee, ik leg dit verder niet uit ...

Ondertussen heb ik het luisterboek van Dan Brown, het verloren symbool, uit geluisterd. Het was echt heel erg spannend. Ik vind het echt een aanrader.

Beschrijving
Robert Langdon wordt onder valse voorwendselen naar Washington gelokt: het epicentrum van de wereldmacht en de stad met de grootste verborgen geheimen uit de geschiedenis. Na aankomst in het Capitool krijgt hij een telefoontje. Peter Solomon, vooraanstaand lid van de vrijmetselarij, filantroop en goede vriend van Langdon, is ontvoerd en verkeert in levensgevaar. Solomons kidnapper wil maar één ding: dat Langdon de codes van het mysterieuze genootschap ontcijfert en de legendarische macht die daardoor vrijkomt aan de kidnapper overdraagt.

Langdon kan niet anders dan het spel meespelen. Hij krijgt hulp van Katherine, Solomons zus, een vooraanstaand wetenschapper die de kracht van het menselijk denken bestudeert. Lukt het hen om op hun duizelingwekkende tocht de geheimen van Washington te ontraadselen? Want wat hadden de idealen van de geestelijke vaders van de Verenigde Staten gemeen met de denkbeelden van de vrijmetselarij? En kan die kennis het leven van Solomon en het lot van de wereld redden?

Het verloren symbool is verrassend, spannend en onthullend als De Da Vinci Code.


Het leuke aan de boeken van Dan Brown vind ik, dat je de plaatsen ook daadwerkelijk in het echt kan nazoeken. Ook alle symboliek die hij weergeeft is te bezichtigen. Of op te zoeken.

Allemaal een hele fijne dag, maak er wat van vandaag! En mijn klaartje: ik heb het toch maar gedaan, zelfstandig naar Tilburg en terug.

9 opmerkingen:

  1. Wat goed van jou en wat fijn dat je het kunt! Ik ben het Sindone mysterie aan het lezen van Dan Brown, ook met als hoofdpersoon Robert Langdon. Gister zijn wij ook efkes wezen wandelen met Fenna die nu natuurlijk al loopt. Debs huis is in het een na laatste rijtje en daarachter is sloot, park en een klein Maria kapelletje. Alles is daar open, kaarten en boekjes kun je zo pakken. Je wordt dan geacht het geld in een enveloppe te doneren. Ik brand daar dan kaarsjes en in een boek bij het altaar kun je de intenties opschrijven. Je staat er ook in samen met anderen die mij lief zijn en narigheid hebben. Ik ben niet katholiek maar dit komt vanzelf. Dus wij waren maar net 30 kilometer van elkaar vandaan gister, toevallig zeg!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een mooie beren, mooi om weg te geven ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Fijn dat je het zo leuk vond in tilburg en inderdaad wat een mooie beren zeg! knap !

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heerlijk, dat je hebt kunnen genieten vam je uitjes. En ik lees dat Tuttemerul de beren heeft: ik ga er direct eentje kopen!

    Geniet van deze dag met veel zon!

    Liefs,
    Repel

    BeantwoordenVerwijderen
  5. O wat fijn dat je uitje gelukt is :):) heerlijk he als je zelf weer even weg kan, en dan is het ook nog superweer :)
    Die Kika beren zijn echt heel leuk je kan ze bij ons in het ziekenhuis kopen. Denk dat ik er ook een haal als ik er weer moet zijn.

    Geniet van het zonnetje ik ben er al lekker even uit geweest :)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. wat een leuk idee om Kika-beren weg te geven op je afscheidsetentje... heel mooi!
    en goed dat je het gedaan hebt, alleen naar tilburg... dus eigenlijk woon je daar niet zo heeel ver vandaan blijkbaar...?!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ze zijn leuk he, die beren?
    wij hebben een lichtbruine, lekker zacht.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Zo'n luisterboek is dat nou fijn? Ik ben er allang over na aan het denken maar vraag me af of ik er de aandacht dan wel bij kan houden?

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Mooi klaartje hoor! Het lijkt misschien allemaal niet zoveel voor te stellen, maar als je lijf niet helemaal werkt zoals het hoort, dan mag je echt trots zijn op jezelf als je het gedaan hebt en het allemaal gelukt is! En het geeft ook moed voor de toekomst, want als het dan een keer gelukt is, durf je een volgende keer ook sneller voor het OV te kiezen.

    BeantwoordenVerwijderen