.

.

donderdag 3 december 2009

Eigenlijk te moe om.....

Na het grote boeken epos blogje was ik uitgeput. Uitgeput van het bedenken, opzoeken, becommentariëren, scannen, en neerzetten. Het heeft meer voeten in aarde gehad dan ik dacht. Maar goed vandaag een nieuwe dag, met nieuwe kansen.
Toen ik vanochtend beneden kwam moest ik opletten dat ik niet uitschoof over de kattenkots. Het is weer die tijd van het jaar dat Mau werkelijk alles uitgekotst. Lekker, op de houten vloer een tijd liggen inbakken vanwege de vloerverwarming. Het gevolg is, als ik het opgeruimd heb, dat er een uitbijtplek op mijn vloer zit. De zoveelste al.

Ik kan merken dat ik een paar dagen niet met dit Draakje gewerkt heb. Hij heeft moeite mijn woorden te volgen. Of ik spreek zelf niet zo duidelijk. Dat kan ook natuurlijk. Tegen de tijd dat ik aan het einde van de blogje ben, zal het wel verbeterd zijn.
Wat niet verbetert, is de pijn in mijn polsen en in mijn handen. Integendeel zelfs: het wordt erger, ondanks mijn oefeningen. Misschien is dat de tijd van het jaar, de invloed van het weer, of gewoon stramheid van spieren en gewrichten. Maar eerlijk gezegd geloof ik hier niet zo erg in. Want dat zou inhouden dat mijn oefeningen geen enkel effect hebben. Dan kan ik ze net zo goed laten. Ik ben van plan volgende week naar de huisarts te gaan om dat allemaal eens voor te leggen. En ook te praten over mijn ongelofelijk moe gevoel. Een moeheid die binnenin zit, diep binnenin….

Ondertussen gaat de klucht met het UWV nog door. Of ik mag hopen dat er nu een eind aan gekomen is. De brief die ik van hen heb gekregen, was een brief voor werkgevers, ik ben mijn eigen werkgever niet, ik ben werknemer. Na een telefoongesprek met Annelies zijn we tot de conclusie gekomen, dat datgene wat het UWV vroeg, al in het bezit was. Annelies zou bellen om te vragen welke ontbrekende gegevens dan bedoeld werden. Ik denk dat ze tot een overeenstemming zijn gekomen, want gisteren kreeg ik een enveloppe van Annelies met een kopie van twee documenten die zij naar het UWV had opgestuurd. Dat zou voldoende moeten zijn. Wordt vervolgd ...

Onderwijl ik de blogje zitten schrijven, val ik steeds langzaam in slaap, om dan weer wakker te schrikken, te realiseren waarmee bezig ben, en verder te gaan. Dat schiet toch ook niet op. En dat terwijl ik best wel gewerkt heb vanochtend. Ik heb het oud papier in dozen gedaan en aan straat gezet, de kippenfilets ingepakt en in de vriezer gestopt, de vaatwasser ingeruimd en aangezet. Deze kan ik over een halfuurtje weer uitruimen.

Ik zag bij Plato een oproep voor een schrijversblog. Heel interessant, heel erg leuk, heel erg uitdagend ... ik zou er graag aan mee willen doen ... maar dat lukt me niet: ik kan niet eens hier mijn gedachten goed op papier krijgen. Laat staan een fantasieverhaal schrijven. Nee, ik rommel zelf wel wat op mijn blog "Een kopje thee?..."

Ondertussen is het één uur geworden. Ik ga wat eten. Wat we vanavond gaan eten weet ik nog niet. Ik denk dat ik het aan Tonny over laat.

Allemaal een fijne dag, en mijn klaartje: Janneke klinkt weer gelukkiger dan ze in tijden geklonken heeft. Hier ben ik dan weer blij om.

2 opmerkingen:

  1. Je niet overwerken he Frieke , rust tijdig flink uit ! prettige klaas terug.

    knuf Ollie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hier ben ik ook weer , was even weg. We hebben Deb even meegenomen een paar dagen, het was nodig. Het schiet niks op hé meidje, kwam de tandarts er ook nog bij. Naar lijkt me dat ook om je ouderlijk huis te zien aftakelen, je bent er wel niet geboren maar toch. Ik herinner me het leeghalen van mijn moeders huis met alle aasgieren en van mijn schoonmoeder. Ik heb niks meegenomen, herinner me ze zo ook wel. Ik weet nog goed dat we zaten te praten met broers en zussen en we tegen elkaar zeiden ...nu zijn we wees. Later heeft Karin Bloemen daar een ontzettend mooi lied op geschreven. Moeder en dochter, haat en liefde en op het laatst gemis en toch ook herkenning. Heb even je blog doorgespit, leuke foto's! Je boeken sja er zitten er ook een paar van mij bij....ik heb alle Cissy's nog ergens bij mijn zus liggen. Enkel Joop ter Heul trilogie heb ik zelf thuis, dat is mij dierbaar. De mammoetjagers reeks heb ik ook gelezen, vond de avonturen van Ayla geweldig. Er is nog zo'n mooi boek van Evert Zandstra...het snoer en de kralen, speelt in de bronstijd en gaat over de hunebed bouwers en hun nazaten.Verder ben ik een grote fan van Tess Gerritsen en Kay Scarpetta. Ik hoop dat je moe zijn ook eens stopt, zou het er zeker over hebben met de dokter. Mijn doktersadvies sloeg weer nergens op, ik heb zo langzamerhand er geen vertrouwen meer in. Maar de ene arts is de andere niet gelukkig. Hoop dat je papieren nu in orde zijn, wat een rommeltje is dat af en toe toch, en het duurt allemaal zo lang.
    Hier is nog een goeie one liner, als je het probleem niet op kunt lossen...zt het dan naar je hand. Meiske, een dikke trouwe knuf: Trudie

    BeantwoordenVerwijderen