het stokje: 10 weetjes

10 weetjes ... van mezelf, en dan nog iets wat jullie niet van mij weten ... Tjonge, Tricky daar doe je mij toch wel wat aan... en mij niet alleen. Ik zal er maar eens een wagen:

1. Als kind zijnde moesten wij thuis altijd poetsen.
Mijn moeder deed het niet. Daarom waren mijn vader en mijn zussen en ik elke zaterdag bezig met het huis schoon te maken. Wij waren nog jong. Ik herinner me nog dat ik 8 jaar was en al poetste. Maar die poetstaken werden uitgebreid toen wij naar Berlicum verhuisden. Onder het mom van: "je moet je eigen kamer schoonhouden", moesten wij ook om de beurt de wastafels, de wc's, en de huiskamer en keuken poetsen. Er was een heel schema gemaakt.
Ik houd niet van poetsen. Ik houd wel van schoon.

2. Wij liepen vroeger altijd in eigengemaakte kleren rond. Of het waren vermaakte kleren, die van "een nichtje" geweest waren.
Mijn oma was een ware kleren-vermaak-kunstenares. Ik zie haar nog zitten met haar dikke vingers, brilletje op, achter een oude trapnaaimachine. Op diezelfde machine heb ik leren naaien. Ik heb dat altijd graag gedaan. En toen mijn dochters klein waren, heb ik heel veel kleren zelfgemaakt. Het leuke is, dat ook mijn dochters deze kleren-maak-tic hebben overgenomen.

3. Met allereerste langspeelplaat was "Le Carnaval des Animaux" van Camille Saint-Saëns. Ik had ergens een tweedehands koffergrammofoon op de kop getikt en ik kreeg hem voor Sinterklaas van tante Kee en oom Niek. Wij zaten toen in Haarlem bij mijn opa en oma thuis en tante Kee en oom Niek waren elke feestdag aanwezig. Wij spraken onderling echter nooit over tante Kee en oom Niek als hen bedoelden. Dan hadden we het altijd over "het Museum". Dit kwam omdat tante Kee en oom Niek de beheerders waren van het bisschoppelijk museum in Haarlem. Wij hebben als kind wat in die gangen rondgedwaald en gespeeld met alle bisschoppelijke attributen die we konden vinden ...

4. Ik vind kroketten de vieste kleffe hap die je kunt eten. Ook dit komt uit mijn jeugd. Elke zaterdag moesten wij naar de friettent lopen om friet en kroketten te halen. Deze friettent lag in een klein winkelcentrum en in rare hoek. Stel je aan de rand van het winkelcentrum een plein voor. Midden op dat plein stond een rond klein gebouw op betonnen palen. Dit was een kerk. Nou ben ik wel even kwijt voor welke geloofsrichting. Maar ik vermoed dat protestantse. In ieder geval geen moskee... daar was hij niet hoog genoeg voor ... ik bedoel er zat geen minaret op. Maar misschien was dat wel het geval dan ben ik dat gewoon vergeten. In ieder geval, onder dat gebouw kon je tussen de betonnen zuilen lopen. En het was de ultieme plek voor "hanglui " . Ik durf hier niet specifiek over hangjongeren te spreken, want die herinnering ben ik ook kwijt. Maar nu het er verder over nadenk, zouden dat best wel jongeren geweest kunnen zijn. Want hoe oud was ik nu zeven, acht jaar? En dan zijn heel veel mensen al gauw oud ... in ieder geval, de ligging van de friettent op dat pleintje waar de verlichting slecht was, waar jongeren rondhingen, waar kranten en ander straatvuil in de hoeken gewaaid lagen, en de repeterende maaltijd van elke zaterdag hebben mij een gruwelijke hekel aan kroketten en andere vetten happen gegeven. Zeker als ze uit een frietkot komen.


5. Tot mijn 20ste ongeveer was ik een heel verlegen meisje/vrouw. Ik deed wel heel stoer, maar in wezen stelde het niet veel voor. Ik was bang voor alles,... zelfs voor een telefoongesprek. Nee, ik was in het geheel niet zelfstandig. Ik was alsmaar bang wat anderen zouden zeggen van mij.
Ben ik blij dat dat veranderd is!!

6. Voordat ik Tonny ontmoette...... jaren daarvoor ... had ik heel kort, maar wel heel diep, verkering met Roeland. Ik was toen net 17, bijna geslaagd voor de HBS-b, en vreselijk verliefd. Hij studeerde wiskunde. Maar mijn vader verbood de omgang. Reden: ik was te jong, hij was te serieus, hij was te oud. Hij was 23. Maar de hoofdreden was: hij was de zoon van de dominee. Hij was protestant. En ik, als dochter van de katholieke kerkmeester, kon geen verkering met deze jongen hebben. Wat zou het dorp er wel van zeggen. ... Hoe hypocriet: mijn vader was van huis uit protestant, mijn moeder katholiek ... ze scheelden 10 jaar in leeftijd. En zo onzeker als ik toen was, maakte ik de verkering uit. Ik weet zeker dat ik Roeland's hart brak. .... ".Für Elize".... dat speelde hij voor mij op de piano. En elke keer als ik beginnoten van dit muziekstukje hoor, denk ik met veel liefde terug aan die tijd.

7. Ik kan mijn huis zonder planten niet voorstellen. Ik heb dan ook veel planten in huis. Soms is het wel eens te veel. Dan gaan we weer een stel weg ... Maar binnen een paar dagen heb ik een nieuwe gekocht. Zeker in deze tijd van het jaar, waarin amaryllis, kerstster, azalea, en bolchrysant staan te roepen: "Koop mij, koop mij!"

8. Ik heb een gave. Ik kan kaart leggen, en kaart trekken, maar ik kan ook "helen", zelfs op afstand. Ik ben geen dokter, geen verpleegkundige, ik ben geen wonder mens, maar toch ben ik in staat anderen te helpen. Vaak niet op de manier waarop ze verwachten, maar toch tot volle tevredenheid. Nodeloos te zeggen dat het pro deo gaat ... ik heb deze gave immers ook maar kregen ...
ik moet hier wel even een kanttekening bij maken: "helen" kost energie, kost mij energie.... en die heb ik niet,..... sinds mijn ziekte ben ik niet meer in staat echt te "helen"... ik kan zelfs geen kaart meer trekken ... niet de ziekte is hier schuld aan maar de behandelingen. Dus wie weet ...

9. Ik vind het zonde iets te kopen als ik het ook kan downloaden of kan krijgen. Natuurlijk weet ik dat dit niet altijd de weg is. Maar ik heb eenvoudig het geld niet om alles te kopen wat ik wil hebben, of nodig heb. Als je ziet hoe duur sommige programma's zijn. Dat kan een gewoon mens niet betalen. Ik tenminste niet, en ik reken mij toch tot een gewoon mens. Oh, ik heb wel programma's gekocht ... maar die waren betaalbaar. En wanneer is iets betaalbaar? Tja, dat is een vraag waar ieder een eigen antwoord op moet vinden......

10. Ik leef mijn leven volgens een aantal tja zullen we ze maar motto's noemen?...

a. C'est si simple d 'aimer, de sourire à la vie.....
b. Alles wat ik heb, is alleen de naam, en die heb ik van een ander!(Herman van Veen)
c. "Kijk niet naar, luister niet naar, spreek niet uit en richt je niet op wat in strijd is met welgevoeglijkheid."(Confusius)
d. Je moet zeilen op de wind van vandaag....
e. Voor het verleden: dank, voor de toekomst: Ja!
f. mijn Klaartjes




Zo dit waren mijn 10 "verborgen" weetjes.. ik wil graag dit stokje door geven aan:

* Trudie: ik weet dat je een blog op hyves hebt..
* Coralie: je hebt geen blog, maar misschien is dit een reden om er één te starten..
* Gisella die haar weetjes misschien wel in foto's weet te verpakken...
* Assyma om orde in de soms aanwezige chaos te brengen ?
* Marleen om je een ander onderwerp in handen te geven waarover je kunt schrijven.. of om kleine wetenswaardigheden die je nergens kwijt kunt uit te wisselen..
* Edith als ze wil meedoen weet ik zeker dat ze een geweldig stukje schrijft
* Rudi omdat ik zo nieuwsgierig naar jouw invulling van dit stokje ben...

en verder aan allen die dit ook willen doen.....