.

.

donderdag 8 oktober 2009

Draken

Sinds gisteren heb ik een nieuw spraakprogramma... we zijn een paar uur verder....mijn hulp is weg, het huis ziet er prima uit en ik kan eindelijk met mijn programma spelen.

Zoals ik al zei, zal ik nog heel wat uren met programma in de weer moeten zijn, wil het precies zo uitkomen als ik wil. Over het algemeen zijn alle woorden wel goed, maar maakt het ook hele gekke zinnen. Dat heeft te maken met de gewenning. Deze laatste twee zinnen gingen heel goed. Naast gewenning, heeft het ook te maken met mijn weten wat ik wil schrijven. Normaal gesproken komen de zinnen tijdens het typen, nu moet ik van tevoren verzinnen wat er moet komen. Het gevolg is dat het veel langzamer gaat dan tikken..... en sommige opdrachten begrijpt het programma niet.
Genoeg hierover, ik moet er gewoon mee aan de slag.

Ik heb een paar dagen niet in dit blogje kunnen schrijven. Voornamelijk kwam dat omdat ik zo moe was. Het bezoek aan Amsterdam heeft veel meer impact gehad dan ik had gedacht. En ik ben nog moe. Ik slaap slecht. Waarom dat is, weet ik niet. Ik heb immers mijn besluit al genomen.
Om half 5 mag ik naar de dokter, want mijn tabletten zijn op. Of ik daarmee verder ga, weet ik niet....misschien moet ik het gewoon nog een keer een kans geven.

lieve collega's, natuurlijk weet ik dat jullie aan mij denken. Dat is andersom ook zo. Het is al veel te lang geleden dat ik weer op school was. Maar voorlopig kan ik nog geen autorijden. Toch wil ik voor de herfstvakantie zeker nog een keer op bezoek komen. Ik zal onze Evelien vragen of ze een keer wil rijden. Laat mij maar weten welke dag het beste uitkomt...

@ Ollie: daar houd ik je aan, aan die romige taart... zeker en vast
@ Heidi: je hebt vast gemerkt, dat ik toch al binnenkwam. Maar ik vind het fijn dat ik nu weer feeds kan ontvangen. Zo heb ik meteen in de gaten als je iets nieuws plaatst....
@ Assyma:


@ Trudie: ik hoop ook dat het meevalt. En wat de huisarts betreft: dat komt wel goed!
@ Coralie: zo is het maar net: als het niet lukt ga ik gewoon stoppen....Of eerst een andere proberen....
@ Sandra: ik vind het leuk ook hier van jou iets lezen, welkom!
@ Hilde: op jou heb ik al gelijk gereageerd... kijk bij de reacties..
@ Gisella: ik zal e-mailen maar eerst nogmaals gecondoleerd met het overlijden van je broer...ik zal een kaarsje voor hem branden


Natuurlijk heb ik ook klaartje: ik kreeg gisteren van één van mijn leerlingen van vorig jaar, een prachtige herfstkrans.....deze ligt nu, in al zijn kleuren, te pronken op mijn houten tafel

Allemaal een fijne dag!

grts

2 opmerkingen:

  1. Ja het kost altijd even tijd om alles weer op te slaan en te verwerken. Er moeten weer stenen worden gelegd en dat is best moeilijk. Maar eigenlijk heb je nu wel meer zakerheid voor zover een mens ooit ergens zeker van kan zijn. Erop rekenen dat het gaat duren nog met je handen, dat je toch weer die kuur gaat doen terwijl je weet wat er kan gebeuren. Laten we hopen dat je aankomend voorjaar het ergste hebt gehad. Het is nu al zolang naar voor je, eens moet het toch beteren. Ik hoop dat je je spraakproggie onder de knie krijgt, is weer makkelijker voor je zere handjes! Knuf: Trudie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Met hart en ziel zal Ollie deze voor jullie klaarmaken!

    BeantwoordenVerwijderen