.

.

maandag 17 augustus 2009

Schellen en knoppen

Wordpress is nog niet gelukt.. ja wel de Engelse versie maar die kan ik gewoon via mijn webhost.. de uitleg van jou heb ik wel gelezen Gisella, maar ik snap het (nog) niet... komt wel dan...voorlopig dus nog mar even hier blijven bloggeren..

Straks ga ik even wat strijken.. en dat is het eigenlijk..ik heb verder geen plannen om te doen vandaag. Tonny is nog steeds vrij...nog 2 weken...

Misschien dat ik boven toch eens het grote tuimelraam ga schoonmaken. Dat heeft mijn hulp vergeten toen ze de ruiten boven waste....

Het bramendrab heb ik zo ingevroren.. in bakjes.. niet zo slim misschien maar ik wilde het even kwijt uit de koelkast...mijn vrieskist moet ik eigenlijk uitmesten.. maar daar heb ik geen zin in...

Ik moet mijn agenda´s eens synchroniseren...dat is al weer bijna een maand geleden.. en dat is niet zo slim hè... had ik ineens weer het Nederlandse toetsenbord met allerlei rare tekens..maar weer terug gezet....

@Trudie en @Coralie: wees maar niet bang hoor.. ik heb mezelf al weer in de hand.. en jawel ik zie echt de kleine leuke dingen weer of nog wel...

zoals bijvoorbeeld dit gedicht van Carel Steven Adama van Scheltema (1877-1924)- tenminste het staat mij bij da het van hem is, zo niet dan hoor ik het wel...- dat ik toen ik 12 jaar was uit mijn hoofd moest leren.... en wat om de een of andere reden deze week weer opkwam....

ONDER HET APPELEN SCHELLEN.

De moeder zat appelen te schellen
Mien huushouwing, dacht ze, wordt groot
Ik heb er genoeg mee te stellen
Al het ook mien man goed z'n brood.

Zij zag ze um de taafel doar zitten
Zes kienders- en aarige trop
Die speelden heel zuut met de pitten
Went ielk had z'n appeltje al op

Ze zag op hun wengskes en kleurtje
Deur 't heldere lamplicht bestraald
Nee dacht ze, gen één bellefleurtje
Da daar ien de verte bij haalt

Toen de oudste het krullige Mientje
Veur ielk nog een appeltje vroeg
Gaf ze aanstonds weer 'n hallef dozientje
Maar nou zei ze, nou is't genoeg

Ze had met die zes wa te stellen
De zorg van en moeder is groot
Toen ruste ze en bietje van 't schellen
Lei effkes de hand ien de schoot.

En 't heuf kwiem veurover gebogen
En 't schiemerde haar veur 't gezicht
Toen viel et gordientje der ogen
Zo zwaar van de slaap zachtjes dicht

Zo zat ze daor nog gen minuutje
Of de ondeugden hadden het gezien
Eén leit, st, de vinger op 't snuutje
En fluusterde de anderen wat ien.

En ielke deed de schoen van de vuutjes
Liep langzaam en stil naar haar toe
En vroeg dan heel zuutjes, heel zuutjes
Zeg, mag ik nog en appeltje moe?.

As moeder dan slaopende knikte
Alschoon ze niks heurde en niks zag
Nam ielk da veur ja op, en pikte
Een appel, en schoot ien de lach.


Ik zie het zo voor me gebeuren....Mijn klaartje van vandaag...knoppen in al mijn verplaatste rozen....en niet ééntje maar gewoon veel meer....

4 opmerkingen:

  1. Frieke ,

    Dit gedicht heeft Oolie in zijn jeugdjaren ook moeten leren ! Toeval niet ?Brengt me weemoedig , terug naar mijn jonge jeugd- en leesjaren!Mijn enorme bibliotheek staat voorlopig in mijn ouderlijk huis bij mijn broer , die erover waakt dat het hem lief is. Ollie heeft door omstandigheden voorlopig geen plaats! Braambessen noemen ze bij ons STEKEBEIYERS.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een grappig gedicht, ik kende het niet. Wij moesten altijd bijbelverzen leren. Ben blij dat je het toch weer een beetje voor jezelf op een rijtje hebt hoor. Soms zie je het ff niet meer, kan ik me heel goed indenken. Bramentijd, de jongens maakten zelf altijd jam op de camping vroeger, hoef ik je niet te zeggen hoe mijn kookplaatje er dan uitzag!
    Bovendien hadden ze altijd plekken van de brandnetels die altijd bij de braamstruiken stonden.Maar goed, ze vonden het leuk. Dikke knuf! Trudie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Goedemorgen meis,
    Word press moet je wel je database geactiveerd hebben bij je provider, anders pakt hij hem ook niet.Maar ik zou me als ik hou was niet te overhaasten en goed inlezen, heb ik toen ook gedaan. want vond het best wel eng in het begin hihi.

    Wat een mooi gedicht zeg.gelukkig hoefde wij het niet uit het hoofd te leren alleen de tafels :)

    Wens je een hele fijne zonige dag vandaag.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. grappig gedicht, leuk om hardop te lezen, wat ik dus gedaan heb, hihi! kende het ook niet! maar ben nog beetje jonger dan jij hé!

    ik hoop dat je intussen al één en ander rustig(er) hebt overdacht en toch niet die overhaaste besluiten zal nemen die toch uiteindelijk enkel en alleen jou aangaan! las laatst nog in een boek dat je intuïtie bij een ziekte als K heel belangrijk is! en dat je zelf je lichaam het best kent en weet als er wat fout zit! dus luister daar maar naar meid!

    bedankt nog voor je lieve kaartje hé! deed deugd...

    BeantwoordenVerwijderen