.

.

maandag 20 juli 2009

Regen, stortregen en zon

Wat las ik nu net op soChicken in een reactie?... "Je kunt de kat niet laten blaffen" ??? ja dat is zo.. anderen kun je niet veranderen, hoogstens je zelf waardoor anderen veranderen.. maar ik kan hoe graag ik het som ook wil niemand veranderen.. maar goed lees het artikel even zelf en je snapt wat ik bedoel....

Het was vanochtend weer pas half 10 toen ik wakker werd... ja jullie lezen het goed.. ik heb weer geslapen.. de jeuk is nagenoeg weg... het enige wat blijft is de hoofdpijn, het wazige zicht en de duizeligheid als ik mijn ogen te snel beweeg... maar dat zou allemaal wel eens afkomstig van het ongeluk kunnen zijn.. het is namelijk een andere hoofdpijn dan die ik krijg bij de herceptin... nog te volgen??? prima.. oja en mijn oedeem handen natuurlijk.. wat ik ook doe: dat lost zich nog niet op.. de ontstekingsremmers die ik slik helpen nu trouwens wel tegen de pijn in de gewrichten...eigenlijk allemaal goed nieuws dus... en het wordt nog beter: ik heb gistermiddag echt waar de papieren allemaal opgeruimd (2 dozen vol) van 2008.. nu is het een fluitje van een cent om de nodige dingen te kopiëren en en in envelop te stoppen met een begeleidend briefje... dat ga ik vandaag doen....de rest van de week heb ik geen tijd..

Vandaag ga ik me ook tegen de was aan bemoeien.. dat is er gisteren bij in geschoten...zo de eerste machine draait al weer en ik heb de droger net uitgeruimd...die zat vol met beddengoed...geen strijk:)... met dat beddengoed mag Tonny me bij helpen om te vouwen als hij vanmiddag thuis komt...

Regent het bij jullie ook zo??? Het lijkt wel voor niets hier...het wisselt zich af: een klein beetje regen en een stortbui, een klein beetje regen en een stortbui enzovoort.. de stoep krijgt niet de kans om op te drogen.. gisteren hadden we zo'n hoosbui dat alle goten overliepen.. Tonny is het dak nog opgegaan van zijn kantoor om de boel te ontstoppen want ik kreeg het water langs de schoorsteen met bakken binnen....ik heb ook gezien dat mijn schoorsteen midden op het huis weer lekt....dat wordt een specialisten klus na augustus denk ik... dan heb ik weer iets gespaard:)))

Gisteren heb ik ook nog "Achter gesloten deuren (the Pelican brief)" uitgelezen. Ik vond het na een wat langdradig begin een goed spannend boek met een toch wel voorspelbaar einde... Ja Grisham is nu eenmaal ook de man van de beschrijvingen.. maar ik vind dat wel goed zolang het de spanning en vaart niet uit een boek haalt... dit is een vakantie lees aanrader... Minder gecharmeerd ben ik van "Het Broederschap" wat nu onder de knop zit.. dat gaat er direct af....

Beschrijving
Aanvankelijk lijkt het toeval. Met niet meer dan twee uur tijdsverschil overlijden twee belangrijke rechters van het Amerikaanse Hooggerechtshof. Abe Rosenberg was al 91 jaar oud en ernstig ziek, maar de veel jongeren Jensen was kerngezond. ´Moord´, zou luidt de onweerlegbare conclusie van de FBI, maar men legt geen direct verband tussen beide zaken.De beeldschone en briljante rechtenstudente Derby Shaw ziet echter wel een verband. Hoe gevaarlijk dicht zij bij de onthullende waarheid komt, wordt pas duidelijk wanneer zij zelf ternauwernood aan een moordaanslag ontkomt.Samen met de al even geïntrigeerde journalist Gray Grantham stelt Derby op haar eigen manier een onderzoek in. Ze stuiten op een overstelpende hoeveelheid feiten en... één naam.


NBD|Biblion recensie:

Bij haar onderzoek naar de moord op twee rechters komt een rechtenstudente te dicht bij de waarheid en daarmee in levensgevaar. Na de bestseller 'Advocaat van de duivel' (a.i. 93-36-137-8) nu opnieuw een legal thriller, waarin rivaliteit tussen FBI en CIA een grote rol speelt. De auteur creëert vrij levensechte personages - met uitzondering van een karikaturale Amerikaanse president - in aannemelijke situaties. De intrige, inclusief een romance, verloopt logisch maar krijgt een weinig spannende ontknoping. Weinig geweld. Modern taalgebruik, levendige dialogen, bijdragend aan verhaalsfeer. Gesitueerd in aardig beschreven, hedendaags Washington en New Orleans in regerings-, kranten- en universiteitsmilieu. De roman is verfilmd met Julia Roberts en Denzel Washington. Goede vertaling (alleen de titel is commercieel).


Misschien ligt het aan mij en moet ik gewoon een andere schrijver pakken... ach ja keus genoeg en jawel keurig gecatalogiseerd en op 1 plek te vinden.... dat ga ik straks maar eens bekijken... oja al die beschrijvingen haal ik gewoon van bol.com af hoor.. ik ga echt niet het wiel opnieuw uitvinden en ik zit niet meer op de middelbare school waar je een eigen uittreksel en/of beschrijving moet verzinnen....

Vandaag eet ik een salade met mozzarella en tomaat, kippenbouten uit de oven en misschien een aardappeltje erbij... over dat laatste moet ik nog even nadenken....misschien een paar kreukelfrietjes uit de actifry.. ja die hebben we nog steeds en wordt door Ton vooral bijna elke dag gebruikt....ik ben er zelf ook nog steeds enthousiast over.. je bakt immers nagenoeg vetloos....en de frietjes smaken geweldig....

sttttttt.. ik zie een zonstreepje.. de regen is even of misschien wel helemaal opgehouden....inmiddels heb ik ook mijn kopje koffie

"Things are going to happen and we have to deal with it...it's good fun" dit hoorde ik net en ja.. gelijk hebben ze...Je kunt van alles wat je meemaakt een zonkant zien... je moet alleen soms erg goed zoeken...

Mijn klaartje van vandaag is niet zo'n lastige.. ik zit met een dwaze grijns op mijn gezicht omdat....ja omdat.... maar dat maakt het nu een klaartje.. gewoon om niets speciaals ..gewoon omdat...

fijne dag allen

2 opmerkingen:

  1. Kleine stapjes meiske,dat is de truuk. Als je niets doet kom je niet vooruit, doe je teveel ga je achteruit. Fijn dat je de papierwinkel voor elkaar hebt. Het artikel, ja dat IS ook zo, enkel we zijn mensen. Mensen hebben nu eenmaal de neiging om dingen naar hun hand te willen zetten. De één meer als de ander. En ik weet waar ik het over heb, als je dat doet, brandt je op. Het is zo moeilijk om te accepteren wat jij niet in de haak of niet fijn vindt. Dus probeer je het te keren en dat lukt meestal niet. Soms moet je laten gaan, meestal moet je laten gaan, enkel het voelt zo rot. Waarom moet je alles accepteren denk je dan en wordt er aan mijn wensen voorbij gegaan? Als je alles accepteert ook al gaat het tegen je gemoed in, kun je dan ontspannen? Daar worstel ik vaak mee, omdat ik merk dat er onderhuids irritatie blijft. Maar dat neemt niet weg dat er elke dag wel een kadootje is als je het wilt zien, das gewoon waar. Fijne maandag! Knuf: Trudie
    Mijn veri is station, is wel leuk, we gaan immers van station naar station?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. een waarheid als een koe, je kan de ander niet veranderen... en toch... zou je willen, soms, dat ... allé, jezelf veranderen dan maar... maar da's soms zo vermoeiend hé!

    BeantwoordenVerwijderen