boeken

De zon schijnt al uitbundig.. ik heb vanochtend voor het eerst het morgenconcert van de merel en zijn orkest gemist...maar nu hoor ik he weer fluiten.. samen met het gekwinkeleer van de andere vogels..
Tonny is al een uur weg.. hij is naar Helmond om te schieten... vanavond ergens is hij wel terug..hij heeft een trui mee want dat schieten gebeurd in een ondergrondse bunker geloof ik.. het is er in ieder geval altijd fris...
op dit moment doe ik een poging om zonder Schmutzigheden (kwestie van Kous bauten Dooits) mijn ontbijt naar binnen te werken.. ja ik weet het.. dat moet je niet doen als je iets anders doet.. je moet aandacht hebben voor je eten enzovoort.. normaal gesproken wel maar nu even niet.. ik wil dit stukje de lucht in en ik ga direct ook weer naar mijn moeder...die zit anders de hele zondag alleen want Magda is naar de boot en Mardien ligt ergens op een camping.. ze hebben groot gelijk hoor...als ik de kans had gehad, was ik er ook niet..en ik heb een vermoeden dat Janneke direct op de stoep staat.. Evelien niet want het is weer Jaimey week en ze heeft me van de week verteld dat ze dan zondags ergens naar een speeltuin of zoiets met hem gaan..
De telefoonlus heeft zich gisteren ineens zomaar opgelost... het laatste belletje was om 5 over 4 en dat was het... gek hè... je gaat het missen...LOL.. maar ik ben blij toe..
Een bericht van het CIZ kan wel een week duren... weer een week... nouja het is zo... mijn bril duurt 2 en halve week voor dat hij klaar is...helaas want ik had hem nu goed kunnen gebruiken... dus ik behelp me met een zonnebril over mijn bril heen te zetten.. geen gezicht maar wel min of meer effectief...we worden zo handig als dingen niet meer gaan zoals ze moeten hè..een spiegel op de fiets om achteruit te kunnen kijken.. niet dat ik die al heb.. nee, daar zou Tonny voor zorgen, maar ik denk dat hij dat compleet vergeten is.. trouwens het gaat al steeds beter....achteromkijken over links...

Het geschitter en de daarop volgende hoofdpijn liggen op de loer.. ik heb achter een tussendeur dicht gedaan en de blinden neer... ja de zon komt schuin achter mijn huis op...slapen is en blijft problematisch...de ontstekingen zijn weer terug aan het komen.. de naproxen kan het niet helemaal in bedwang houden...dat geldt helaas ook voor de jeuk...maar dat wil ik niet weten...ik heb net een week geleden weer z'n lading gehad hè...ik zie ook weer ene ontsteking onder mijn teennagel... leuk.. volgende week mag ik naar de pedicure en die doet dan praktisch niets...en volgens de huisarts kan het geen kwaad..gewoon nat houden....ik zie wel als het zover is.. ik zeil nog steeds op de wind van vandaag hoor...

Na de trilogie van Jac Toes het in "de Ontsnapping" van Heleen van Royen gelezen. Het is een intrigerend boek dat een heel verrassend slot heeft..


Beschrijving:
Ik heb een man, twee kinderen en een koophuis, ik ben gezond, zij ook, we hebben het goed, we hebben alles. Soms kijk ik van een afstandje toe en wacht ik vergeefs op de ontroering die met het kijken naar je gezin gepaard schijnt te gaan. Waarom werkt het niet meer bij mij?
Julia de Groot is zesendertig jaar. Op het eerste gezicht ontbreekt het haar aan niets, maar de werkelijkheid is anders. Haar passieloze huwelijk, het gezinsleven en het juk van het huishouden benauwen haar zo, dat ze een radicaal besluit neemt. Van de ene dag op de andere verlaat ze man en kinderen en vertrekt naar de zon.
Niet dat het wat uitmaakt, maar mijn broer is dood.
Julia wordt vergezeld door de geest van haar jonggestorven broer Jimmy, met wie ze vlak voor zijn dood een geheim verbond heeft gesloten. Jimmy helpt zus 'Jules' op weg en moedigt haar aan, terwijl Julia, afgesneden van man en kinderen, alles probeert waar te maken wat ze hem ooit heeft beloofd.
Mijn lijf is voor hem, mijn liefde is voor hem, alles in me hunkert naar hem, naar versmelting, naar eenwording, naar altijd samen zijn.
Wanneer Julia de onweerstaanbare Romeo ontmoet, ontdekt ze wat ze haar leven lang heeft gemist, zowel in haar hart als in haar bed. Romeo dwingt Julia af te rekenen met het verleden en stelt haar de hamvraag: durft ze nog terug naar huis?
Het is goed, Jules, je hebt mijn permissie. Schrijf. Doe het maar. De tijd is gekomen.



Ik ben eigenlijk geen Heleen van Royen fan, maar aan dit boek begon ik zonder dat ik wist dat zij de schrijfster was... en ben dus om en wil graag wat meer van haar lezen...alleen niet nu.. Nu lees ik "Brains"van Jacob Vis ..

Beschrijving
Jan Peter Molenaar, alias Brains, is een zeventienjarige bendeleider die met zijn jeugdbende de stad IJsselmonde terroriseert. Brains, wiens schedel een griezelig nauwkeurige tatoeage draagt van de hersens die eronder moeten liggen, wil de grootste crimineel van Nederland worden. Om die ambities waar te maken, oefent hij in drugshandel, prostitutie, afpersing en moord op bestelling. Als een nieuw bendelid bij zijn initiatie een gruwelijke dood sterft, komt de bende in een stroomversnelling. Brains vindt inspecteur Ben van Arkel op zijn weg naar de criminele top.

Recensie(s)

NBD|Biblion recensie:

Een politieman die een criminele jeugdbende wil oprollen, krijgt steun van een jonge vrouw die haar broertje, bendelid, voor criminaliteit wil behoeden. De hedendaagse, harde intrige is geraffineerd opgebouwd, met hoogoplopende, goed verdeelde spanning met enkele heftige scenes. De personages worden boeiend uitgewerkt; ze worden niet alleen beschreven, ook het ruige taalgebruik in vooral de dialogen draagt bij aan de karakteriseringen. Verteltrant en woordkeus - zonder versieringen en beeldend - dragen bij aan de sfeer die hard, maar met een ondergrond van mededogen is. De plaats van handeling is herkenbaar, Kampen na de mkz-crisis, echter anders genoemd, en draagt bij aan de originaliteit. Vijfde misdaadroman van een vakkundig schrijver. Een aantal titels werd, evenals dit boek, genomineerd voor de Gouden Strop. Normale druk.

(Biblion recensie, Redactie)

Crimezone.nl:


Brains´ van Jacob Vis werd in 2002 genomineerd voor de Gouden Strop. Volkomen terecht vind ik. Een jeugdbende terroriseert IJsselmonde, de aanvoerder heet Brains. Hij is een psychopaat die jongeren die niet deugen of zwak in hun schoenen staan aan zich weet te binden. Bij een inwijdingsritueel overlijdt één van hen. Dit is het begin van een verontrustend verhaal dat schokkend is, maar ook intrigeert en ontroert. Ben van Arkel is in dit boek minder prominent aanwezig dan in de voorgaande titels. Deze keer is een grote rol weggelegd voor Lynn Vos. Zij heeft een broer Robin die in de tentakels van Brains verstrikt is geraakt. Vanuit Lynn, lerares, wordt een groot deel van het verhaal verteld. ëBrains´ is een hard, bij tijd en wijle meedogenloos verhaal over een misdadig milieu zonder scrupules. De hoofdpersonen uit de bende zijn psychopaten die geen enkel inlevingsvermogen bezitten. Des te beter voelen ze zwakke plekken bij hun sl achtoffers aan. Bij sommige van de jongeren is het gedrag verklaarbaar (niet begrijpelijk) vanuit hun achtergrond, bij anderen lijkt het te duiden op kwade genen. Jacob Vis weet dit milieu - de leiders en meelopers - overtuigend neer te zetten. Als achtergrond fungeert IJsselmonde en omgeving. De schrijver schildert als natuurliefhebber met veel deskundigheid de flora en fauna. Hierdoor ontstaat een schrille tegenstelling met het brute geweld en de vernederingen. Naast gewelddadig scènes en perverse gedragingen is er ook toewijding en bescherming, Dit is een andere tegenstelling. Beide uitersten maken dat het boek aan kracht wint. Het zijn niet alleen slechteriken die de dienst uitmaken en beschreven worden. Er is meer; er wordt een appèl gedaan op verschillende emoties.Het verhaal heeft heel veel vaart, de dialogen zijn snel, het taalgebruik is soms plat, direct en effectief. De gebeurtenissen buitelen over elkaar heen, maar de schrijver heeft een dusdanige structuur aangebracht dat het mij als lezer weinig moeite kostte om te schakelen. De persoon Lynn is goed uitgewerkt en brengt nieuw leven in de reeks. Gaan we nog meer van haar horen? Een boek om niet gauw te vergeten. Een verhaal om over na te denken. Wat mij betreft is dit tot nu toe het meest indrukwekkende boek uit de reeks.


(Bron: Crimezone.nl)



zo, alles bij elkaar wordt dit blog stukje wel erg lang.. ik ga verder met mijn spannende verhaal...
allemaal een fijne zonnige dag..

mijn klaartje van vandaag: ik heb mijn paarse schoenen aan....