.

.

maandag 2 maart 2009

Ziekenhuis en een steentje in je schoen

Na meer dan een uur wachten, was ik eindelijk aan de beurt om binnen 5 nou ja 6 minuten weer buiten te staan.. niet dat van Bebber geen aandacht voor mij had.. oja zeker wel.. hij maakte zich toch zorgen over de linkerkant oksel.. mijn reacties op zijn onderzoekende handen waren eenduidig: hier en daar wat knijpen en hupla.. weg kracht uit links.. dat hoort dus niet.. ook die oedeem die nu links ook opkomt, hoort niet.. om een lang verhaal kort te maken: er wordt weer een echo gemaakt maar nu specifiek van het linkeroksel gebied....volgens mij was dat wel gedaan hoor...maar ik ben blij dat er nu gekeken wordt naar een mogelijke oorzaak van het opkomende oedeem links.. Wanneer de echo plaats vindt, weet ik nog niet.. dat krijg ik nog te horen.. maar het is wel op korte termijn..

Rechts is de ontsteking, die in mijn borst zit, iets afgenomen.. ontsteking in mijn borst?? ja echt...vandaar dus mijn pijnen, denk ik dan nu...alleen dit is dus de eerste keer dat ik het woord ontsteking hoor vallen. Daar heeft Knibbeler mij niets over gezegd en ook Duppen (mijn PAC chirurg) ook niet... ik mag over 3 maanden weer een echo laten maken en als de ontsteking weg is, willen ze ook weer een MRI van het rechtergebied..dat heeft nu geen zin omdat het ontstekingweefsel de boel blokkeert als het ware.. dan kunnen ze niet zien wat ze eigenlijk niet willen zien als ze het kunnen zien...

Alles bij elkaar dus niet zo goede berichten...en ik heb nog meer niet goed nieuws..Janneke en Timmie probeerden al een hele tijd zwanger te worden…bijna tegen ivf aan… toe bleek ze in verwachting.. eergisteren is het echter mis gegaan… en ze blijkt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te hebben, in de eileider nog wel.. dus het is spannend nu… ruimt haar eigen lichaam het netjes op of moet er ingegrepen worden… dinsdag weet ze meer.. dan weet ze zeker dat ze een vrucht in de eileider heeft.. officieel dan..maar krijgt ze meer buikpijn dan nu dan moet ze zo snel mogelijk naar het ziekenhuis…gelukkig zijn er mensen zat die haar kunnen brengen.. ik kan het helaas nog steeds niet.. en dat doet ook zeer.. als moeder er niet kunnen zijn als het nodig is.. maar dat snappen jullie ook wel..

Ik ga mijn moeder een restje lasagne brengen.. en dan wat eten...mijn leerling van 4 uur komt voortaan om 7 uur dus ik heb de middag weer vrij..
Oja ..leuk gisteren nationale complimenten dag.. wist ik dus niets van, maar nu wel.. dankzij Tricky..ik heb de site van hun eens bekeken en het komt me zo bekend voor allemaal.. complimenten zijn nodig.. dus mensen geef en ontvang ze glimlachend...

En even een zin die ik ergens tegen kwam en indruk maakte...ik leesluister het boek het Ravijn van...weet ik even niet...oja Max Pam. Twee jaar geleden kreeg Max Pam een hersenbloeding. Hij overleefde en kwam er weer bovenop. Naast het verslag van zijn fysieke herstel is Het ravijn ook een inventarisatievan de angsten die de mens bedreigen als er iets mis gaat in het hoofd.

"Als je een steentje in je schoen hebt, ben je alleen nog maar dat steentje" Lao-Tse Chinees filosoof (+/- 600 v.C.) Denk hier maar eens over na..

grts

2 opmerkingen:

  1. Nee niet zulke goede berichten, maar dat kon toch ook niet? Het is toch duidelijk dat er iets niet klopt bij jou, wie weet krijg je nu eens duidelijk te horen wat dan . In elk geval wordt er naar gekeken en ik hoop dat het niet daarbij blijft. Wat sneu voor Janneke, weet je nog dat het bij Deb ook de eerste keer zo was, vorig jaar Januari kreeg zij ook een miskraam en had een vruchtje in de eileider. De maand erop was ze alweer zwanger ook dankzij de hormonen die ze toch al had aangemaakt. Niet wanhopen dus. Ik ga eens zien of ik kan eten, mijn wang is nu blauw vanag mijn jukbeen tot sleutelbeen. Knuf: Trudie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Frieke,
    Het zijn inderdaad niet zo'n goede berichten. Maar in ieder geval goed dat ze nu toch verder gaan onderzoeken, zodat het duidelijk wordt waar jouw klachten vandaan komen. Het duurt alleen weer even voordat je iets meer weet, dus weer een spannende tijd!
    Jammer, voor je dochter dat ze na zoveel pogingen eindelijk zwanger was en dat het nu misgegaan is.
    Je zult zeker een steun voor haar zijn, ook al kun je niet bij haar zijn!
    groetjes en sterkte,
    Coralie

    BeantwoordenVerwijderen