zowaar geen spierpijn.....

wat een leuke koffieklets was dat Margot.. kei gezellig.. ik had je gemist.. dus we doen dit echt nog een keer over hè.. fijn dat we vrienden zijn:)... enne dankjewel voor de stapel bladen.. er zitten leuke tussen..

verder gaat het ook nog goed.. geen spierpijn.. hahahaha en zowaar de lymfedrainage schijnt geholpen te hebben.. het gaat net allemaal iets gemakkelijker lijkt het wel.. dus dat is mooi gewonnen.. straks mijn leerlingen van woensdag.. Anke komt niet omdat ze een evaluatie op haar stageschool heeft...

Die letter e van mijn toetsenbord blijft lastig doen.. ik denk dat ik er toch maar iets aan laat doen.. eerst vragen stellen enzo... want dit is mij-jo lastig...je moet eens zien hoeveel woorden ik achteraf moet aanpassen om dat de e gemist heeft.. en dan weet ik zeker dat ik hem getikt heb...

Ik denk dat ik vandaag iets van zuurkoolstamp of andijviestamp eet... de spekjes en worst heb ik in huis...de aardappels wel niet, maar ik kan zo stamp maken van een zakje.. wel niet zo lekker als echte aardappelstamp, maar wel lekker snel...
Naar de winkel ga ik niet meer.. dat red ik niet in tijd.. zo meteen komt de eerste leerling en dan gaat het door tot half 6... daarna heb ik het wel gehad denk ik..en als Tonny echte stamp wil, mag hij zelf even shoppen.. ach misschien doet hij dat ook wel...


Ik heb mijn boek "Het Zesde Zintuig" van Marianne Fredriksson bijna uitgeluisterd.. het was dat de batterij van mijn mp3speler leeg was, andrs had ik het gisteravond wel gehaald..heel spannend boek, goed geschreven.. de spanning bouwt zich mooi op.. een aanrader dus..
Op een adventzondag gebeurt er een wonder in de kerk van het Zweedse Östrama. Twee kinderen, de blindgeboren Anders en de begaafde Sophie, stijgen op uit hun kerkbank. Hand in hand zweven ze naar boven, totdat het dak zich oplicht en ze naar buiten laat. Deze gebeurtenis heeft ingrijpende gevolgen. Anders begrijpt dat hij de wereld op een andere manier ervaart dan de mensen om hem heen. Sophie leert dat ze dingen ziet die anderen niet kunnen zien en beseft dat ze moet leren omgaan met deze gave, dit zesde zintuig. Achter de kinderen staan hun families, mensen die het beste van hun leven proberen te maken en nuchter reageren op de gebeurtenis.
Fredriksson vertelt een genuanceerde geschiedenis, aangrijpend, spannend en vol inzichten.

zo ik ga wat werken... klinkt raar hè uit mijn mond.. ik neem nog wel eerst een pijnstiller.. dat dus wel...

grts