.

.

woensdag 19 november 2008

weer zo moe

het lijkt wel een herhaling van zetten.. dacht ik dat het wat beter ging: vandaag ben ik uitgeteld.. er komt nauwelijks wat uit mijn handen en al mijn spieren schreeuwen om aandacht.. kennen jullie dat.. zo van: hé let op.. ik ben er ook nog.. en dan niet één simpel spiertje maar gewoon alle spiergroepen die je hebt..
vanochtend wel even over de markt gelopen.. ik moest toch naar de apotheek.. maar ze hadden mijn medicijnen niet op voorraad.. gelukkig komen ze die vanavond brengen...ik moest ze eerst zelf komen halen.. maar na enig aandingen komen ze ze toch brengen.. ik red dat echt niet vandaag: nog een keer naar het plein.. schoenen aan, jas aan, muts wisselen, handschoenen aan, fiets pakken, band oppompen.. poort openen.. nouja.. de hele riedel dus.. als ik dit zo terug lees, lijkt het een berg gezeur.. maar ik zie daar echt tegen op als tegen die onoverkombare molshoop dus.. dat zal morgen wel weer beter gaan..

vandaag wat materiaal van Kinheim binnen gekregen voor mijn praktijk.. blokboeken breuken, verhoudingen, redactiesommen, en taal.. dat blijven toch de moeilijke zaken..dat en gedrag plus motivatie.. .. maar ik ben zelfs te moe om daar enige boom over op te zetten....

vanavond eten we verse boontjes, gekookte aardappelen en sausijsjes.. vraag me alleen niet hoe ik dat klaar denk te krijgen.. gewoon starten denk ik... en daar zit ik over 10 minuten nog... over een half uur ook nog en zo loopt de dag voorbij...

ik ga maar voor een kopje thee....

mijn klaartje... nadenken over een klaartje.. dat is al heel wat.. die dingen moeten spontaan komen..en momenteel komt er niets .....minder dan iets zelfs..

4 opmerkingen:

  1. Yep inderdaad, zo'n soort berichtje schrijf je vaker, helaas. Het is twee stappen voor en 1 achter lijkt het.
    Het leven speelt zich af rondom jou,
    soms teveel om te verwerken.
    Je weet niet meer waar te kijken, je zoekt een leidraad een houvast.
    Waaraan je dingen aan kunt hangen om niet meegesleurd te worden in de maalstroom, of niet wegzakt in het drijfzand. Een soort wegwijzer zoek je om niet te verdwalen in pijn en angst, verdriet ook om war je allemaal mist nu. Vechten daarom meiske, met alles wat je hebt, om je leven terug te winnen.
    You're not a looser!!!!!!!!!
    Knuf: Trudie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. meisje, meisje, vervelend dat je zo moe bent, maar toch goed dat je er even tussenuit bent gegaan, want met thuiszitten los je die moeheid niet op. Neem straks een lekker wijntje dan slaap je misschien goed
    en hopelijk ben je dan morgen weer wat fitter.

    De uitslag gisteren bij van Duppen was gelukkig goed, zo las ik. Hartstikke mooi toch.

    Het was trouwens erg gezellig bij jou. Ik hoop dat ik niet te lang ben gebleven, maar de tijd vloog voorbij. Doen we vaker, gezellig samen koffie/thee of misschien wel een wijntje drinken. Wie zichzelf niet kietelt......

    Ik ga nog 'n stukje uit m'n nieuwe bieb-boek "Manlief" van Daphne Deckers lezen. Leuk boek met columns over mannen,seks en relaties op een humoristische manier geschreven.

    groetjes en kop op,
    Coralie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo dappere Clair,zoëven je dag gelezen....oh meis een heel groot deel herken ik!Die dagen dat ik dacht....gadsie ik blijf de hele dag in mijn bed...te moe om te denken...ik was toen al alleen....en gaf mezelf een schop onder de kont want stel je voor dat de kinderen me zo zagen!!!!
    Dat sleepte mij erdoor heen...maar als ik op de bank zat...dacht ik ik wou dat er niemand langs kwam...dan hoef ik ook niet de vrolijke,opgeruimde Greet uit te hangen....want daar was ik een kei in...maar nu zoveel jaren later..kan ik erop terug kijken...en zie mij nu!!Ga tweemaal per week naar de sportschool...wie had dat ooit kunnen denken?!
    Misschien heb je hier iets aan...ik probeer een beetje je de vooruitzichten te laten zien,tevens besef ik dat ik nooit die rottige bestralingen heb gehad,maar 5 jaar pillen..waar ik ook vaak hondsmoe van was...Lieve Clair veel sterkte en misschien iets voor jou...ga een puzzel maken...ik had er een op een gegeven moment,waar ik zo het me uitkwam (5000 stukjes)aan werkte..ik vergat door het puzzelen vaak de zorg van alledag!
    Maar misschien heb jij weer heel wat anders..In ieder geval heel veel power wens ik je én tot horens......Greet,hug

    BeantwoordenVerwijderen
  4. lieverd door de bestralingen en chemo ben je op dit moment moe moe en nog eens moe.
    De ene dag zal je je super voelen en de andere dag zoals nu.
    Ik hoop dat je vannacht een goede nachtrust gemaakt heb en met het opstaan je beter voelt.
    Wel super dat je even naar buiten ben geweest,alleen dan jammer dat de medicijnen er niet waren.Gelukkig hebben ze het gebracht naar je zodat je er niet weer uit hoefde.
    Net wat Trudie zegt meis doorvechten hoor!

    BeantwoordenVerwijderen