.

.

dinsdag 4 november 2008

turbo

zo ging het vandaag in het ziekenhuis.. al zag dat aanvankelijk niet ernaar uit... op de chemokamer, waar ik bloed moest laten prikken uit de PAC, was slechts één verpleegkundige aanwezig, Kris, die voor alles tegelijk moest zorgen... en toen bleken ze mijn afspraak ook nog eens verkeerd te hebben neergezet.. op morgen in plaats van op vandaag... niet echt slim dus... pas na 1 uur werd er dus bloedgerpikt, kwart over 1 weer beneden in het bloedlab en een half uur later was de uitslag van het bloed al op oncologie. De afspraak bij Knibbeler was slechts 5 minuten te laat.... alles bij elkaar hebben we twee en half uur in het ziekenhuis doorgebracht en op tijd weer thuis. Met een recept voor nieuwe pijnstillers, iets met morfine erin, en een afspraak met de chirurg van Bebber voor maandag om naar mijn borst te kijken. Knibbeler zag en voelde niets bijzonders, zij kon dus ook de pijn niet verklaren. Maar voor de zekerheid wilde ze toch dat ik even naar de chirurg terugging.. om dingen uit te sluiten... dan kunnen we vandaauit weer verder..

De nieuwe pijnstillers zijn zo nieuw dat onze apotheek ze morgen pas kan leveren.. dus hoe ze werken weet ik nog niet. Ik haal alles het liefste bij onze eigen apotheek, want vanuit de ziekenhuisapotheek kunnen ze niet inloggen op apotheek Berlicum.. dus ook niet zien of de voorgeschreven medicijnen wel passen.

Ik hoorde vandaag van mijn invalster dat ze komende weken tot de kerst alleen nog maar om de week kan... dus ik ga denk ik zelf maar weer eens proberen of het lukt. Die nieuwe leerling op maandagavond lukt immers ook.....de broodnodige regelmaat van de RT is anders weg. en dat is zowel voor de leerlingen als voor mij qua inkomsten geen goede zaak.

Vanmiddag waren zowel Janneke als Evelien op bezoek... gezellig hoor.. Evelien had Jaimey bij zich. We hebben even gesproken over Ton's verjaardag, de 13de, maar zijn er nog niet echt uit. Tonny wil weer eens niets doen...hij is wel vrij dan.

Ik stop er mee.. er lonkt zo'n zoete rose pil....eh een klaartje... misschien een saaie, maar ozo waar: in de mist is je wereld lekker geborgen....

2 opmerkingen:

  1. Ja ziekenhuizen kunnen soms raar omspringen met afspraken en patienten. Ik hoop zo dat ze wat vinden joh, niets is zo frustrerend als je pijn hebt en ze zeggen, ja...maar ik zie niks bijzonders hoor. Je voelt je dan zo machteloos en in de steek gelaten. Leuk je dochters op bezoek. Jammer dat je invalster verstek moet laten gaan, het zal toch niet meevallen meiske om het zelf te gaan doen. Ik hoop dat de roze snoepjes je erdoor slepen qua pijn. Je klaartje, nee ik voel me helemaal niet geborgen in de mist. Als je al 3 weken ziek bent en al 10 dagen in je pyama bed in bed uit hobbelt, wil je zon en naar buiten. Ik stik in de mist, alles is somber en grauw. Ik hoop dan ook dat hij snel optrekt voor ons allebei letterlijk en figuurlijk en dat ik lekker buiten loop...in de zon. Maar als het jou helpt wil ik nog wel een paar dagen mist verdragen hoor, dat wel. Meidje een dikke knuf: Trudie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Frieke,
    Alles weer bijgelezen. Wat frustrerend meid, die pijn. Khoop dat ze wat vinden, zodat er gericht wat aan gedaan kan worden.

    Mag ik Trudie hier ook effe beterschap wensen.. zal wel mogen he?

    K'hoop dat de mist voor jullie snel optrekt, ook al voel jij e geborgen Frieke, een beetje zon doet toch iets meer denk ik.

    Beterschap en sterkte meiden.
    en een dikke knuffel van Klaar

    BeantwoordenVerwijderen