.

.

zondag 3 mei 2015

Zomaar wat gedachten

Het wordt weer een fruitweekje deze week: pruimen, aardbeien, bananen, pomelo's... ze liggen allemaal in de fruitschaal broederlijk naast een krop ijsbergsla. De laatste twee kiwi's heb ik aan de kippen gevoerd. Die wisten er wel raad mee: in een mum van tijd was er niets meer van te zien. Zo gaan ze ook prei en witlof (rauw natuurlijk allebei) te lijf. En de stukken sla en bossen onkruid welke ik in de ren gooi.

Nee, ze eten niet van de tafel, maar krijgen wel uitgezocht keukenafval. Niets wat al bereid is, gekruid of enkel de schillen. En ze doen het er goed op. Na een kleine terugval in de eierproductie:0 zijn ze nu weer terug op ieder een ei per dag. Het is ook niet niks als je van batterijkip naar scharrelhen wordt gepromoveerd. Alleen het voer al is heel anders, en daar moeten de kippeningewanden echt aan wennen.

Met die eieren van onze Dames Tok maak de lekkerste gerechten. Nouja.. de lekkerste. Dat staat nog te bezien. Maar je kunt nog eens een eitje breken zo: er liggen er genoeg in de kelder. Als hubby ze niet met dozen vol weggeeft tenminste. Aan de andere kant is het maar goed dat hij dat doet. Anders had ik nu al weer heel veel eieren.

In ieder geval .. ik ben een beetje aan het experimenteren met (aardappel) omelet.  Naast stukjes aardappel (gestoomd en afgekoeld) heb ik al geroosterde paprika met tonijn toegevoegd, stukjes kip met bacon en geroosterde paprika, en grote gemarineerde garnalen met paprika. Hubby vindt die met kip en bacon het lekkerste tot nu toe. Mijn moeder vindt alles lekker. Want haar breng ik altijd het kwart wat overblijft. Ik heb eigenlijk nog niet zo'n voorkeur. Al was die met garnalen wat minder. Maar daar zaten veel meer aardappels in. Misschien een beetje rommelen met de hoeveelheden.....

Jammer dat het weer niet echt mee doet vandaag. Ik heb een maaltijdsalade en wilde wat vlees op de bbq gooien. Dat wordt de grillpan dan maar binnen. 

Oja... een boek dat je echt moet lezen als van wat spanning houdt: Mont Blanc van Suzanne Vermeer.
Hoe een auteur die overleden is zo knappe boeken kan schrijven....
Wanneer Laura bij een reorganisatie haar baan verliest, vraagt haar vriend Tim haar om in zijn bedrijf te komen werken. Zijn zakenpartner en boezemvriend Sander ziet dat echter helemaal niet zitten. Laura snapt zijn reactie niet zo goed, ze kan toch goed opschieten met Sander, en al helemaal niet waar de spanning tussen Sander en Tim vandaan komt.
Daarbovenop komt de plotselinge onthulling dat Tim onvruchtbaar is, iets waarop zijn vorige relatie is stukgelopen. Als hij dit bewust voor Laura verborgen heeft gehouden, heeft hij dan misschien over meer zaken gelogen? Zijn bijvoorbeeld de geheimzinnige brieven die Laura bij hem thuis vindt ook afkomstig van zijn ex?

Vol twijfel vertrekt Laura met Tim en Sander naar Chamonix, aan de voet van de Mont Blanc. Maar wat een ontspannen wintersportvakantie had moeten worden, draait langzaam maar zeker uit op een nachtmerrie. Tim en Sander gedragen zich allebei steeds vreemder, iets wat te maken lijkt te hebben met een zekere Cindy die in Chamonix werkt. En een reeks angstaanjagende gebeurtenissen doet Laura steeds meer beseffen dat er iets goed fout zit. Wat het hoogtepunt van de week had moeten worden, draait uit op een vreselijk drama.
Met dank aan Bol

4 opmerkingen:

  1. haha eten en lezen, past geweldig samen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sinds ik alleen ben lees ik onder het eten reclamefolders , krantjes enz....gaat prima samen ;-)

    Groetjes, Ria

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Fruitweekje! Lekker...
    Hé, dat boek ken ik nog niet.... Gaat mee op vakantie!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik krijg zin in eitjes met van alles en nog wat bij. Hmmmm. Boek ken ik niet, maar ik heb zo weinig tijd om te lezen. :)

    BeantwoordenVerwijderen