.

.

zondag 4 november 2012

Herfststormen die in mij woeden

Als bij een  Ui Snijdende Kok  lopen mijn oogkassen vol en rollen de tranen over mijn wangen. En waarom? Vraag daar niet naar, want ik heb geen reden. Tenminste geen reden om te benoemen.
Want soms is knokken niet voldoende. Dan wint de sluipmoordenaar toch, zomaar onverwacht! En laat de overgeblevenen achter met vragen, gedachten, soms diepe gaten en rest er niets dan hier en daar een foto

Janneke met Jaimey

Vorige week kregen wij van de gemeente een bericht dat de BomenStichting zich tegen de rooi plannen van de gemeente verzet.

<................Op 17 oktober ontvingen wij hier op een brief van de Bomenstichting die namens een groep bewoners gereageerd op het plan van de gemeente. De Bomenstichting vraagt om de bomen langs het Kerkpad op de Lijst Waardevolle Bomen van de gemeente te plaatsen, de kap op te schorten tot een besluit is genomen over het plaatsen van de bomen op de Lijst Waardevolle Bomen en een overleg te organiseren waarin belanghebbenden gehoord kunnen worden
Graag willen wij in gesprek gaan met zowel de nieuwe groep bewoners die overlast ondervindt van de bomen en de bomen weg willen hebben, als met de groepen bewoners die de bomen gehandhaafd wil hebben.
Wij nodigen maximaal drie vertegenwoordigers van beide hierboven genoemde groepen uit voor een gesprek op woensdag 14 november om 16:00 uur.......>

Wat ik nu dus niet snap, is het wanneer een Bomenstichting te hulp wordt geroepen dat er wel in eens overleg mogelijk is. Maar zodra het alleen de kiezers van het college van burgemeester en wethouders betreft, er geen thuis gegeven wordt. Ik denk dat ik hier wel heenga. Al is het alleen maar om uit eerste hand te vernemen... alleen moet ik er even achter zien te komen of er al drie gegadigden zijn.

Ik denk dat ik maar eens een boterham ga pakken. Of in ieder geval een kopje thee.... misschien drogen mijn tranen op....van buiten in ieder geval.....




6 opmerkingen:

  1. Een dikke knuffel van mij, sterkte hoor!
    Mooie foto trouwens....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Verdriet heeft de neiging te gaan sluimeren, zeker als we weer(gewoon) de dagelijkse dingen doen. Maar dan ineens slaat het toe als een blikseminslag en je voelt je ook keihard geslagen. De inslag kan gewoon fysiek pijn doen zelfs. Laat de tranen maar komen meisje,pijn is au en tranen kunnen verzachten.Liefs xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En toch... er is geen enkele traan die voor niets gehuild wordt. Ook deze tranen zijn nodig.
    En juist als je denkt dat het een beetje went, merk je de volgende dag dat het helemaal nog niet went.
    Strekte voor je. Het is in feite ook nog maar zo kort geleden!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat fenomeen van niet serieus genomen worden, ken ik inderdaad. Het heeft me nooit opgehouden te verbazen hoe dat werkt. Kijk, ik weet best wel wat van hoogbegaafdheid en ik ging naar scholen om de leerkrachten te informeren en advies te geven over de aanpak. Mijn inbreng werd zeer gewaardeerd door de leerkrachten. Als ik voor mijn eigen kind ging, werd er een beetje spottend beleefd half naar me geluisterd, maar ik werd toch een beetje weggezet als een overbezorgde moeder die maar wat beweerde.
    Ja, en soms ineens hakt de werkelijkheid er in, dat ze er echt niet meer is, dat je niet eens even met haar aan de telefoon kan zitten beppen of samen gezellig eten koken of zo...... Het is ook herfst, dan komen de tranen sneller en daar is ook niks mis mee hoor! Een dikke knuffel voor jou en ik denk aan je met veel liefs,

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Soms, komt het verdriet als je het opzoekt... Soms ook onverwacht.
    Ik weet nog exact waar ik reed toen ik ineens bevangen werd door de realiteit dat ik mijn opa zou verliezen. Of het meteen zou gebeuren of nog wat weken zou duren... We zaten volop in de laatste tijd met elkaar. De dikke druppels dropen over mijn wangen en sloegen tegen de binnenkant van mijn vizier (ik zat op de motor, met helm op). Weken later vroeg ik me af hoe mijn vizier zo vies kon zijn, terwijl het de laatste tijd niet had geregend... Toen pas ontdekte ik dat het aan de binnenkant zat en wist ik het weer.

    Het verlies is hetzelfde en toch zo anders.
    Een digitale knuffel van mij voor jou.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Tranen zijn er om soms te vloeien ! laat ze maar vloeien ; soms kan het eens deugd doen ! Gisteren heb ik dit ook gedaan met Obama's laatste verkiezingsspeech !

    BeantwoordenVerwijderen