.

.

woensdag 1 februari 2012

Terug thuis

Ik heb dit jaar al meer in een ziekenhuisbed doorgebracht als in mijn eigen bed.

Maar sinds maandagavond ben ik weer thuis. Na het afrondend gesprek met de psychiater zou ik naar huis mogen. Dat was vrijdag al. Maar het bleek pas dinsdag te worden. Op maandag was er wel een "familiegesprek" met de zaalarts en een verpleegkundige,Tonny, Evelien en ik.

Vorige week, toen er precies hetzelfde gebeurde hebben ze me helemaal onderzocht op neurogebied. Resultaat: nul!. Conclusie: door alle negatieve gebeurtenissen werp ik zelf die blokkade op. Of ik met een psychiater wilde praten.

Zogezegd zo gedaan... donderdag al kwam de psychiatrisch verpleegkundige voor een voor gesprek. Het was een heel leuk gesprek, hak op tak, maar voelde gewoon goed. En vrijdag middag laat kwam hij terug met zijn "supervisor". Die gaf aan dat hij het allemaal gelezen had, dat er veel was gebeurd enzovoort. Aardige man hoor, heel rustig. Op zijn vraag of ik het er mee eens was geweest dat een psychiater naar mijn blokkade zou kijken, heb ik nee geantwoord. Ik was het ook niet van harte mee eens, maar ik wilde het ook niet afwijzen. Dus ik zou gewoon goed mee doen als dat nodig was. Dit heb ik heel duidelijk kunnen verklaren. Zonder schofferen , maar dat is het woord niet dat ik zoek...Het was in elk geval goed en werd goed ontvangen.
De eindconclusie: Hij wilde een rapportage naar de huisarts sturen. Als ik dan ooit misschien eens behoefte had om met iemand te praten hoefde ik maar een verwijskaart naar hem te vragen.  Hoe wij elkaar opvangen en hebben opgevangen is uniek en heel erg goed.

Handjes schudden en weg. Geen moment is er gesproken over de noodzaak om een vervolggesprek te plannen. Voor mij een teken dat de "blokkade"niet tussen mij oren zit. Was dat maar zo denk ik wel, want dat werd het opgelost. En die oplossing is nu verder weg dan ooit.

Om terug te komen op dat familiegesprek: tja, er was niets gevonden, niet neurologisch. Op mijn klacht dat ik pijn in mijn nek heb, en dat mijn ogen zo slecht tegen geschitter van licht kunnen, mijn hoofdpijn links....en inmiddels ook gekneusde ribben , arm, knie en schouder doordat ik uit bed ben gevallen in mijn slaap, mijn slechte aders.. kortom op alles werd verwezen naar een psychische blokkade.. ook mijn grauw grijs zien.

Nu snap ik wel dat als alle resultaten van bloed enzovoort goed terug komen, dat ze ook niet weten wat meer de doen. Misschien gaat het vanzelf over. In ieder geval ik zou dinsdag na het gesprek van de chirurg naar huis mogen. Hahaha, mooi niet..ik ben meteen gegaan. We waren zo snel klaar dat we al de kamer afliepen toen een verpleegkundige snel naar ons toe kwam. Het hoofdneurologie wil graag even een gesprekje. Okee, we wachten wel even.... een 20 minuten later was hij er, met de zaalarts. Wat ik snapte van zijn gepraat was dat hij het betreurde dat er niets gevonden was, maar daar ook erg gelukkig mee was. Dat hebben we beaamd. En ik heb hem verzekerd dat ik echt niet meer naar neurologie gebracht wilde worden als ik op korte termijn weer onderuit zou gaan met een veel te hoge bloeddruk.

Aardige man, aardige zaalarts, handjes schudden en weg... dachten we... nu moesten we weer wachten op de vervolgafspraak die allang gemaakt was. Maar toen konden we eindelijk naar huis. Resultaat: bijna een hele week in het ziekenhuis zonder enkele oplossing.


Gisteren hadden we de afspraak met de chirurg over de MRI van de borst waarbij het steeds mis ging. Oplossing: er wordt op korte termijn een 3D echo gemaakt. Geen vloeistof, geen naalden enzovoort.  Gelijkertijd wordt er ook een gewone echo gemaakt zodat ik ook de verschillen kan zien. Op mijn verzoek wordt ook een echo gemaakt van mijn overgebleven stuk schildklier. Hij drukt erg tegen mijn stembanden. De chirurg deed daar helemaal niet moeilijk over. Gelukkig maar. Wat een fijne man is dat toch. Ik heb heel veel vetrouwen in hem.

Maar met mijn overige klachten kan hij niets: "Dat is internistengepuzzel", geeft hij aan, "en ik ben een chirurg". Dus als de uitslagen van de 3 D echo bekend zijn maak ik ook een afspraak bij mijn oncoloog. Zij is internist.

Vanochtend ben ik naar de markt geweest. Brood gehaald en tompoezen. En naar de groenteboer voor mandarijnen, bananen, zuurkool, en bloemkool. Ik eet vanavond gegratineerde bloemkool met een kaasomelet en rösti.

En mijn klaartje: de zon schijnt, een fijn gesprek aan de viskraam, en veel vriendelijke mensen.


Dankjullie wel voor alle wensen en bloemen. Dat geeft warmte in mijn hart en een lach op mijn gezicht.





11 opmerkingen:

  1. Vanaf het verre West Vlaanderen geef ik je een dikke knuffel en wens je veel sterkte !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn dat je weer in je eigen bed slaapt, veel stekte met het verwerken van al die vaagheden. Ik heb mbt "vaagheden" veel baat bij een Osteopaat, samen lossen we de "blokkade's" ed één voor één op. Voel me dan vaak een ander mens
    Succes, Alfred(o)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben er van overtuigd dat de psyche grote lichamelijke klachten kan veroorzaken. Maar hoe de psyche verstopte aders kan veroorzaken, dát snap ik dan weer niet.
    In ieder geval: fijn dat alles lichamelijk goed lijkt te zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Veron,

    Wat fijn dat je weer thuis bent en dat het "mee" gevallen is!
    Je bent veel in mijn gedachten en hoop je snel weer gezond en wel terug te zien op het forum.

    Veel liefs,

    Juliette/Juleke59

    http://www.animatieplaatjes.nl/plaatjesB/beterschap7.gif

    BeantwoordenVerwijderen
  5. hoi frieke,
    lichaam en geest zijn een he? en inderdaad een osteopaat kan daar vaak wat mee, zoals alfredo ook zegt.
    en je voelt je ook heel lekker als je van die tafel afkomt.
    daarmee zeg ik niet dat er ook maar iets tussen de oren zit, maar alle hulp om je beter te voelen is welkom.
    ik hoop dat het nu verder maar eens een beetje voorspoediger uitpakt voor jullie, want het is nu wel genoeg geweest.
    dikke kus, janny

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Helaas is er voor kankerpatiënten die nog niet 10!!! jaar kankervrij zijn geen mogelijkheid om een osteopaat te raadplegen en/of zich daardoor te laten behandelen. Er bestaat een contra-indicatie met oncologische ziekten en bijwerkingen. En dat wordt ruim genomen en nauwgezet gevolgd.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Blij dat je weer thuis bent, en vooral hopelijk zonder klachten. Wel frustrerend om zo lang NIET thuis te zijn, zonder een enkele stap verder te komen. Dan vraag je je af: waarom...
    Wel fijn dat je geen slechte/negatieve uitslagen hebt gehad.
    Ik blijf voor je duimen en kaarsjes aansteken, dat je nu voor de rest van het jaar wel genoeg ziekenhuis hebt gezien, voor langer dan een onderzoekje.
    sterkte,
    Mathemagic

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Lieve veron ,
    al heb ik je persoonlijk nooit ontmoet,
    Ik vind het knap van je dat je dit allemaal kan ondergaan
    ja misschien is het ook wel een soort van "moeten ondergaan "
    Heel veel sterkte en hopelijk snel weer je e- mails tegemoet wat ik niet goed doe :)
    op het leukste forum van Nederland en omstreken.........

    Oparottweiler

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Blij dat je weer thuis bent, en vooral hopelijk zonder klachten. Wel frustrerend om zo lang NIET thuis te zijn, zonder een enkele stap verder te komen. Dan vraag je je af: waarom...
    Wel fijn dat je geen slechte/negatieve uitslagen hebt gehad.
    Ik blijf voor je duimen en kaarsjes aansteken, dat je nu voor de rest van het jaar wel genoeg ziekenhuis hebt gezien, voor langer dan een onderzoekje.
    sterkte,
    Mathemagic

    BeantwoordenVerwijderen
  10. fijn te lezen dat je weer thuis bent meis.. een psyge kan heel veel maar ze kunnen er niet alles op gooien vind ik.Dat wordt dan weer te makkelijk gemaakt. Maar nu voorlopig in je eigen bed slapen hoor en nu meer richting het ziekenhuis.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Heel fijn dat je weer thuis bent Frieke !!Geniet van al het goed en liefs en de warmte om je heen (zeker nu met dit koude weer) !!!!

    Liefs
    Sanne

    BeantwoordenVerwijderen