Laat ik maar eens een titel neerzetten.....

Even de draak erbij geroepen, want ik ben nog steeds suf. Ondanks dat ik mijn tabletten gehalveerd heb. Gelijk een voorbeeld: ik open mijn spraakprogramma en meteen sluit ik weer door op de verkeerde knop te duwen. Maar goed, de fout is hersteld en we gaan rustig verder.

De Groendienst van de gemeente is hier in de buurt bomen snoeien. Dat gaat met heel veel lawaai. En volgens mij gaat er zelfs een boom weer tussenuit. Het is een rode beuk: een zelfgroeier die al heel lang is blijven staan. Hij staat in een driehoek met twee grote zomereiken.
Ik heb in mijn tuin ook allemaal kleine eikenbomen staan. Van iets meer dan een hand hoogte. Want dat ontspruiten en groeien gaat erg snel. Vergis je daarin niet. Ze staan weliswaar ook op een plek waar ik niet dagelijks kom.

In mijn tuin ontspruiten behalve onkruid een heleboel dingen. Bramen, frambozen, uien, kastanje, forsythia, sering en dan natuurlijk eiken. De meeste dingen heb ik ook in mijn tuin, dat is een natuurlijk verloop van groeien, maar de eiken zijn vreemde gasten. In mijn voortuin had ik regelmatig esdoorn. De nieuwe gezette bomen zijn niet zo oud dat ze zaad in mijn voortuin verliezen.

Nee, ik had ongelijk, hij is er niet tussen uit. Van alle drie de bomen zijn de zijtakken heel erg afgesnoeid. Zo hebben ze alle drie wat meer ruimte om naar boven te groeien. Ruimte die ze toch al hadden…

Afgelopen zaterdagavond had ik mijn zus en haar man te gast. We hadden een heel lekker diner.

1.  Groentesoep: gewoon uit de diepvries van iglo. Dat is een geweldige soep. Gemakkelijk klaar te maken, knapperige groenten, kortom een goede entree. Daarbij had ik stokbrood met kruidenboter.
2. Een stoofpot gemaakt in de tajine van mooie riblappen, uien, paprika, rode peper, kappertjes, peper en zout, wat komijn, en wat gember poeder.. Mooie fles wijn als vloeistof: en laat maar 2 uur stoven. Ik heb wel zowel het vlees als de uien van tevoren aangebakken. Onnodig te zeggen dat je alles in grove stukken moet snijden.
3. Hierbij had ik weer een salade Nicoise. En gekookte aardappels. Deze heb ik met de puree knijper op tafel gebracht zodat iedereen zijn eigen puree naar behoefte kon knijpen. Dit werd erg leuk ontvangen, en was een groot succes!
4. Als nagerecht had ik een Eton Mesh gemaakt met verse aardbeien, voorgeklopte slagroom, en schuimkoekjes.

Het hele diner was een groot succes. Maar ook later op de avond hebben we veel plezier gehad met triominos en yathzee. Ik had op advies van de slijter een hele lekkere Chileense rosé (de Gras). Deze was zo licht dat hij bijna blank leek. De twee flessen waren dan ook wel op. En het past het prima bij alle gerechten.

De volgende die ik wil uitnodigen voor een diner is mijn moeder. Maar toen ik het gisteren ter sprake bracht, reageerde ze met: "er zijn zoveel leuke dingen". Ik denk dat ze het niet begrepen heeft. Dus ik probeer het gewoon nog een keer om een afspraak voor een datum te prikken.
Als ik de datum heb, dan pas ga ik verzinnen wat we gaan eten. Tijd genoeg! Desnoods worden en het gewoon gehaktballen en gestoomde aardappels en groenten. Deze heb ik afgelopen dinsdag gemaakt. De aardappels en broccoli heb ik tegelijk in mijn stoomapparaat klaargemaakt. En ondertussen de gehaktballen gedraaid en gebakken. Met een zakje kant-en-klare jus heb ik de saus gemaakt waarin de gehaktballen zich konden gaar rollen. Onnodig te zeggen dat we lekker hebben gegeten!

Ik lees op dit moment de boeken van Odd Thomas. Deze zijn geschreven door Dean Koontz. Als ik het over lezen heb dan bedoel ik luisteren. De boeken van Odd Thomas bestaan uit vier delen. Ze worden afwisselend voorgelezen door een vrouw, een man, een vrouw en een man. Het eerste boek is niet om door te komen. De vrouw die het voorleest, maakt een hele eigen zinsmelodie. Dit gaat duidelijk ten koste van het verhaal. En dat is jammer. Want het verhaal is gewoon een goed verhaal. Gelukkig gaat het in boek twee wat beter, en in boek drie en vier wordt er nog beter voorgelezen. Dit betekent dat je je even door het eerste deel heen moet worstelen en dan is het genieten. Natuurlijk blijft het van het eerste deel jammer, want een eerste deel van een serie is vaak het beste.

Ze rollen zomaar uit mijn ogen,
tranen, 
steeds maar weer.
Het is een stil verdriet
dat niemand hoeft te zien.
Diep
binnen in mij
heeft zich een meer gevormd
waaruit van tijd tot tijd
water welt..


De witte roos bloeit nog steeds.

Natuurlijk heb ik een klaartje: als ik naar buiten kijk zie ik duizenden kleuren schitterend in het zonlicht van de herfst. Hier glimlach ik om, het is zo mooi gezicht!