.

.

donderdag 21 juli 2011

De poppies bloeien weer

Soms weet ik echt niet meer wat ik schrijven moet-wil-kan. Er verandert weinig aan de uiteindelijke situatie.

Janneke heeft veel morfine, nu nog in de vorm van pleisters en neusspray. Maar daar komt een pompje voor in de plaats. Ook dat vindt ze weer dood eng, maar van die spay krijgt ze bloedneuzen, van de morfinedrank hallicunaties en de pleisters is een onthouden van jewelste.

Omdat Janneke last heeft van nek en schouders heb ik vanochtend nog een paar extra kussens gebracht, en een doos eieren:) De wijkverpleging zou zich daar mee bemoeien, met de kussens.
Ik weet niet of ze de tompoes heeft opgegeten. Waarschijnlijk wel een gedeelte.

Als ik er ben zeggen we niet veel. We speken met elkaar door onze ogen. Ik voel haar angst, haar verdriet en zij het mijne. Ze probeert voor iedereen er nog te zijn, te troosten. Zo ook gisteren bij de huisarts. Ook hij had het heel erg moeilijk. Hij kan niet onder zijn familieafspraken met de vakantie uit en dat spijt hem zo. Hij draagt Janneke over aan een andere arts. Vanmiddag komen ze samen om kennis te maken.

Maar wat ik wilde zeggen: alleen bij mij geeft ze zich helemaal bloot, zelfs anders als bij Timmie. Ik ben haar moeder en dat zal ik altijd blijven.

Lieve meid van mij,
ik weet niet wat jij moet doorstaan, ik kan het alleen maar raden. Gelukkig kan ik al jouw vragen en gedachten goed lezen na al die jaren. Maar toch is het anders.
Je zegt dat je bang bent. Nou dat mag gewoon. Ik ben ook bang. Maar mijn angst ligt in jouw pijn.
Papa zorgt voor je orchidee. Dat gaat helemaal goed komen. De klaprozen bloeien weer.
Wij komen straks nog even langs, en binnen natuurlijk.

dikke kus

mam

o, wat ik wel nog even wil zeggen: Tonny en ik dragen dit samen. We geven elkaar wel de ruimte, maar verliezen elkaar niet. 

15 opmerkingen:

  1. En weer : Geen woorden. Geen woorden die je zouden kunnen troosten want ieder woord lijkt zo nikszeggend en leeg. Daarom: Een brandend kaarsje en een dikke knuffel!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. een dikke knuffel en kus.... want wederom schieten de woorden mij te kort.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoe ik ook naar woorden probeer te zoeken er komen er geen over mijn lippen. Ik kijk naar mijn dochter en een traan rolt over mijn wangen omdat de problemen hier ineens zo banaal en onbelangrijk lijken te zijn. Ik voel of liever ik probeer in te schatten hoe jij, jullie je moeten voelen bij dit alles. De tranen stromen harder bij het lezen van jou oh zo lieve woorden voor je dochter. Ze raken me tot in het diepst van mijn hart.. Jullie angst voor wat komen gaat. Een brandend kaarsje is er ook voor jullie hier... En ik hoop uit de grond van mijn hart dat jullie tijd die je samen nog kunt beleven intens en teder en gevuld met liefde mogen zijn. Liefs Carientje (plaatjesenzo)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve moeder Frieke
    Als geen ander weet ik wat er speelt in je lijf en in je hoofd.
    Luister, kijk, knuffel.Meer kun je niet doen.
    Maar een ding kun je wel
    Laat haar op reis gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve Frieke,
    Ik zit hier naar woorden te zoeken,maar er zijn geen woorden voor.Een dikke knuffel voor jullie allemaal en een dagelijks schietgebedje naar boven opdat jullie allemaal de kracht hebben om dit te dragen.Dat is het enigste wat ik kan doen.
    Heel veel sterkte
    Liefs,Joke

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve Frieke,
    Ik lees je blog nog zo af en toe... nu weer wat meer... en natuurlijk houdt je zus ons op de hoogte... wat verschrikkelijk... en ook ik heb er geen woorden voor...
    Heel veel liefs, sterkte en knuffels van ons voor jullie allemaal...
    Kees, Marjanne en Floor

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dikke knuffel.......
    Want wat kan ik nog zeggen tegen een moeder die het liefste wat ze heeft gaat verliezen?
    Ik denk aan je..

    BeantwoordenVerwijderen
  8. De poppies, ik zie ze overal. We zijn in Engeland. Dus langs de wegen maar ook van papier, op gedenktekens en op auto's. Bijzondere bloemen. Bloeien prachtig maar niet als je ze plukt.
    En waarom moet nou juist jullie Janneke zo vroeg al geplukt worden.

    Veel sterkte, uiteraard ook voor Tonny en voor alle andere om jullie heen.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat ben ik door alles heen blij te lezen dat jij en je lief dit samen dragen. Elkaar de ruimte geven zonder elkaar te verliezen. Wat prachtig beschreven.

    Door alle ellende heen ben ik opgelucht te lezen dat jullie elkaar hebben. De opgave is onmogelijk....maar zonder jullie steun voor elkaar en met elkaar zou het *ondraaglijk* zijn. Tussen sterretjes, want eigenlijk kan ik het juiste woord niet vinden...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Lieve Frieke, woorden schieten te kort. Wat kan ik doen om jullie te troosten. Kan hier wel getroost worden? Dit is zo zwaar voor jullie, het hoort ook helemaal niet zo te gaan. Jou meiske, je kleine lieve meid, mijn moeder hart huilt, ik denk aan mijn dochter die even oud is als Janneke, ik mag er niet aan denken. Lieve Frieke, al is het een magere troost, ik kan jullie alleen maar heel veel sterkte wensen. liefs Klaar

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ook al ken ik jullie niet echt, ik leef intens met jullie mee. Weet niet wat te zeggen en hoe het te zeggen. Ik wens jullie de kracht om dit allemaal te kunnen dragen. Heel veel sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Alles wat ik kan sturen aan liefde en kracht, krijg je bij deze: heel veel sterkte, liefs en vertrouwen...

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ook mijn moederhart huilt... Verdriet om jullie meisje....

    Sterkte

    Agnes (plaatjesenzo)

    BeantwoordenVerwijderen
  14. De 'Poppy's' zijn zo verweven met de eerste wereldoorlog en alle slachtoffers die er vielen, dat ik goed begrijp dat je bij deze 'oorlog' van je kind en haar ziekte hier ook aan moet denken. Heel veel knuffels lieve Frieke, ook voor de rest natuurlijk. Stap voor stap, iedere dag maar weer...
    *kaarsje aan*
    XxX

    BeantwoordenVerwijderen