Over pijn, leven en dood, een boottocht en eten

het is alweer een hele tijd geleden, dat ik hier kwam schrijven. Dat heeft een reden: het ging heel erg slecht met onze Janneke. Zo slecht dat we vreesden voor haar leven. En dat is een emotie die geen enkele moeder toe wens. Gelukkig kan ik nu melden dat het allemaal weer wat beter gaat en als ze vandaag goed door de chemo komt, mag ze naar huis. Ze is ook alweer met de bestralingen begonnen. Ik vraag me alleen af hoe het allemaal moet met haar nier katheder.

Inmiddels heb ik ook de gemeente weer gebeld voor huishoudelijke hulp. En hoe toevallig… Ze hadden net de papieren van onze Janneke voor zich liggen. En ze had ook heel toevallig net met het adviseringsbureau (MO-zaak) gesproken. Er volgt in ieder geval een positieve beslissing.

Met onze Evelien gaat het trouwens goed. Zij en Philips maken het prima. Philips doet het volgens het boekje...

Mijn moeder is vandaag jarig. Ze wordt 80 jaar. We hebben het afgelopen zaterdag uitgebreid gevierd met een boottocht en een diner.
Al mijn nog levende neven en nichten waren er. En een aantal vrienden en vriendinnen van mijn moeder. Natuurlijk mijn broer en mijn zussen met alle aanhang. Alles bij mekaar kwamen we op een 50 personen. Wij hebben gegeten bij Picasso. Dat is een klein restaurantje in de Kerkstraat in 's-Hertogenbosch. Nou ja, klein… Het heeft wel iets van pijpenla, heel diep. We hadden keus uit voorgerecht hoofdgerecht nagerecht en het was fantastisch. De moeilijkheid bij zo'n groot gezelschap is het tegelijk op tafel brengen van de gerechten. En dat ze dan nog warm zijn, als moet. Maar niets dan lof voor de keuken van Picasso. En mocht je ergens in den-Bosch willen gaan eten, dan is dit echt een aanrader. Wel eerst even reserveren.
De rondvaart naar Heusden hadden de meesten van ons al eens meegemaakt, maar het blijft altijd een belevenis om de stuwen te nemen. Als je van Dommel naar Maas gaat is er een verval. Het niveau van de Maas is lager als dat van de Dommel. Voor de stuwen varen we over de Ertveldplas. Deze plas is ontstaan bij het bouwen van 's Hertogenbosch.
In Heusden hebben we anderhalf uur rondgelopen. Dat was meer dan genoeg om heel het oude vestingstadje te bekijken. We hebben er geen pannenkoeken gegeten, ten eerste was daar heel druk, en ten tweede hadden we net op de boot geluncht.
Tijdens het lopen van rondvaart naar restaurant heb ik bedacht dat ik eigenlijk te weinig in den Bosch kom. Er zijn hele leuke winkeltjes, en restaurantjes, die net buiten de voetgangers promenade liggen. Het is echt iets om te onthouden, en te zijner tijd toe te passen.

Met mij gaat het steeds beter. Gelukkig maar! Sinds twee weken heb ik rollator. Ik was de rolstoel meer dan zat. Met door rollator ben ik wat vrijer, en heel belangrijk onafhankelijk. Als ik nu verzin dat ik naar het plein wil, dan ga. Natuurlijk heb ik mijn beperkingen in de voeten (perifere neuropathie) en handen, maar daar kan ik wel mee omgaan. Ook kan omgaan dankzij mijn rollator met mijn evenwicht probleem. Maar ik ben reuze blij dat ik gewoon weer kan lopen. Fietsen zal nog wel even duren. En over autorijden praten we maar niet.

Langzaam zeker komt het gewone leven hier weer op gang. Ik raak bij in mijn huishouden, met de strijk, en met mijn boeken. Mijn praktijk blijft echter gesloten. Als ik geen handelingplan kan maken, en niet kan inspringen, heeft het begeleiden van leerlingen totaal geen zin. Ja, ik klopt dan centen uit de ouders hun zakken. Maar zo zit ik niet om geld verlegen.

Ik verwacht binnenkort toch de belastingteruggave van 2009 en mijn letselschade en loonderving van de tegenpartij. Ik ben heel benieuwd welke ik heb eerst binnen heb. Binnenkort ga ik ook beginnen met het uitzoeken van mijn administratie voor de belastingaangifte van 2010. Nee, maak je niet druk, ik hoefde alleen maar aan een accountantskantoor te leveren. En dat is zo gebeurd.

Zo ik heb heel veel geschreven, nou ja, gesproken… Mijn draakje doet de rest. Ik ben hem weer aan het instellen. Want na een systeemherstel loopt mijn spraakherkenningsprogramma's niet al te best.
Allemaal een hele goede week en natuurlijk heb ik een klaartje: mijn moeder is 80 en kei gezond!!!