.

.

zondag 21 november 2010

lieve allemaal

even een paar regels om jullie te vertellen dat ik weer thuis ben. De operatie is goed verlopen, de anesthesie wat minder. Ze weigerden mijn PAK te gebruiken. Geloof me, hier is het laatste woord nog niet over gezegd. Maar dat an nog wel even duren. De wond op mijn rug is nog niet dicht, maar met wat heen en weer geplak kan ik toch lekker douchen.

Er is een hapje uit mijn wervel genomen (T7) en dat is opgestuurd om op kweek te zetten. Op 9 december kan ik de uitslag ophalen bij Knibbeler.

En nu ben ik bezig bij te komen van de operatie, en alles wat daarbij gekomen is. In samenspraak met mijn huisarts, die alweer een keer gebeld en geweest is neem ik nu gewooon wat meer morfine. Want met pijn blijven rond hobbelen kost zoveel energie. Het rare is wel, dat nu ik toestemming heb om elke 4 uur een morfinepil te nemen, ik daar niet eens gebruik van maak...Het weten dat het goed is, doet al zoveel...en vergeet niet dat ik ook nog een dikke morfinepleister heb...

Het kost me heel veel moeite om nu de moed er nog in te houden. Mijn tranen zitten hoog, mijn vechtlust is begraven...gelukkig kan ik dit met Tonny en de huisarts goed bespreken...nouja... bespreken... het voelt in ieder geval wel goed dat die steun er is....

grts

12 opmerkingen:

  1. Hoi lieffie, in elk geval weer thuis. Ik snap dat de pot met moed nu wel ff leeg is. Het wachten op een uitslag is ook weer stressen en onzekerheid. Ik zou je graag een potje moed willen opsturen als dat kon. Ik denk aan je! XXX

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En toch mijn lieve lieve Frieke moet je er in geloven ! Ook zend Ollie je een vrachtwagen moed op ! Een dikke knuffel mijn lieve Frieke !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ach lieverd, mijn tranen zitten ook hoog! Laat Tonny je maar eens lekker vasthouden (als dat geen pijn doet tenminste)en van mij krijg je een hele dikke virtuele knuffel. Ik denk iedere dag aan je als ik mijn ovenwant gebruik, maar ook als ik hem niet gebruik......

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hey Frieke

    Thx voor je mail.
    Ik kan het me heel goed voorstellen wat je allemaal schrijft.
    Het is ook niet niks.
    Weet wel dat we veel aan je denken.

    Hele dikke knuffel van Maud en Floortje.

    Liefs Bren en men

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieverd houd moed ook al snap ik helemaal dat je leeg bent en dan de spanning om op de uitslag te wachten geeft ook geen rust, van mij een hart onder de riem en heel veel liefs, ook voor Tonnie en je lievelingen

    Knuf, annie

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Op zich fijn dat je thuis bent, ook al is thuis zijn altijd zwaarder dan je denkt als je in het ziekenhuis bent. Doe rustig aan.......

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Lieve Frieke, weet dat ik aan je denk!
    Greet.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Fijn dat je weer thuis bent, doe het nu vooral rustig aan!
    Sterkte de komende dagen het duurt nog even voordat je de uitslag weet en ook dat zal je veel energie kosten.
    Ik denk aan je

    warme groetjes Karin

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Fijn dat je weer thuis bent, altijd fijner als in zo'n steriel ziekenhuis. Lekker in je eigen omgeving en in je eigen bed.
    Ik kan me goed voorstellen dat je er nu helemaal doorheen zit.
    Sterkte met het afwachten op de uitslag.

    Je bent in mijn gedachten

    Liefs,
    Guardiana

    BeantwoordenVerwijderen
  10. hallo kanjer,
    Gelukkig ben je weer thuis en daar knap je toch beter op dan in het ziekenhuis. Maar ik kan me voorstellen dat je het nu allemaal even niet ziet zitten allemaal, het is niet niks al die onderzekerheid.. Dikke knuffel meid ( ik doe het zachtjes zodat het niet zo zeer doet.)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. lieve Frieke,
    't is makkelijk gezegd, maar probeer de moed er toch een beetje in te houden.
    hééééeéééél veel sterkte!
    liefs,
    Coralie

    BeantwoordenVerwijderen
  12. De moed er in houden is soms moeilijk, maar toch proberen om dat te blijven doen.
    Gewoon genieten van allerlei kleine dingen en niet kijken naar wat je niet kunt, maar naar wat je wel nog allemaal kunt is de beste raad die ik je kan geven.
    Lekker genieten van die knuffel, dat vriendelijke woord, een kleine attentie, een lekker kopje koffie of thee op het moment dat je het kan verdragen, dat scharrelende leuke vogeltje buiten, of gewoon even lekker op de computer een eindje weg rommelen.
    Jezelf verheugen op het einde van de week wanneer er misschien weer een vredig en alles verstillend sneeuwtapijt valt, zodat alles er weer wat vrolijker en minder donker uit gaat zien.
    Lekker warm in een gemakkelijke stoel zitten met een goed boek en zo af en toe naar buiten kijkt waar het koud en wit is dan ziet alles er toch alweer veel vrolijker uit.
    Kortom, let op de kleintjes en dan bedoel ik niet alleen de portemonnee en koester al die momenten van klein geluk.

    Liefs
    Kimi

    BeantwoordenVerwijderen