Zo ik ben er weer..... terug van de fysio al en wachten tot ik weg kan om mijn PAC te laten doorspoelen vanmiddag....al mijn gewrichten doen zeer van binnen uit.. polsen, knieën, enkels, heupen en nek.. het zal wel met het weer te maken hebben.. ook zijn mijn handen en vingers en tenen om de haverklap blauw als ik gewoon van binnen naar buiten loop of zelfs van kamer naar kamer.. zodra er maar wat temperatuur verschil is... ik ben benieuwd of er ergens ooit iets komt om dit op te lossen want het doet daarbij ook pijn.. een stekende soort pijn, heel heftig... dat verdwijnt wel weer bijna direct maar het is gruwelijk lastig.. temeer ook omdat ik met die witte, blauwe, paarse handen bijna niets kan doen .. enkel wachten tot het weer normaal wordt...
Gisteren kreeg ik een telefoontje van het Anthonie van Leeuwenhoek ziekenhuis. Zij hadden een brief gekregen van de secretaresse van Knibbeler per fax met het verzoek voor een Second Opinion. Deze is vast gesteld op 5 oktober om half 11 en zal zo'n half uurtje duren. Ik heb een afspraak bij dokter Bergman.. nou dat zegt me niets dus ik ga straks maar eens googelen... en ..ik ga zorgen dat een mijn lijstje met vragen klaar heb...
Verder rijgen de dagen zich aan één.. ik ben zo moe, zo moe... maar hoeveel ik ook slaap: het helpt niets.....slapen gaat met horten en stoten trouwens.. ik ben minimaal 2 keer per nacht wakker...
Wat leuk is dat ik een kaartje in de bus vond van Rebecca, een leerling van groep 8 vorig school jaar. Marian had het heel attent door gestuurd, waarvoor mijn dank meid.
Laten we even stil staan vandaag bij het terrorisme, het is aftel all nine eleven..Terrorisme kost meer dan mensenlevens.. het kost jaren van angst, van onrust, van wantrouwen... en als we dat begrijpen dan is het aan ons om te zorgen dat dat niet gebeurt...ik zeg niet da het gemakkelijk is... je wantrouwt iemand gemakkelijker dan dat je hem vertrouwt.. maar ik weet zeker dat we die houding kunnen omdraaien...niet gemakkelijk, niet opgelegd.. maar moeizaam door steeds weer te proberen, te laten zien en te laten horen
Ik ga zorgen dat ik wat te eten krijg....
fijne dag allemaal
En mijn klaartje: het zelfgemaakte 3d kaartje van Rebecca
grts
Week 13 – Epiloog
8 jaar geleden
Na deze dagen komen er weer andere, elke dag heeft zijn eigen kansen. Ik ben blij dat je niet al te lang hoeft te wachten op de afspraak in het AvL. Meidje ik hoop dat je pijn iets minderen gaat. 9-11 is altijd in mijn gedachten en wat heeft het veel teweeg gebracht. Niet veel ten goede eigenlijk,ik ben bang voor de ontwikkelingen van tegenwoordig. Meiske een fijne avond nog: Trudie
BeantwoordenVerwijderen