.

.

zondag 16 augustus 2009

Bramensoep en Hans

Ik heb gisteren een hele schaal bramen geplukt.. nouja geplukt... de meeste vielen na aanraken zo in de schaal.. natuurlijk heb ik ook de nodige gesnoept.. we hebben er zoveel .. bramen dan.... er hangen verdroogd aan de struiken, er zijn nog witte bramen, en rode.... maar we moeten die paarse hebben nietwaar...die donkerpaarse die smaken naar zon ..die zoet proeven en vol sap zitten...

Dat er zo veel verschil in zit in rijpheid, ligt aan het weer...bramen hebben zon nodig.. maar ook water...en dat in goede porties... niet in die ongebreidelde hoeveelheden van afgelopen weken... hollen of stilstaan leek het wel... dat is nergens goed voor...

Maar goed ik had dus een schaal vol bramen...omdat ik geen zin had er iets moeilijks mee te doen heb ik ze gewoon met wat water op en warmtebron gezet, aan de kook gebracht en het gas uitgedraaid.. vanochtend heb ik alles door een zeef gedrukt....dus nu heb ik een schaal vol bramensap.. ik zit te verzinnen wat ik daarmee doe...ik denk dat ik links en rechts wat weggeef.. en een gedeelte invries...wat ik over hou ga ik inkoken... en dan denk ik als saus gebruiken bij een steak...als dat goed bevalt, heb ik voor de bbq ook zo'n saus...

Zouden bramen en asperges een goede combinatie zijn???

Gisteren heb ik een boek van Daniëlle Steel uitgeluisterd.. echt een flutromannetje....maar je kunt er zo heerlijk me wegdromen...wat als....en als...en misschien ook....jullie kennen het wel.. en zo niet?.. dan mis je denk ik wel iets hoor....
Ik heb nu nog een boek van Steel onder mijn knop zitten... ik weet alleen ook niet meer hoe dat heet....

Waar ik wel van genoten heb was "Klein leed op de wallen" van R.J. Kwak... de ondertitel luidt; "Een rechercheur uit de Warmoesstraat vertelt" Het zijn allemaal korte min of meer herkenbare gebeurtenissen, menselijk bekeken en geschreven.. Soms wel iets tè... maar daar luister je dan gewoon door heen..

Beschrijving
Sommige banen leveren nu eenmaal meer boeiende gespreksstof op dan andere. Rechercheur op het beruchte Amsterdamse politiebureau Warmoesstraat is zo'n baan. Van 1980 tot de sluiting van Bureau Warmoesstraat in 2000 werkte Kwak in het 'riool van de samenleving': de Amsterdamse Wallen. Hij werd er geconfronteerd met de meest kleurrijke figuren, de origineelste getuigenverklaringen en de wonderlijkste gesprekken.
Met KLEIN LEED OP DE WALLEN laat de rechercheur zien dat hij een scherp oog heeft voor de mens achter het politiebericht.


Recensie(s)
NBD|Biblion recensie
Ruim zeventig korte stukjes van elk anderhalf tot twee pagina's over voorvallen op het beruchte Amsterdamse politiebureau Warmoesstraat. Rechercheur Robert J. Kwak werkte er van 1980 tot de sluiting in 2000. Zijn stukjes, eerder gepubliceerd in 'Panorama', 'Prive' en 'Westfriesland op zondag', handelen onder meer over: een man bij wie is ingebroken en, omdat de inbreker naast hem stond terwijl hij sliep, daar volkomen ontdaan van is; een oude vrouw die drie weken na overlijden in haar woning wordt aangetroffen (doodsoorzaak: kou en vocht, de energienota was niet betaald); een drugsverslaafde die ten onder gaat; een bejaarde die in een bordeel overlijdt en een man uit Brabant die met een revolver zwaait omdat hij zijn vriendin achter de ramen vandaan wil hebben. Kortom, uit het volle leven gegrepen. Met kleurrijke figuren, bizarre gebeurtenissen en wonderlijke gesprekken. Geschreven in een stijl die sterk doet denken aan het werk van Baantjer (diens hoofdfiguren De Cock en Vledder werken eveneens op bureau Warmoesstraat). Vrij kleine druk.

(Biblion recensie, Redactie)


Vandaag is het weer mijn gewone zondagse riedel.. de was, de droog, de strijk (als ik zin heb), koffie bij mijn moeder, de vaatwasser uitruimen en dan tja... gewoon wat prullen...Tonny is weer de hele dag weg.. er is een trainingwedstrijd of zo iets in Helmond... daar zat hij vrijdag en zaterdag ook al...

Ik kreeg gisteren een brief van de schade expert.. ze willen op bezoek komen op 17 september om half 10...ach ze zijn welkom hoor...en als ze vast willen stellen welk gedeelte van mijn letsel afkomstig is van het ongeluk en welke uit de behandelingen van de kanker wens ik ze nu al veel succes.....

3 dagen geleden was Hans, de man van Trudie jarig... ik ben je verjaardag door de omstandigheden straal vergeten jongen.. ik heb je gisteren nog wel een e-card gestuurd maar ik wil je ook via mijn blogje nog eens echt feliciteren...
Daarom speciaal voor jou:







allemaal een fijne dag.. en mijn klaartje.. jawel hoor.. die heb ik weer.. vandaag is dat een kaart uit Ibiza van een jonge leerling van mij...dankjewel Jens...het gaat allemaal goed hoor..en tot na de vakantie..

grts


2 opmerkingen:

  1. Ik lees zojuist je blogje van de afgelopen dagen en ik ben er stil van geworden......
    Is dit wel de juiste beslissing?
    Kan me voorstellen hoe je je donderdag voelde, maar nu het wat bekoeld is, denk je nog hetzelfde over je genomen beslissing?
    Wie vertelde mij, dat we samen 90(of iets in die buurt)zouden worden?
    Kom op meis, geef je niet gewonnen, ga ervoor, ga voor een second opinion.
    Vecht!!!

    Sorry Frieke, als het allemaal wat te hard overkomt, maar ik wil je alleen maar helpen!

    liefs,
    Coralie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank voor je felicitatie en de Ecard meiske! Dat was lief van je gezien de omstandigheden. Frieke, misschien heb ik het mis, maar ik herken iets . Iets wat ik zelf heb meegemaakt toen mijn kinderen zich van me afkeerden en ik me ziek en niet meer nodig voelde. Onverschillig werd eigenlijk voor de mensen om me heen. En dat is gevaarlijk, het heeft mij bijna mijn leven gekost, daarom ben ik bezorgd. Bezorgd om jou. Er is nog zoveel al zie je het nu misschien niet zo. Hef je op meid, je kunt er weer uitkomen, je moet! Al slaan ze je 10 keer neer dan sta je 11 keer op. Opgeven kwam in jouw woordenboek nooit voor ik hoop zo dat het er toch niet stiekem is ingeslopen. Als ik het mis heb, dan verontschuldig ik me en ben er tevens blij om, dikke knuf: Trudie

    BeantwoordenVerwijderen