de doodgewoonste dingen...

Zo de eerste lading pillen zit weer achter mijn kiezen.. ik wil dat het nu goed gaat want over 1 uur komen Janneke en Evelien.. gisteren heb ik toch al mijn leerlingen maar afgebeld.....en me verder heel rustig gehouden.. na Fieke dan...ik weet wel dat ik niet te snelle bewegingen moet maken.. dan gaat het goed.. dus ogen focussen en langzaam draaien... als ik teveel naar beneden of naar boven kijk gaat het mis en draait de hele wereld... daarom doe ik dat gewoon niet...

Ik heb vanochtend zelfs lippenstift op gedaan, gel in mijn haar, een horloge om en jawel mijn TEK...vraag me allemaal maar niet hoeveel moeite het gekost heeft.. het resultaat is goed...het is vervelend dat ik nu zoveel tegenlicht heb, anders kregen jullie wel een foto via de webcam..hahaha

Het ziet er buiten maar triest uit zo... en binnen is het waterkoud.. ik denk dat het gaat regenen...het mag de shoppret echter niet drukken.. we pakken gewoon de auto en de plu...

@Truike.. nee hoor meid.. de moed verlies ik echt niet.. er is altijd wel ergens een sprankje dat zich hardnekkig heeft vastgezet.. het meest vervelende is gewoon de onzekerheid... wat is het volgende... waar komt dat andere vandaan... hoelang duurt het nog voordat ik weer gewoon kan leven..terwijl ik stiekem het antwoord allang weet: gewoon zoals voor de borstkanker, nee dat zal nooit meer gebeuren..eens te meer koester ik het leven, lach ik om heel kleine dingen... je kent dat liedje toch wel.. "de doodgewoonste dingen, die brengen mij aan het zingen...."

Mijn klaartje voor vandaag....ik ga lekker shoppen met mijn dochters...